♦ Μην ανέχεσαι να σε φοβίζουν. Φόβισέ τους εσύ. ΚΚΕ ισχυρό (αφίσα)
Το εικαστικό μέρος της προεκλογικής αφίσας του Περισσού αποτελείται από δυο όμορφες νεανικές φάτσες. Μιας νέας γυναίκας και ενός νέου άνδρα με κράνος στο κεφάλι. Εργαζόμενοι προφανώς. Νέοι εργαζόμενοι προς τους οποίους απευθύνεται το σύνθημα-προτροπή της αφίσας. «Μην ανέχεσαι να σε φοβίζουν, φόβισέ τους εσύ». Και πώς θα τους φοβίσει ο νέος εργαζόμενος τους καπιταλιστές; Ψηφίζοντας Περισσό, φυσικά. Δηλαδή, κάνοντας αυτό για το οποίο δεν υπάρχει κανένας φόβος. Μούγκα στη δουλειά, μούγκα στη γειτονιά, μούγκα ακόμα και στο σπίτι, όταν όμως βρεθείς πίσω από το παραβάν, μόνος με ένα μάτσο ψηφοδέλτια στο χέρι, επιλέγεις ατρόμητος αυτό του Περισσού, βγάζεις και μια πνιχτή πολεμική κραυγή («δεν σας φοβάμαι, κουφάλες»), σφραγίζεις το φάκελο, τον σαλιώνεις, τον κολλάς, και τον ρίχνεις. Νίκησες!!!…
♦ Γιατί ψηφίζουμε ΣΥΡΙΖΑ. Ενα μη προεκλογικό φυλλάδιο για τις ευρωεκλογές. Για τις ανάγκες των πολλών (προεκλογικό περίπτερο ΣΥΡΙΖΑ στα Προπύλαια)
Οχι, δεν το διαβάσαμε το φυλλάδιο. Μας εκνεύρισε η βάναυση υποτίμηση της νοημοσύνης μας. Στήνεις προεκλογικό περίπτερο (με δικά μας λεφτά, για να μην ξεχνάμε την τακτική και την έκτακτη επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισμό, που μοιράστηκε ο κοινοβουλευτικός θίασος), τυπώνεις προεκλογικά φυλλάδια και μας δουλεύεις ότι δεν είναι προεκλογικά! Εχει και το εναλλακτικό-trendy δούλεμα τα όριά του.
♦ Λαϊκισμός (σε πράσινο φόντο) ή υπευθυνότητα; (σε μπλε φόντο). Με σύμμαχο εσένα. Νέα Δημοκρατία (γιγαντοαφίσα)
Ελλειψη έμπνευσης, θα έλεγε ο επικοινωνιολόγος. Αμυντική, ηττοπαθής γραμμή, μάχη οπισθοφυλακών, θα έλεγε ο πολιτικός αναλυτής. Δίκιο θα είχαν και ο ένας και ο άλλος, έχοντας επιλέξει από μια διαφορετική πλευρά του ίδιου θέματος. Η ουσία, όμως, είναι πως οι εκλογές λειτουργούσαν ανέκαθεν και εξακολουθούν να λειτουργούν σαν μια τεράστια κολυμβήθρα του Σιλωάμ για το πολιτικό σύστημα. Ασκησες εξουσία και φθάρηκες; Περνάς στην αντιπολίτευση, αναβαπτίζεσαι, περιμένεις να φθαρεί ο άλλος και επανέρχεσαι φουριόζος. Στη διάρκεια αυτού του κύκλου, βέβαια, κάποια πρόσωπα εξαφανίζονται από τη front line, περνούν στην εφεδρεία, από την οποία μπορεί και να μην ανακληθούν ποτέ. Τι να γίνει, όμως, έτσι παίζεται το παιχνίδι.
♦ Ψηφίζουμε για την Ευρώπη. Αποφασίζουμε για την Ελλάδα. ΠΑΣΟΚ. Πρώτα ο πολίτης (γιγαντοαφίσα)
Αντίθετα, η προπαγάνδα του ΠΑΣΟΚ αποπνέει επιθετικότητα. Και δίψα. Ακόρεστη δίψα για την εξουσία. Τόσο ακόρεστη που ο παρατηρητικός σύντροφος πρόσεξε ένα… επικοινωνιακό λαθάκι. Η υπογραφή ΠΑΣΟΚ μπαίνει πριν από το σλόγκαν «πρώτα ο πολίτης». Σαν να λέει ότι πρώτα θα φάνε οι Πασόκοι και μετά, αν περισσέψει κάνα ψίχουλο, θα φάει και ο πολίτης. Ο εργαζόμενος-πολίτης, φυσικά. Γιατί ο καπιταλιστής-πολίτης θα φάει πρώτος. Πριν και από τον Πασόκο, ο οποίος αναζητά απλώς την αμοιβή του για την καλή διαχείριση των συμφερόντων του καπιταλιστή-πολίτη, την οποία διαχείριση θα μπορέσει να ασκήσει όταν τον ψηφίσει ο εργαζόμενος-πολίτης.
