♦ Οπως ανακοίνωσε, το Μ-Λ ΚΚΕ κατεβαίνει αυτόνομα στις εκλογές «απορρίπτοντας καιροσκοπικές συγκολλήσεις μιας χρήσης». Σωστή η επισήμανση, αλλά μιλάνε, ρε παιδιά, για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου; Για γυρίστε λίγο πίσω και πείτε μας τι ακριβώς ήταν κάτι εκλογικές συμπράξεις σας τα προηγούμενα χρόνια; Μακράς πνοής μέτωπα ή μιας χρήσης συγκολλήσεις; Οσο για το κεντρικό προεκλογικό σύνθημα («Ούτε Δεξιά – ούτε ΠΑΣΟΚ – Για μια πραγματική Αριστερά»), τι να πούμε. Ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός σε όλο του το μεγαλείο. Η «πτωχή πλην τιμία» Αριστερά ζητά την ψήφο σας.
♦ Η ίδια η Αλέκα Παπαρήγα έσπευσε να απαντήσει στον Πάγκαλο, χαρακτηρίζοντάς τον προβοκάτορα. Γιατί άραγε; Τόσο πολύ φοβάται ο Περισσός τις χοντροκομμένες προβοκάτσιες περί κοινών επιχειρήσεων με τη ΝΔ; Και βέβαια, φοβάται. Ενα κόμμα που κάνει μπίζνες, ένα κόμμα που λειτουργεί μεγάλες και μικρές καπιταλιστικές επιχειρήσεις αισθάνεται πολιτικά ευάλωτο σε κάθε τέτοια αναφορά. Αλλωστε, σ’ αυτό ποντάρισε και ο Πάγκαλος και πέταξε την κουβέντα του. Δεν είναι χαζός, ούτε άπειρος. Και γι’ αυτό απάντησε η ίδια η Παπαρήγα και μάλιστα απευθύνθηκε στον Γιωργάκη, ζητώντας του να συμμαζέψει τον Πάγκαλο. Ποιο θα είναι το επόμενο επεισόδιο; Μια παρασκηνιακή συνάντηση εκπροσώπων των δύο πλευρών, προκειμένου να κλειστεί συμφωνία προεκλογικού «σαβουάρ βιβρ». Το αν θα φέρει αποτέλεσμα θα το δούμε.
♦ Εμείς είμαστε έτοιμοι να συμφωνήσουμε με την κ. Παπαρήγα ότι ο Πάγκαλος ενεργεί σαν προβοκάτορας. Υπό τον όρο ότι η ηγεσία του Περισσού θα βγει και θα μιλήσει ανοιχτά και αναλυτικά για τις επιχειρήσεις που έχει στην ιδιοκτησία της (πέραν του εκδοτικού γίγαντα «Τυποεκδοτική ΑΕ»). Για να μη δουλευόμαστε…
♦ «Τι χρειάζεται κάποιος για να είναι συνθέτης, μουσικός και τζαζ ίνδαλμα;», ρωτά ο προφανώς άσχετος (άκου «τζαζ ίνδαλμα») συντάκτης του «Βήματος» τον μεγάλο Αμπντουλάχ Ιμπραχίμ (μεγάλο λόγω της συνεισφοράς του στη μουσική, αλλά και λόγω των πολύχρονων αγώνων του ενάντια στο απαρτχάιντ). Κι αυτός απαντά με τον τρόπο που μόνο οι καλλιτέχνες του είδους του απαντούν: «Οπως για οτιδήποτε άλλο, χρειάζεται αγάπη, αίμα, ιδρώτα και δάκρυα». Τυχεροί όσοι θα τον παρακολουθήσουν απόψε στο Φεστιβάλ της Σάνης, που για μας πέφτει κάπως μακριά.
♦ Από το μεσημέρι της Τρίτης, ο Θωμάς Σερίφης και ο Σωτήρης Κονδύλης είναι ελεύθεροι, ύστερα από πέντε συναπτά έτη φυλακής στην απομόνωση. Μια απομόνωση που συνεχίζεται για τους υπόλοιπους «ποινικούς» κρατούμενους της υπόθεσης 17Ν, χωρίς καμιά διάθεση από πλευράς κράτους να αλλάξει κάτι στο ειδικό καθεστώς κράτησης που τους έχει επιβληθεί, ενώ οι «θεσμοί» που ασχολούνται με τα ανθρώπινα δικαιώματα κάνουν την πάπια. Για μας, βέβαια, το μείζον αίτημα είναι η πολιτική λύση και η αποφυλάκιση όλων.