Με νέο «βαρβάτο» νομικό επιτελείο (όταν έχεις χρήμα παίρνεις τους καλύτερους) οι καλόγεροι-μπίζνεσμαν του Βατοπεδίου περνούν στην αντεπίθεση, θυμίζοντας τη λαϊκή παροιμία «αυτοί που μας χρώσταγαν μας παίρνουν και το βόδι». Με επιστολή (23.9.08) των πληρεξούσιων δικηγόρων τους προς τον υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης προτείνουν ή την ανταλλαγή διάφορων «φιλέτων» που πήραν (εκτός από αυτά που ήδη πούλησαν και ενθυλάκωσαν το παραδάκι) με άλλα ακίνητα του δημόσιου ή την άρση της ανταλλαγής και την επιστροφή «στην προτέρα κατάσταση». Ποια είναι η «προτέρα κατάσταση»; Η «επιστροφή από το Δημόσιο στην Ιερά Μονή των ποσοστών της λιμνιαίας έκτασης ΒιστωνίδαςΝταλιάνη»!
Δηλαδή, ζητούν να πάρουν πίσω αυτό που ποτέ δεν τους ανήκε και που το πήραν με σκανδαλώδεις ρυθμίσεις των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ και ΝΔ! Οσα γνήσια ή μαϊμού χρυσόβουλα βυζαντινών αυτοκρατόρων κι αν επικαλεστούν, η Βιστωνίδα ουδέποτε τους ανήκε. Και το παραδέχτηκαν οι ίδιοι το 1930, υπογράφοντας με το ελληνικό δημόσιο συμβόλαιο που τους έδινε τη χρήση και όχι την κατοχή της Βιστωνίδας.Αν η έκταση ήταν δική τους, γιατί υπέγραψαν αυτό το συμβόλαιο και μάλιστα σε μια εποχή που ήταν παντοδύναμοι;
Ο υπουργός Γεωργίας Α. Κοντός, στριμωγμένος από τα πράγματα, έκανε τον… τροχονόμο, απαντώντας με ένα Δελτίο Τύπου πέντε γραμμών, στο οποίο ανέφερε ότι η υπόθεση «βρίσκεται υπό διερεύνηση από την ελληνική Δικαιοσύνη» και ότι έστειλε την επιστολή των καλογέρων στο Σανιδά και στην ΚΕΔ. Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο να «αγοράσει χρόνο» και να μη κάνει ζημιά στους καλόγερους και όχι να αποκαταστήσει τα δικαιώματα του δημόσιου. Αλλιώς, θα είχε λύσει ήδη το ζήτημα με δυο απλές πράξεις. Πρώτο, με την έκδοση μιας απόφασης του υπουργού Γεωργίας που θα ακυρώνει όλες τις ανταλλαγές, δεδομένου ότι κατά τη διαδικασία παραβιάστηκε βάναυσα το Διοικητικό Δίκαιο (που ορίζει τη διαδικασία έκδοσης των Υπουργικών Αποφάσεων). Οι υπουργοί παραβίασαν την προβλεπόμενη διαδικασία για να αποφύγουν τις διαφωνίες υπηρεσιακών παραγόντων (αυτό είναι πάγια τακτική τους, όταν διεκπεραιώνουν σκανδαλώδεις ρυθμίσεις). Δεύτερο, με την ψήφιση μιας τροπολογίας η οποία θα κατοχυρώνει το νόμιμο ιδιοκτησιακό δικαίωμα του ελληνικού δημόσιου στη Βιστωνίδα (κι ας τρέχουν οι καλόγεροι στα δικαστήρια για να την ανατρέψουν).
Μ’ αυτές τις δυο πράξεις το ζήτημα θα είχε λυθεί. Η κυβέρνηση δεν τις κάνει, γιατί δε θέλει να λυθεί. Αλλωστε, οι υπουργοί της έχουν ανάμιξη στο σκάνδαλο. Αυτοί το οργάνωσαν, αυτοί το προώθησαν, αυτοί το διεκπεραίωσαν. Δεν είναι τυχαίο ότι, ενώ έχουμε υποβάλει αίτηση για να μας δοθούν οι αποφάσεις των Μπασιάκου και Δούκα, το 2005 και το 2006, με τις οποίες ολοκληρώθηκε το σκάνδαλο, οι υπηρεσίες του υπουργείου Γεωργίας κωλυσιεργούν.
Στο μεταξύ, ο αρμόδιος για τα δάση υφυπουργός Κ. Κιλτίδης, όχι μόνο δεν παίρνει πίσω την υπογραφή του από τη σκανδαλώδη γνωμοδότηση για τον αποχαρακτηρισμό του δάσους της Ουρανούπολης (δασικό και αρχαιολογικό «φιλέτο» που οι καλόγεροι προορίζουν για τουριστική «αξιοποίηση»), αλλά υπερασπίζεται δημόσια τη συμφωνία του, επικαλούμενος επιχειρήματα που θα προκαλούσαν θυμηδία αν δεν αφορούσαν ένα σκάνδαλο. Υποστηρίζει ότι δεν έχει χαρακτηριστεί ολόκληρη η έκταση ως δάσος, αλλά τμήμα της μόνο. Προφανώς, ο χαρακτηρισμός της έκτασης ως «χθαμαλό δάσος» την εξαιρεί από δάσος! Από ένα πλήθος 10.000 ανθρώπων, ο υπουργός αναγνωρίζει ως ανθρώπους μόνο τους… ψηλούς. Επίσης, υπερασπίζεται τη νομιμότητα των ενεργειών της προϊσταμένης της Διεύθυνσης Πολιτικής Γης, η οποία διεκπεραίωσε τον σκανδαλώδη αποχαρακτηρισμό. Γι’ αυτά, όμως, θα επανέλθουμε. Ας το πάρει απόφαση ο Κ. Κιλτίδης, ότι αυτό το αντιδασικό έγκλημα δεν πρόκειται να ολοκληρωθεί.
