Δημοσιεύουμε ένα κείμενο-ποταμό του Δικτύου Αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους Κρατούμενους Samidoun (Ακλόνητοι) στην επέτειο της 7ης Οκτώβρη του 2023, του Κατακλυσμού του Αλ-Ακσα. Μπορεί να έχουμε διαφορετικές προσεγγίσεις σε ορισμένα θέματα, όμως έχει σημασία ένα τέτοιο κείμενο καθώς προέρχεται από Παλαιστίνιους της διασποράς και αλληλέγγυους που δεν έχουν ιδεολογική ή οργανωτική σχέση με τα Ισλαμικά Κινήματα Αντίστασης στην Παλαιστίνη ή αλλού.
Είναι ένα κίνημα που χαρακτηρίζει την 7η Οκτώβρη ως ιστορική καμπή στην Παλαιστινιακή Επανάσταση, εξαίρει τον πρωτοπόρο ρόλο της Χαμάς, υποκλίνεται στη θυσία των μαρτύρων ηγετών της και καλεί τους προοδευτικούς ανθρώπους στη Δύση να στηρίξουν χωρίς «ναι μεν, αλλά» τον ένοπλο αγώνα της Παλαιστινιακής Αντίστασης.
Σήμερα, 7 Οκτώβρη του 2025, συμπληρώνουμε τη δεύτερη επέτειο του Κατακλυσμού του Αλ-Άκσα, του μεγάλου περάσματος του παλαιστινιακού λαού και της Αντίστασής του: η ημέρα που άλλαξε τον κόσμο. Δύο χρόνια αργότερα, εν μέσω της φρικτής γενοκτονίας που διεξάγεται από το σιωνιστικό καθεστώς με την πλήρη εμπλοκή και τη συλλογική ευθύνη των ΗΠΑ, της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας, του Καναδά και των συμμάχων τους ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, παραμένει σαφές ότι ο δρόμος που άνοιξαν οι μαχητές στις 7 Οκτώβρη 2023 είναι ο δρόμος προς την απελευθέρωση της Παλαιστίνης από το ποτάμι μέχρι τη θάλασσα.
Η έβδομη Οκτώβρη αποτελεί και θα παραμείνει μια μεγάλη επαναστατική ημέρα, μια στιγμή που γιορτάζεται από τους καταπιεσμένους λαούς και έθνη του κόσμου ως ιστορική στη μάχη κατά του αποικισμού και του ιμπεριαλισμού, και η οποία θα ζήσει μετά την απελευθέρωση ως ορόσημο στο δρόμο προς τη νίκη. Τα κόκκινα τρίγωνα της Παλαιστινιακής Αντίστασης έχουν γίνει διεθνή σύμβολα της ικανότητας να νικηθεί ο καταπιεστής και ο θρυλικός ηρωισμός της Παλαιστινιακής Αντίστασης έχει γραφτεί ανεξίτηλα στην ιστορία της παγκόσμιας επανάστασης.
Στις 7 Οκτώβρη του 2023, ο παλαιστινιακός λαός και η Αντίστασή του, υπό την ηγεσία των Ταξιαρχιών Ιζ ελ-Ντιν αλ-Κασάμ, απέδειξαν στον κόσμο ότι είναι εφικτό να παραβιαστούν οι θωρακισμένες δομές του σιωνιστικού καθεστώτος, εγκατεστημένες με τις πλέον προηγμένες τεχνολογίες και με δισεκατομμύρια δολάρια σε ιμπεριαλιστικά όπλα, να νικηθούν οι στρατιώτες του αποικισμού και του ρατσισμού, και να κινηθούν ελεύθερα στην κατεχόμενη παλαιστινιακή γη. Πράγματι, το “Ισραήλ” μπορεί να ηττηθεί — και θα ηττηθεί.
Με κάθε εκσκαφέα που κατεδάφιζε τα φράγματα, κάθε τανκ που διέθεταν άνθρωποι με σκοπό να στοχεύσουν για να σκοτώσουν, κάθε στρατιωτική βάση και γραφείο πληροφοριών που καταπατήθηκε από τους μαχητές της Αντίστασης, και κάθε αλεξίπτωτο πλαγιάς που πετούσε προς την αυγή της απελευθέρωσης, κάθε προχώρημα των παιδιών εκείνων που εκδιώχτηκαν από αυτή τη γη και τους στέρησαν το δικαίωμα της επιστροφής, η Παλαιστινιακή Αντίσταση εκτέλεσε μια λαμπρή, στρατηγική στρατιωτική επιχείρηση, στοχεύοντας τις στρατιωτικές βάσεις γύρω από τη Γάζα, για να σπάσει τον αποκλεισμό και να απελευθερώσει τους παλαιστίνιους αιχμαλώτους.
Το αποτέλεσμα ήταν άμεσο και όχι μόνο επειδή η Αντίσταση επέφερε σημαντικές απώλειες στις αποικιοκρατικές δυνάμεις, οι οποίες επί 75 χρόνια μακελεύουν Παλαιστίνιους, τους εκδιώκουν από τη γη τους και την κατάσχουν, χτίζουν οικισμούς, φυλακίζουν και βασανίζουν δεκάδες χιλιάδες αιχμαλώτους, καταστρέφουν τα χωριά τους, τους ιερούς τόπους και τα ιερά τους, αρνούνται το δικαίωμά τους στην επιστροφή και διεξάγουν μια συνεχή γενοκτονική επίθεση κατά της παλαιστινιακής και αραβικής ύπαρξης. Ήταν επειδή στις 7 Οκτώβρη, με την εκκίνηση του Κατακλυσμού του Αλ-Άκσα, η Παλαιστινιακή Αντίσταση κατέστησε σαφές ότι είναι ικανή να απελευθερώσει την Παλαιστίνη και ότι μια Παλαιστίνη ελεύθερη από τον σιωνισμό βρισκόταν στον ορίζοντα — και, επιπλέον, ότι ένα ολόκληρο αραβικό έθνος και μια ευρύτερη περιοχή ελεύθερη από τον ιμπεριαλισμό είναι απόλυτα εφικτά και εντός της εμβέλειας του λαού και της οργανωμένης αντίστασής του.
Ο Ιμπεριαλισμός και ο Σιωνισμός είναι οι Αιτίες της Γενοκτονίας
Η Ανοδος των Μετώπων Υποστήριξης
Όπως οι εχθροί της παλαιστινιακής υπόθεσης έγιναν σαφείς στον κόσμο στις 7 Οκτώβρη, έτσι και οι σύμμαχοι και φίλοι της Παλαιστίνης, όσοι παρέμειναν αφοσιωμένοι στον αγώνα ενάντια στη γενοκτονία, αναδείχτηκαν σε μέτωπα υποστήριξης, απέναντι σε μια ιμπεριαλιστική πολεμική μηχανή που επιδιώκει να καταστρέψει όσους την αμφισβητούν. Το μεγάλο παγκόσμιο κίνημα του λαού, στους δρόμους και τις πλατείες, από τους δημόσιους χώρους του παγκόσμιου Νότου μέχρι την καρδιά του ιμπεριαλιστικού πυρήνα, υψώνει τη σημαία της Παλαιστίνης ως σημαία δικαιοσύνης και απελευθέρωσης για όλους. Αυτό έχει συνοδευτεί από νομικές πρωτοβουλίες στη Νότια Αφρική, την Κολομβία και τη Νικαράγουα, καθώς και από την κινητοποίηση καινοτόμων νομικών δράσεων και πρωτοβουλιών για να λογοδοτήσουν οι Σιωνιστές στα δικαστήρια του κόσμου.
Στην Υεμένη, με την δικαιωματική, επαναστατική κυβέρνηση στη Σαναά, ο λαός, οι ένοπλες δυνάμεις και το κίνημα Ansar Allah συνεχίζουν να ανοίγουν ένα μονοπάτι ανέμπνευστης αφοσίωσης στην απελευθέρωση της Παλαιστίνης.
Καθώς εκατομμύρια γεμίζουν τις πλατείες κάθε Παρασκευή, οι υεμενικές ένοπλες δυνάμεις συνεχίζουν να στέλνουν τα drones και πυραύλους τους για να διαταράξουν τους ουρανούς της κατεχόμενης Παλαιστίνης, ενώ το υεμενικό ναυτικό κλείνει τις γραμμές ανεφοδιασμού της γενοκτονίας στην Ερυθρά Θάλασσα, αναγκάζοντας το σιωνιστικό λιμάνι στο Ουμ αλ-Ρασράς («Εϊλάτ») να κηρύξει πτώχευση. Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν συνεχίζει την συνεπή και υλική υποστήριξή της στην Παλαιστινιακή Αντίσταση, ανταποκρινόμενη στις σιωνιστικές και αμερικανικές επιθέσεις με ισχυρά πλήγματα, ενώ αψηφά τις προσπάθειες να κοπεί η γραμμή υποστήριξης προς την Παλαιστίνη μέσω σωματικών, οικονομικών και κυβερνοπολεμικών επιθέσεων.
Στον Λίβανο, οι δυνάμεις της Αντίστασης υπό την ηγεσία της Χεζμπολά, που νωρίτερα τον Μάιο του 2000 άνοιξαν τον δρόμο αντίστασης κατά της σιωνιστικής κατοχής με την απελευθέρωση του νότιου Λιβάνου από σχεδόν 20 χρόνια κατοχής, ξεκίνησαν αμέσως ένα μέτωπο υποστήριξης στις 8 Οκτώβρη, εκκενώνοντας μεγάλο μέρος του βορρά της Παλαιστίνης από τους εποίκους. Η σιωνιστική/ιμπεριαλιστική επίθεση στον Λίβανο, η οποία συνεχίζεται έως σήμερα παρά τη φαινομενική εκεχειρία που συμφωνήθηκε τον Νοέμβρη του 2024, περιλάμβανε:
-
Τη δολοφονία μεγάλων, ιστορικών, λιβανέζων, ισλαμιστών και διεθνών ηγετών, όπως οι Σαγέντ Χασάν Νασράλα και Σαγέντ Χασέμ Σαφιεντίν
-
Τις φρικτές «επιθέσεις με πομποδέκτες» που σκότωσαν και τραυμάτισαν σοβαρά χιλιάδες Λιβανέζους
-
Τις καθημερινές επιθέσεις και εισβολές σε όλο τον νότιο Λίβανο, αντιμετωπίζοντας μια γενναία και αφοσιωμένη Αντίσταση, από την οποία η Κατοχή ποτέ δεν κατάφερε να κερδίσει ή να ασφαλίσει έδαφος.