Δώδεκα χρόνια (από το 1996) έχει να αυξηθεί ο βασικός μισθός στον Λίβανο. Παραμένει κολλημένος στις 300.000 λιβανέζικες λίρες (130 ευρώ), δηλαδή όσο πωλούνται τρία ζευγάρια αντρικές μπότες στα μαγαζιά της Βηρυτού, λιγότερο από ένα νοίκι μιας οικογένειας (μπορεί να φτάσει και τις 500.000 λίρες). Κι όμως, η κυβέρνηση, διά στόματος του πρωθυπουργού Φουάντ Σινιόρα μάλιστα, εξακολουθεί να μιλά για «ανταρσία της Χεζμπολά», χειρότερη μάλιστα «από αυτό που έκανε το Ισραήλ (sic!) κατά την εισβολή του 1982», αναφερόμενη στις συγκρούσεις που έλαβαν χώρα την Τετάρτη στις γειτονιές και το αεροδρόμιο της Βηρυτού.
Ολα ξεκίνησαν από την απεργία του Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών, η οποία ζητά αύξηση του βασικού μισθού στις 960.000 λίρες (412 ευρώ), για να αντισταθμιστεί η ραγδαία αύξηση των ειδών διατροφής. Η κυβέρνηση αποφάσισε αύξηση κατά 150.000 λίρες (64 ευρώ), ώστε ο βασικός μισθός να φτάσει στις 450.000 λίρες (193 ευρώ). Το συνδικάτο, όμως, δε δέχτηκε την αύξηση και κήρυξε γενική απεργία την Τετάρτη. Οι διαδηλώσεις δεν άργησαν να μετατραπούν σε σφοδρές συγκρούσεις σε πολλές περιοχές της Βηρυτού μεταξύ οπαδών της Χεζμπολά και της Αμάλ από τη μια μεριά και των οπαδών του φιλοκυβερνητικού «Future Movement« («Κίνημα του Μέλλοντος»), του οποίου ηγείται ο δισεκατομυριούχος Σάαντ Χαρίρι, δεύτερος γιος του δολοφονημένου πρώην προέδρου Ραφίκ Χαρίρι. Από τις ανταλλαγές πυρών τραυματίστηκαν 10 άτομα. Η Χεζμπολά κατηγόρησε το «Κίνημα» του Χαρίρι ότι έβαζε ελεύθερους σκοπευτές να πυροβολούν τους διαδηλωτές, ενώ οι «κινηματίες» κατηγόρησαν τη Χεζμπολά για την επίθεση που δέχτηκαν στα γραφεία τους.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές (Τετάρτη βράδυ), η κατάσταση εξακολουθεί να είναι τεταμένη και ο κεντρικός δρόμος προς το αεροδρόμιο μπλοκαρισμένος, καθώς οι διαδηλωτές χρησιμοποιούν καμένα λάστιχα και κάδους απορριμμάτων για να μπλοκάρουν τους δρόμους. Η κατάσταση πυροδοτήθηκε ακόμα περισσότερο μετά την απόφαση της κυβέρνησης να λάβει μέτρα εναντίον του τηλεπικοινωνιακού δικτύου που έχει φτιάξει η Χεζμπολά, το οποίο η κυβέρνηση χαρακτηρίζει «παράνομο» και «επικίνδυνο για τη δημόσια ασφάλεια». Κατηγόρησε μάλιστα τη Χεζμπολά ότι είχε βάλει κάμερες στο αεροδρόμιο (γι’ αυτό και απέλυσε τον υπεύθυνο ασφαλείας του αεροδρομίου) και απέδωσε τις διαδηλώσεις και τις απεργίες στην προσπάθεια της Χεζμπολά να απαντήσει στα κυβερνητικά μέτρα εναντίον της. Ομως, ποιος μπορεί να πιστέψει ότι όλα αυτά γίνονται μόνο και μόνο για κάποιους «φανατικούς τρομοκράτες» (που ο «κύριος» Σινιόρα «ξέχασε» ότι ήταν αυτοί που έσωσαν τη χώρα από την ισραηλινή εισβολή πριν από ενάμιση χρόνο) και όχι για την εξαθλίωση που ολοένα και εξαπλώνεται στη χώρα;