Η πολιτική κρατούμενη για την συμμετοχή της στις Νέες Ερυθρές Ταξιαρχίες Ντιάνα Μπλεφάρι κρεμάστηκε στο κελί της την Κυριακή. Είχε συλληφθεί το 2003, όταν η αστυνομία ανακάλυψε τη γιάφκα της οδού Μοντεκουκόλι στην Ρώμη (ύστερα από κάρφωμα της επίσης μέλους των Ν.Ε.Τ. Τσίντσια Μπενέλι, με αντάλλαγμα την καλή μεταχείρισή της). Το διαμέρισμα ήταν νοικιασμένο στο όνομα της Ντιάνα Μπλεφάρι. Στο όνομά της ήταν αγορασμένο και το φορτηγό που χρησιμοποιήθηκε για την εκτέλεση του εργατολόγου-συμβούλου της κυβέρνησης Μπιάτζι.
Τέσσερις μέρες πριν την αυτοκτονία της, είχε αποφασιστεί η οριστική καταδίκη της σε ισόβια. Η ψυχική της κατάσταση ήταν τέτοια ώστε οι δικηγόροι της να ζητούν όλα αυτά τα χρόνια τη μεταφορά της στις ψυχιατρικές φυλακές, αντί του συνήθους κελιού απομόνωσης που τοποθετούν τους πολιτικούς κρατούμενους. Κατά περιόδους τη μετέφεραν σε διαφορετικές ψυχιατρικές φυλακές, για να την επαναφέρουν πάντα στο απομονωμένο κελί, στο οποίο και αυτοκτόνησε. Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της αρνήθηκε να συνεργαστεί και έκτοτε απομονωνόταν όλο και περισσότερο. Την άρνησή της να συνεχίσει τη ζωή της την εξέφραζε με κάθε ευκαιρία. Συχνά δεν τρεφόταν για μέρες και δεν δέχτηκε ποτέ εκούσια καμία φαρμακευτική αγωγή. Η τελευταία ψυχιατρική διάγνωση έκανε λόγο για Ψύχωση, ψυχική ασθένεια που δεν έχει καμία τύχη σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Συχνά βέβαια η ψυχιατρική διάγνωση δεν λαμβάνεται υπόψη από το σύστημα καταστολής, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μέλος των Νέων Ερυθρών Ταξιαρχιών. Αν και η ψυχική της υγεία κλονιζόταν όλο και περισσότερο, οι αστυνομικές αρχές απαιτούσαν την παραμονή της στην απομόνωση, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα τους φανερώσει πού βρίσκονται τα όπλα που δεν βρέθηκαν στη γιάφκα ή άλλα ονόματα μελών των Νέων Ερυθρών Ταξιαρχιών.
Το «σωφρονιστικό» σύστημα για άλλη μια φορά προέκρινε την έκτιση της ποινής από τη θεραπεία. Η Ντιάνα Μπλεφάρι σπρώχτηκε στο θάνατο από ένα σύστημα που ομνύει υποκριτικά στην… απόλυτη αξία της ανθρώπινης ζωής.
Αυτοκτονία-δολοφονία πολιτικής κρατούμενης.
Η πολιτική κρατούμενη για την συμμετοχή της στις Νέες Ερυθρές Ταξιαρχίες Ντιάνα Μπλεφάρι κρεμάστηκε στο κελί της την Κυριακή. Είχε συλληφθεί το 2003, όταν η αστυνομία ανακάλυψε τη γιάφκα της οδού Μοντεκουκόλι στην Ρώμη (ύστερα από κάρφωμα της επίσης μέλους των Ν.Ε.Τ. Τσίντσια Μπενέλι, με αντάλλαγμα την καλή μεταχείρισή της). Το διαμέρισμα ήταν νοικιασμένο στο όνομα της Ντιάνα Μπλεφάρι. Στο όνομά της ήταν αγορασμένο και το φορτηγό που χρησιμοποιήθηκε για την εκτέλεση του εργατολόγου-συμβούλου της κυβέρνησης Μπιάτζι.
Τέσσερις μέρες πριν την αυτοκτονία της, είχε αποφασιστεί η οριστική καταδίκη της σε ισόβια. Η ψυχική της κατάσταση ήταν τέτοια ώστε οι δικηγόροι της να ζητούν όλα αυτά τα χρόνια τη μεταφορά της στις ψυχιατρικές φυλακές, αντί του συνήθους κελιού απομόνωσης που τοποθετούν τους πολιτικούς κρατούμενους. Κατά περιόδους τη μετέφεραν σε διαφορετικές ψυχιατρικές φυλακές, για να την επαναφέρουν πάντα στο απομονωμένο κελί, στο οποίο και αυτοκτόνησε.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής της αρνήθηκε να συνεργαστεί και έκτοτε απομονωνόταν όλο και περισσότερο. Την άρνησή της να συνεχίσει τη ζωή της την εξέφραζε με κάθε ευκαιρία. Συχνά δεν τρεφόταν για μέρες και δεν δέχτηκε ποτέ εκούσια καμία φαρμακευτική αγωγή. Η τελευταία ψυχιατρική διάγνωση έκανε λόγο για Ψύχωση, ψυχική ασθένεια που δεν έχει καμία τύχη σε ένα τέτοιο περιβάλλον. Συχνά βέβαια η ψυχιατρική διάγνωση δεν λαμβάνεται υπόψη από το σύστημα καταστολής, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μέλος των Νέων Ερυθρών Ταξιαρχιών. Αν και η ψυχική της υγεία κλονιζόταν όλο και περισσότερο, οι αστυνομικές αρχές απαιτούσαν την παραμονή της στην απομόνωση, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα τους φανερώσει πού βρίσκονται τα όπλα που δεν βρέθηκαν στη γιάφκα ή άλλα ονόματα μελών των Νέων Ερυθρών Ταξιαρχιών.
Το «σωφρονιστικό» σύστημα για άλλη μια φορά προέκρινε την έκτιση της ποινής από τη θεραπεία. Η Ντιάνα Μπλεφάρι σπρώχτηκε στο θάνατο από ένα σύστημα που ομνύει υποκριτικά στην… απόλυτη αξία της ανθρώπινης ζωής.
