Εδώ ο κόσμος καίγεται και το αιδοίον ασχολείται με κομμωτήρια. Τούτη η έκφραση μου ήρθε στην γκλάβα κάνοντας περατζάδα απ’ τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Εμαθα ότι και σήμερα ο πρωθυπουργός είναι «προβληματισμένος», «ανήσυχος», «αποφασισμένος», παρακολούθησα το επεισόδιο της Ζαχοπουλειάδας με φόντο την κόντρα Μάκη-Θέμου και έπεσε αυλαία με το πώς πάει το σαράκι που μαραζώνει τον Χριστόδουλο. Αφού νομίζουν οι δημοσιοκάφροι και τ’ αφεντικά τους ότι αυτά είναι τα θέματα που απασχολούν τον ελληνικό λαό, μπορώ να κάνω τίποτα; Αυτοί έχουν το νταούλι και το βαράν στον χαβά που θέλουν. Το μόνο που παίρνει εμένα είναι να μη χορέψω το σκοπό τους και να μιλήσω για το διαχρονικό και επιβεβαιωμένο σύνθημα «Αλήτες-Ρουφιάνοι-Δημοσιογράφοι».
Το ότι τα παντελονιάζουν από όσες μπάντες μπορούν είναι γνωστό. Και μιλάμε για χοντρά μπακίρια. Η χοντρή κονόμα τους δεν είναι οι αργομισθίες που τσεπώνουν πάρα πολλοί/ές εμφανιζόμενοι σαν εκπρόσωποι Τύπου υπουργείων και οργανισμών. Ούτε ότι παριστάνουν τους καθηγητές (μέχρι η Παναγιωταρέα έγινε καθηγήτρια πανεπιστημίου σε Τμήμα Δημοσιογραφίας & ΜΜΕ) σε ιδιωτικές σχολές. Θα προσπεράσω, επίσης, τα μυστικά κονδύλια που τσεπώνουν, αφού δε μπορώ να μιλήσω συγκεκριμένα, και θα σταθώ σε μια άλλη δραστηριότητά τους, που είναι μεγάλο μπακιροκοφτήριο.
Τα περισσότερα «τηλεοπτικά αστέρια» κάνουν δικές τους εταιρίες που σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις είναι χρυσωρυχεία. Με τι αντικείμενο νταλαβερίζονται; Εδώ έχει απ’ όλα τα φρούτα ο μπαχτσές. Ανάλογα με την ειδικότητα του κάθε δημοσιοκάφρου. Η Αννα Δρούζα, ας πούμε, έφτιαξε την εταιρία «Anna Inn». Ενα μαγαζί που αυτοπροβάλλεται σαν «κέντρο ψυχικής και σωματικής υποστήριξης». Αν χάνει λάδια ο εγκέφαλός σου, πας στη Δρούζα και σε φέρνει στα ίσια σου. Τώρα, θα μου πείτε, ότι είναι πιο πιθανόν η φραπελιά να γιατρέψει τον καρκίνο παρά να γίνει αυτό, αλλά τέσπα. Πάμε παρακάτω, σε πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις. Την Ιωάννα Μάνδρου τη γνωρίζετε. Αυτή που έκανε την αγιογραφία του Διώτη στο περιοδικό του «Βήματος», και έγραφε κάτι εμετικά κείμενα τότε που είχαν συλληφθεί τα φερόμενα σαν μέλη της 17 Νοέμβρη. Η κυρία αυτή, λοιπόν, μαζί με τον άντρα της, έχουν φτιάξει την εταιρία «Fucatio – Επικοινωνία – Δημόσιες Σχέσεις» και όποιος της τα ακουμπήσει μπορεί, σύμφωνα με το καταστατικό της εταιρίας, να έχει «ανάπτυξη σχέσεων με εκπροσώπους ΜΜΕ και δημοσιογράφους», όπως και «προβολή θεμάτων στον Τύπο και τη Ραδιοτηλεόραση». Στην ψύχρα το λέει η τύπισσα. Πλήρωσε και εγώ αναλαμβάνω, με τα κονέ που έχω, να παρουσιάσω το θέμα που σε ενδιαφέρει στις διαστάσεις που σε συμφέρουν.
Εδώ να συμπληρώσω και κάτι άλλο. Επειδή κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει, κανένας δημοσιογράφος δεν αναφέρθηκε ποτέ στις συγκεκριμένες δραστηριότητες των ομόσταυλών τους. Με τη Μάνδρου έγινε μια εξαίρεση. Δεν ξέρω το λόγο. Πιθανόν γιατί είναι φαταούλα (η συγκεκριμένη παρουσιάζεται σαν «σύμβουλος επικοινωνίας» του ΟΤΕ και σαν «σύμβουλος τύπου» της ΕΥΔΑΠ). Εγραψε, λοιπόν, ο Λιάτσος στην εφημερίδα του «Παρασκευή και 13» ένα καυστικό σχόλιο για τη Γιαννούλα. Το αποτέλεσμα; Αυτή του έκανε αγωγή και του ζητάει 600.000 ευρώ, επικαλούμενη ότι το σύνταγμα και το καταστατικό της ΕΣΗΕΑ δεν της απαγορεύουν να έχει παράλληλα όλες αυτές τις δραστηριότητες.
Ενα άλλο «τηλεοπτικό αστέρι» που έχει τη δική του εταιρία είναι ο Νίκος Ευαγγελάτος. MWG Politics ονομάζεται. Αυτή εμφανίζεται να έχει αντικείμενο, εκτός των άλλων, και «επικοινωνιακές δραστηριότητες στον χρηματιστηριακό τομέα». Με το δικό μου μυαλό αυτό μεταφράζεται ως εξής: «Εδώ το καλό παπαγαλάκι». Κάνω λάθος;
Υπάρχουν ακόμα πολλοί δημοσιοκάφροι που επιδίδονται σε παρόμοια σπορ. Δε συνεχίζω, όμως, γιατί θα υπερβώ το χώρο της στήλης και θα μουρμουρίζει ο αρχισυντάκτης. Θα καταλήξω με το πρόσωπο των ημερών. Το Θέμο Αναστασιάδη. Είναι ίσως η πιο αποκαλυπτική περίπτωση, αφού ο Μαυροτρύπας στο καταστατικό της εταιρίας του («Αρθρον» λέγεται) μιλάει τόσο κυνικά για τη δραστηριότητά της που δεν αφήνει σε κανέναν αμφιβολίες για τους σκοπούς της. Διαβάζουμε, λοιπόν, εκεί ότι η «Αρθρον» «εμπορεύεται πληροφορίες». Και τον κατηγορούν τώρα ότι απλώς έκανε… τη δουλειά του. Και βέβαια, οι δουλειές, ειδικά αυτές που έχουν σχέση με το εμπόριο, έχουν και τα ρίσκα τους.
Γιώργης Γιαννακέλλης
giorgis@eksegersi.gr