Υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ: Εκτός από τη συγκάλυψη των δύο σκανδάλων για τα βοσκοτόπια, η κυβέρνηση Μητσοτάκη φρόντισε και για την ποινική ασυλία των απατεώνων

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν περιορίστηκε στη συγκάλυψη των δύο σκανδάλων για τα βοσκοτόπια. Με υπουργό Δικαιοσύνης τον Τσιάρα, επεξέτεινε την εξάλειψη του αξιόποινου της απάτης και στην περίπτωση της παράνομης είσπραξης κοινοτικών επιδοτήσεων για τους βοσκότοπους. Αυτή η επέκταση της εξάλειψης του αξιόπιστου ήταν μεν ξεκάρφωτη σε επίπεδο νομικό, αλλά έδωσε τη δυνατότητα στους απατεώνες και καταχραστές δεκάδων και εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ να μην καταδικαστούν.

Ο Τσιάρας ως υπουργός Δικαιοσύνης και ο Μητσοτάκης του «επιτελικού κράτους» επεδίωξαν να αθωωθούν οι καταχραστές κοινοτικών επιδοτήσεων, προφανώς για να καλύψουν το πραγματικό γεγονός ότι η κυβέρνηση ήταν ο οργανωτής των δυο σκανδάλων για τα βοσκοτόπια.  

Αργότερα, η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με υπουργό Δικαιοσύνης τον Φλωρίδη αναγκάστηκε να επαναφέρει το αξιόποινο της απάτης για τις κοινοτικές επιδοτήσεις, αλλά το έγκλημα της εξάλειψης του αξιόποινου είχε συντελεστεί. Γιατί οι κατηγορούμενοι, σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, δικάζονται με τον ευνοϊκότερο νόμο.

Την εξάλειψη του αξιόποινου της απάτης και άλλων οικονομικών εγκλημάτων εισήγαγε στον Ποινικό Κώδικα η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, με υπουργό Δικαιοσύνης τον Χ. Καστανίδη. Συγκεκριμένα, αυτό έγινε με την παρ. 2 του άρθρου 6 του νόμου 3904/2010 (ΦΕΚ 218 Α, 23.12.2010). Ιδού αυτή η ρύθμιση, που επιβλήθηκε στην καταστροφική για την εργατική τάξη και τη φτωχολογιά της πόλης και του χωριού μνημονιακή περίοδο που συνεχίζεται (η έμφαση δική μας):

1. 2. Μετά το άρθρο 406 του Ποινικού Κώδικα, προστίθεται άρθρο 406Α, ως εξής:

«Άρθρο 406 Α

Ικανοποίηση του παθόντος

1. Το αξιόποινο των εγκλημάτων των άρθρων 386 έως 406 εξαλείφεται, αν ο υπαίτιος με δική του θέληση και πριν εξεταστεί με οποιονδήποτε τρόπο για την πράξη του από τις αρχές ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα. Η μερική μόνο ικανοποίηση εξαλείφει το αξιόποινο κατά το αντίστοιχο μόνο μέρος.

2. Εάν ο υπαίτιος των πράξεων της παραγράφου 1 μέχρι την άσκηση της ποινικής δίωξης, ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα, καταβάλλοντας αποδεδειγμένα ή κατά δήλωση του παθόντος ή των κληρονόμων του το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας, δεν κινείται ποινική δίωξη και η υπόθεση τίθεται στο αρχείο με αιτιολογημένη πράξη του εισαγγελέα πλημμελειοδικών.

3. Ο υπαίτιος των πλημμελημάτων, που προβλέπονται στα άρθρα 386 έως 406, απαλλάσσεται από κάθε ποινή αν, μέχρι το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο, ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα, καταβάλλοντας αποδεδειγμένα ή κατά δήλωση του παθόντος ή των κληρονόμων του το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας.

4. Οι διατάξεις του άρθρου 384 παράγραφοι 4 και 5 εφαρμόζονται αναλόγως.

5. Επί του εγκλήματος του άρθρου 390 δεν εφαρμόζονται οι διατάξεις των άνω παραγράφων, όταν η πράξη στρέφεται κατά του Δημοσίου, νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου και οργανισμών τοπικής αυτοδιοίκησης πρώτου και δεύτερου βαθμού».

Η κυβέρνηση Τσίπρα ψήφισε το νέο Ποινικό Κώδικα (νόμος 4619/2019, ΦΕΚ 95Α, 11.6.2019) που άρχισε να ισχύει από την 1η Ιούλη του 2019. Αντί να θέσει τέρμα στην προκλητική εξάλειψη του αξιόποινου του εγκλήματος της απάτης και άλλων οικονομικών εγκλημάτων, το διατήρησε, με το άρθρο 405 το οποίο παραθέτουμε (η έμφαση δική μας):

«Γενική Διάταξη

1. 1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 386 παρ. 1, 386Α παρ. 1 και 2, 387, 389, 390 παρ. 1 εδάφ. α΄, 394, 397 και 404 απαιτείται έγκληση.
   2. Το αξιόποινο των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 386, 386Α, 386Β, 387, 389, 390, 394, 397 και 404 εξαλείφεται αν ο υπαίτιος, με δική του θέληση και πριν από την πρώτη εξέτασή του ως υπόπτου ή κατηγορουμένου ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα χωρίς παράνομη βλάβη τρίτου. Η μερική μόνο ικανοποίηση εξαλείφει το αξιόποινο κατά το αντίστοιχο μόνο μέρος.

1. 3. Εάν ο υπαίτιος των εγκλημάτων που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή του στο ακροατήριο ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα, καταβάλλοντας αποδεδειγμένα το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας, από την ημέρα τέλεσης του εγκλήματος, απαλλάσσεται από κάθε ποινή.

Η διάταξη του προηγούμενου εδαφίου εφαρμόζεται και για τα πλημμελήματα που προβλέπονται στα ίδια άρθρα μέχρι το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο».

Μελετώντας προσεκτικά τις παραπάνω διατάξεις των κυβερνήσεων Γ. Παπανδρέου και Α. Τσίπρα έχουμε να παρατηρήσουμε:

Καταρχάς, και οι δύο κυβερνήσεις επιβραβεύουν τους καταχραστές απατεώνες, εξαλείφοντας το αξιόποινο της τελεσθείσας απάτης. Επίσης, επιβραβεύουν τους κατηγορούμενους και για άλλα οικονομικά εγκλήματα, όπως για παράδειγμα η απιστία. 

Δεύτερο, η κυβέρνηση Παπανδρέου έδινε τη δυνατότητα στους κατηγορούμενους να επιστρέψουν τα ποσά μέχρι τη χρονική στιγμή που ολοκληρώνεται η αποδεικτική (σ.σ. ακροαματική) διαδικασία, ενώ η κυβέρνηση Τσίπρα μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή τους στο δικαστήριο. Δηλαδή, μέχρι την αποστολή του κλητήριου θεσπίσματος που δεν προσβάλλεται για ακυρότητα. Αν δε υποβληθεί αίτηση για ακυρότητά του, ο κατηγορούμενος κερδίζει χρόνο για την επιστροφή των παρανόμως εισπραχθέντων ποσών, που δεν είναι λίγα.

Οταν τα ποσά αυτά είναι πάνω από 120.000 ευρώ, ο κατηγορούμενος παραπέμπεται για κακούργημα. Ετσι, με το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 3 του άρθρου 405 ΠΚ, η κυβέρνηση Τσίπρα έδωσε τη δυνατότητα στα λαμόγια που διαπράττουν το αδίκημα της απάτης να τη σκαπουλάρουν, επιστρέφοντας τα κλεμμένα μέχρι το πέρας της αποδεικτικής διαδικασίας της πρωτόδικης δίκης.

Ο χρόνος της επιστροφής είναι μεν μεγαλύτερος στην περίπτωση της κυβέρνησης Παπανδρέου απ’ αυτόν της κυβέρνησης Τσίπρα, αλλά είναι μεγάλος και στις δύο περιπτώσεις. 

Για παράδειγμα, στην υπόθεση της δίωξης των τριών μελών της οικογένειας Χλύκα και των τεσσάρων μελών της οικογένειας του Καλφούτζου, ενώ η έρευνα κατά των τριών ΑΦΜ της οικογένειας Χλύκα είχε δοθεί στον τότε πρόεδρο του ΟΠΕΚΕΠΕ Γρ. Βάρρα (που δεν φέρει καμία ευθύνη για το σκάνδαλο της κατάχρησης κοινοτικών επιδοτήσεων και που εκδιώχτηκε από τον Βορίδη), η δίκη είχε αρχικά οριστεί για τις 11 Οκτώβρη του 2024. Δηλαδή, μετά από τέσσερα χρόνια! Διευκρινίζουμε, ότι δεν γνωρίζουμε πότε ακριβώς οι κατηγορούμενοι των δύο οικογενειών επέστρεψαν τα παρανόμως εισπραχθέντα ποσά και αν τελικά τα επέστρεψαν όλα.

Ετσι,  οι καταχραστές των κοινοτικών επιδοτήσεων τζογάριζαν εκ του ασφαλούς: «κι αν μας πιάσουν, θα επιστρέψουμε τα λεφτά και θα τη γλιτώσουμε». Ακόμα και σ’ αυτή την περίπτωση, όμως, εκμεταλλεύτηκαν τα λεφτά για αρκετό καιρό, εξασφαλίζοντας δωρεάν κεφάλαιο. 

Και η κυβέρνηση Μητσοτάκη διατήρησε την εξάλειψη του αξιόποινου για το αδίκημα της απάτης και για άλλα οικονομικά εγκλήματα. Αρχικά, μάλιστα, με την παράγραφο 5 του άρθρου 24 του νόμου 4689 επεξέτεινε την εξάλειψη του αξιοποίνου για απάτη κατά των κοινοτικών επιδοτήσεων!

Με τρεις στη σειρά νόμους τροποποίησε διατάξεις του άρθρου 405 του ΠΚ, διατηρώντας όμως την εξάλειψη του αξιόποινου του εγκλήματος της απάτης και άλλων οικονομικών εγκλημάτων. Οι νόμοι αυτοί είναι οι εξής:

• Νόμος 4855/2021 (ΦΕΚ 215Α, 12.11.2021). Το άρθρο αυτού του νόμου που αναφέρεται στο άρθρο 405 του ΠΚ είναι το 99.
• Νόμος 4947/2022 (ΦΕΚ 124Α, 23.6.2022). Το σχετικό άρθρο που αναφέρεται στο 405 ΠΚ είναι το 19.
• Νόμος 5172/2025 (ΦΕΚ 10Α,29.1.2025). Το σχετικό άρθρο που αναφέρεται στο 405 ΠΚ είναι το 33.

Επειδή οι διαφορές των τριών νόμων που αναφέρονται στις τροποποιήσεις των τριών παραγράφων του άρθρου 405 δεν είναι σημαντικές, παραθέτουμε την τελευταία στη σειρά (παράγραφος 4, άρθρου 33 νόμου 5172/2025) (η έμφαση δική μας):

«Άρθρο 405

Γενική διάταξη

1. 1. Για την ποινική δίωξη των εγκλημάτων που προβλέπονται στα άρθρα 387 και 389, στο πρώτο εδάφιο της παρ. 1 του άρθρου 390, στο άρθρο 397 και στην παρ. 1 του άρθρου 404 απαιτείται έγκληση.
   2. Το αξιόποινο των εγκλημάτων που προβλέπονται στο άρθρο 386, στις παρ. 1 και 3 του άρθρου 386Α και στα άρθρα 386Β, 387, 389, 390, 394, 397 και 404 εξαλείφεται αν ο υπαίτιος, με δική του θέληση και πριν από την πρώτη εξέτασή του ως υπόπτου ή κατηγορουμένου ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα χωρίς παράνομη βλάβη τρίτου. Η μερική μόνο ικανοποίηση εξαλείφει το αξιόποινο κατά το αντίστοιχο μόνο μέρος.
   3. 3. Εάν ο υπαίτιος των πλημμελημάτων της παρ. 2 μέχρι το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο ικανοποιήσει εντελώς τον ζημιωθέντα, καταβάλλοντας αποδεδειγμένα, ιδίως ενώπιον δημόσιας αρχής ή με τραπεζική κατάθεση ή με μη ανακλητή δημόσια παρακατάθεση, το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας, από την ημέρα τέλεσης του εγκλήματος, μπορεί να απαλλάσσεται από κάθε ποινή.

4. Εάν ο υπαίτιος των κακουργημάτων που προβλέπονται στην παρ. 2, μέχρι το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας στο πρωτοβάθμιο δικαστήριο ικανοποιήσει πλήρως τον ζημιωθέντα, καταβάλλοντας αποδεδειγμένα, ιδίως ενώπιον δημόσιας αρχής ή με τραπεζική κατάθεση ή με μη ανακλητή δημόσια παρακατάθεση, το κεφάλαιο και τους τόκους υπερημερίας, από την ημέρα τέλεσης του εγκλήματος, τιμωρείται με μειωμένη ποινή κατά το άρθρο 83 και εφόσον κριθεί από τις περιστάσεις, αν η πλήρης ικανοποίηση λάβει χώρα μέχρι την αμετάκλητη παραπομπή, μπορεί να απαλλαγεί από κάθε ποινή».

Με αυτή τη ρύθμιση παγιώνεται για 14 ολόκληρα χρόνια η εξάλειψη του αξιόποινου για τα εγκλήματα της απάτης, της απιστίας και άλλα οικονομικά εγκλήματα, που εγκαινιάστηκε στις 23 Δεκέμβρη του 2010 με την παρ. 2 του άρθρου 6 του νόμου 3904 της κυβέρνησης Παπανδρέου.

• Με την παράγραφο 1 του άρθρου 33, η κυβέρνηση Μητσοτάκη μείωσε τα διωκόμενα εγκλήματα για την ποινική δίωξη των οποίων απαιτείται έγκληση, δηλαδή μηνυτήρια αναφορά που ο χρόνος υποβολής της είναι τρεις μήνες.
• Η παράγραφος 2 του άρθρου 33 είναι ταυτόσημη με την παράγραφο 2 του άρθρου 405 του ΠΚ της κυβέρνησης Τσίπρα. 
• Η παράγραφος 3 του άρθρου 33 είναι ίδια με την παράγραφο 3 του άρθρου 406Α που εισήγαγε η κυβέρνηση Παπανδρέου για το χρόνο μέσα στον οποίο ο κατηγορούμενος για απάτη απαλλάσσεται αν επιστρέψει τα παρανόμως αποκτηθέντα ποσά. Ομως δεν αναφέρει ότι εξαλείφεται το αξιόποινο, όπως αναφέρεται στο άρθρο 406Α και στο άρθρο 405, αλλά ότι «μπορεί να απαλλαγεί από κάθε ποινή», προφανώς για να δημιουργηθεί στους μη μυημένους με τον ΚΠΔ η στρεβλή εικόνα ότι δήθεν η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν εξαλείφει το αξιόποινο.

Στην πραγματικότητα, όμως, το αξιόποινο για το έγκλημα της απάτης εξαλείφεται, γιατί υπάρχουν οι ευνοϊκότερες διατάξεις στα άρθρα 406Α και 405 των κυβερνήσεων Παπανδρέου και Τσίπρα, στις οποίες προβλέπεται ότι εξαλείφεται το αξιόποινο με την επιστροφή των παρανόμως εισπραχθέντων ποσών.

Με την παράγραφο 4 του άρθρου 33, η κυβέρνηση Μητσοτάκη φρόντισε να εξαλείφεται το αξιόποινο και στην περίπτωση των κακουργημάτων (για ποσά πάνω από 120.000 ευρώ).

• Με το πρόσχημα των νομοτεχνικών βελτιώσεων, ο Τσιάρας πρόσθεσε παράνομα πέμπτη παράγραφο στο άρθρο 24 του νομοσχεδίου, ανατρέποντας τη φιλοσοφία που διατυπώθηκε στην Αιτιολογική Εκθεση του ίδιο νομοσχεδίου, που υποστήριζε ότι με τον συγκεκριμένο νόμο επιδιώκεται να εγκαθιδρυθεί ένα ειδικό σύστημα προστασίας τω κοινοτικών επιδοτήσεων.

Παραθέτουμε το άρθρο 24 του νομοσχεδίου όπως κατατέθηκε στη Νομοθετική Υπηρεσία της Βουλής:

«Αρθρο 24

Επικουρικές διατάξεις για την ποινική προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (άρθρο 3 παρ. 2 στοιχεία α’, β’ και γ’, άρθρο 4 παρ. 3 και άρθρο 7 της Οδηγίας)

1. 1. Οποιος χρησιμοποιεί ή υποβάλλει ψευδείς, ανακριβείς ή ελλιπείς δηλώσεις ή έγγραφα ή αποσιωπά πληροφορίες κατά παράβαση ειδικής νομικής υποχρέωσης ανακοίνωσής τους και, με τον τρόπο αυτό, λαμβάνει ή παρακρατεί παρανόμως επιχορηγήσεις ή όμοιας φύσης οικονομικές παροχές που δεν συνδέονται άμεσα με ισάξιες αντιπαροχές και προέρχονται από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή τους προϋπολογισμούς των κάθε είδους οργάνων και οργανισμών της, ανεξαρτήτως του εκάστοτε φορέα διαχείρισης, τιμωρείται με φυλάκιση, εκτός αν η πράξη τιμωρείται βαρύτερα με βάση τα άρθρα 386, 386Α ή 386Β του Π.Κ.. Με την ίδια ποινή και την ίδια επιφύλαξη τιμωρείται και όποιος εν γνώσει χρησιμοποιεί νόμιμα ληφθείσες παροχές υπό την παραπάνω έννοια, οι οποίες υπάγονται με βάση τον νόμο ή τη σύμβαση χορήγησής τους σε συγκεκριμένους περιορισμούς, κατά παράβαση αυτών των περιορισμών.

1. 2. Οποιος, με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρησιμοποιεί ή υποβάλλει ψευδείς, ανακριβείς ή ελλιπείς δηλώσεις ή έγγραφα ή αποσιωπά πληροφορίες κατά παράβαση ειδικής νομικής υποχρέωσης ανακοίνωσής τους και, με τον τρόπο αυτό, λαμβάνει ή παρακρατεί παρανόμως παροχές που συνδέονται με αντιπαροχές αγαθών και υπηρεσιών και προέρχονται από τον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή τους προϋπολογισμούς των κάθε είδους οργάνων και οργανισμών της, ανεξαρτήτως του εκάστοτε φορέα διαχείρισης, τιμωρείται με φυλάκιση, εκτός αν η πράξη τιμωρείται βαρύτερα με βάση τα άρθρα 386 ή 386Α Π.Κ.. Με την ίδια ποινή και την ίδια επιφύλαξη τιμωρείται και όποιος,με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος ή άλλος παράνομο περιουσιακό όφελος σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρησιμοποιεί εν γνώσει νόμιμα ληφθείσες παροχές υπό την παραπάνω έννοια, οι οποίες υπάγονται με βάση τον νόμο ή τη σύμβαση χορήγησής τους σε συγκεκριμένους περιορισμούς, κατά παράβαση αυτών των περιορισμών, προκαλώντας, με τον τρόπο αυτό, ζημία στα οικονομικά συμφέροντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

1. 3. Όποιος χρησιμοποιεί ή υποβάλλει ψευδείς, ανακριβείς ή ελλιπείς δηλώσεις ή έγγραφα ή αποσιωπά πληροφορίες κατά παράβαση ειδικής νομικής υποχρέωσης ανακοίνωσής τους ή χρησιμοποιεί εν γνώσει κατά παράβαση των προβλεπόμενων γι’ αυτό ειδικών περιορισμών ένα νόμιμα χορηγηθέν οικονομικό πλεονέκτημα και, με τον τρόπο αυτό, μειώνει παρανόμως έσοδα του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή των προϋπολογισμών των κάθε είδους οργάνων και οργανισμών της, ανεξαρτήτως του εκάστοτε φορέα διαχείρισης, πλην των εσόδων που προέρχονται από τον Φ.Π.Α. ή εισπράττονται από τα Τελωνεία, τιμωρείται με φυλάκιση, εκτός αν η πράξη τιμωρείται βαρύτερα με βάση τα άρθρα 386 ή 386Α Π.Κ.
   4. Όποιος, στο πλαίσιο της εμπιστευμένης σε αυτόν διαχείρισης πόρων και περιουσιακών στοιχείων του προϋπολογισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή των προϋπολογισμών των κάθε είδους οργάνων και οργανισμών της διαχειρίζεται τους οικείους πόρους κατά παράβαση των κανόνων επιμελούς διαχείρισης ή ιδιοποιείται παράνομα ή χρησιμοποιεί κατ’ απόκλιση από τον νόμιμα καθορισμένο σκοπό τους τα οικεία περιουσιακά στοιχεία, ζημιώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα οικονομικά συμφέροντατης Ευρωπαϊκής Ένωσης, τιμωρείται με φυλάκιση, εκτός αν η πράξη τιμωρείται βαρύτερα με βάση τα άρθρα 375 ή 390 Π.Κ.».

Πουθενά σε αυτές τις τέσσερις παραγράφους δεν προβλέπεται η εξάλειψη του αξιόποινου του εγκλήματος της απάτης των κοινοτικών επιδοτήσεων. Και δεν ήταν δυνατόν να είχαν εμφιλοχωρήσει τέτοιες διατάξεις γιατί σύμφωνα με την Αιτιολογική έκθεση: «Ειδικότερα ο συγκεκριμένος νόμος επιδίωξε να εγκαθιδρύσει ένα ειδικό σύστημα προστασίας, το οποίο θα υπερίσχυε, λόγω της ειδικότητάς του έναντι των διατάξεων του ΠΚ για τα περιουσιακά αδικήματα οι οποίες σε συνδυασμό με τις διατάξεις του ν.1608 του 1950 εφαρμόζονταν παραδοσιακά για την προστασία της ελληνικής δημόσιας περιουσίας» (σελίδα 7, η έμφαση δική μας).

Ο ειδικός αγορητής της ΝΔ Α. Κουτσούμπας παρενέβη δύο φορές στην Ολομέλεια της Βουλής, μία στις 18 και μία στις 21 Μάη του 2020, υπέρ του να μην εγκαθιδρυθεί το ειδικό σύστημα προστασίας των κοινοτικών επιδοτήσεων και να συμπληρωθούν οι διατάξεις των τεσσάρων παραγράφων του άρθρου 24 με τις παραγράφους του άρθρου 405 του ΠΚ.

Παραθέτουμε ένα απόσπασμα από την ομιλία του στις 18 Μάη του 2020 (η έμφαση δική μας):

«Εδώ κάνω μια παρένθεση κυρία Πρόεδρε απευθυνόμενος σε εσάς. Κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας και εφόσον η βάση των αδικημάτων είναι το δικό μας δικονομικό σύστημα και ο ΠΚ, στα άρθρα με τις ευρωαπάτες, τις απάτες σχετικά με τον ΦΠΑ, τους πόρους, τα εισοδήματα, τα έσοδα, μπορούμε να προσθέσουμε, όπως έχει προστεθεί και είναι θεμέλιο του ποινικού δικονομικού συστήματος η διάταξη 405-406 του ΠΚ , για απαλλαγή -σε περίπτωση έμπρακτης μετάνοιας- επιστροφής των αχρεωστήτως καταβληθέντων ή εισπραχθέντων. Τότε να υπάρχει το δικαίωμα των κατηγορούμενων. Διότι δεν μπορεί να υπερισχύσει σε καμιά περίπτωση σε βάρος της προστασίας των κατηγορούμενων η πρόθεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Ο ειδικός αγορητής της ΝΔ ξεφάντωσε υπέρ της προστασίας των λαμόγιων που λυμαίνονται τεράστια κονδύλια από τον κοινοτικό και κρατικό προϋπολογισμό και είχε το θράσος να υπερασπίζεται ανοιχτά την εξάλειψη του αξιόποινου όλων των εγκλημάτων που διαπράττουν οι καταχραστές του δημόσιου χρήματος.

Τη σκυτάλη από τον ειδικό αγορητή τα ΝΔ πήρε ο Τσιάρας και με το πρόσχημα της προσθήκης Νομοτεχνικών Βελτιώσεων πρόσθεσε παράνομα την παράγραφο, εισάγοντας την εφαρμογή του άρθρου 405 ΠΚ και στην περίπτωση της απάτης με κοινοτικές επιδοτήσεις.

Είπε ο Τσιάρας, ανακοινώνοντας ότι θα καταθέσει νομοτεχνικές βελτιώσεις:

«Θα ήθελα ενημερώνοντας το Σώμα ότι καταθέτουμε νομοτεχνικές βελτιώσεις, στην βάση όσων είχαν προαναγγελθεί, ειδικά για τα ζητήματα της Νομικής Βοήθειας και κάποιες φραστικές αλλαγές οι οποίες έπρεπε να γίνουν, για να είναι σε γνώση όλων των συναδέλφων, προκειμένου να τοποθετηθούν και τελικά».

Οι πρακτικογράφοι της Βουλής σημείωσαν: 

Στο σημείο αυτό ο Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Κωνσταντίνος Τσιάρας καταθέτει για τα πρακτικά τις προαναφερθείσες νομοτεχνικές βελτιώσεις οι οποίες έχουν ως εξής:

• • Στο άρθρο 24 του σχεδίου νόμου προστίθεται παρ.5 ως εξής:

«5. Οι διατάξεις των παρ. 2,3 και 4 του άρθρου 381 ΠΚ και των παρ.2 και 3 του άρθρου 405 εφαρμόζονται κατά περίπτωση και για τα αδικήματα του παρόντος άρθρου…».

Η επιμονή του ειδικού αγορητή της ΝΔ στις δύο παρεμβάσεις του να υπαχθούν οι κοινοτικές επιδοτήσεις στη μέγγενη του άρθρου 405 ΠΚ και η προσθήκη της παραγράφου 5 από τον Τσιάρα ήταν οργανωμένες από τη ΝΔ και ενορχηστρωτής ήταν ο αυτοκρατορίσκος Μητσοτάκης.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη γνώριζε μεν ότι κάποια στιγμή θα καταπέσει η παράγραφος 5 του άρθρου 24 του νόμου 4689, όπως έγινε με το άρθρο 49 του νόμου 5108/2024 (ΦΕΚ 65Α, 2.5.2024), αλλά έδρασε οργανωμένα (με τις παρεμβάσεις του Α. Κουτσούμπα και του Τσιάρα και την ψήφιση στο τέλος της παραγράφου 5), προφανώς γιατί είχε χαράξει τη γραμμή να δικαστούν τα λαμόγια που καταχράστηκαν εκατομμύρια ευρώ με την ευνοϊκότερη διάταξη, που ήταν η παράγραφος 5, ακόμα κι αν αυτή στο μέλλον καταργούνταν.

Παραθέτουμε εδώ το άρθρο 49 του νόμου 5108  (η έμφαση δική μας):

«Αρθρο 49

Αδυναμία εξάλειψης του αξιοποίνου και μη επιβολής ποινής σε περιπτώσεις αδικημάτων που στρέφονται κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης- Τροποποίηση άρθρου 24 ν. 4689/2020 (άρθρο 7 της οδηγίας (ΕΕ) 2017/1371)

H παρ. 5 του άρθρου 24 του ν. 4689/2020 (Α’ 103), περί των επικουρικών διατάξεων για την ποινική προστασία των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης αντικαθίσταται ως εξής:

«5. Στα αδικήματα που τελούνται σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είτε αυτά τυποποιούνται στον παρόντα νόμο, είτε στις γενικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα, δεν εφαρμόζονται οι παρ. 2, 3 και 4 του άρθρου 381 και οι παρ. 2 και 3 του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα».

Παραθέτουμε και απόσπασμα από την Αιτιολογική Εκθεση του νόμου 5108:

«Κρίνεται αναγκαία η μη εφαρμογή των παρ. 2, 3 και 4 του άρθρου 381 και των παραγράφων 2 και 3 του άρθρου 405 του Ποινικού Κώδικα (ν.4619/2019, 95Α) στα αδικήματα που τελούνται σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης, είτε αυτά τυποποιούνται στον παρόντα νόμο, είτε στις γενικές διατάξεις του Ποινικού Κώδικα.

Κατά αυτόν τον τρόπο επέρχεται εναρμόνιση με τους σκοπούς και του άρθρου 7 της οδηγίας (ΕΕ) 2017/1371 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 5ης Ιουλίου 2017, σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ενωσης, δεδομένου του κινδύνου πλήρους αποφυγής, ποινικής ευθύνης και ποινικής κύρωσης για τους δράστες αξιόποινων πράξεων σε βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ευρωπαϊκής Ενωσης».

Δύο τελευταίες (επί του παρόντος) παρατηρήσεις:

Πρώτο, σ’ αυτή την Αιτιολογική Εκθεση ομολογείται ότι κακώς ενέταξαν τις κοινοτικές επιδοτήσεις στο άρθρο 405 και ότι το έκαναν βασικά για να απαλλαγούν όλα τα λαμόγια επικαλούμενα την παράγραφο 5 του άρθρου 24, όχι ως ισχύουσα, αλλά ως επιεικέστερη.

Δεύτερο, είναι δεδομένη η εξάλειψη του αξιόποινου του εγκλήματος της απάτης κοινοτικών επιδοτήσεων, μετά την ψήφιση της παρ. 5 του άρθρου 24 του νόμου, και γι’ αυτό είναι υποκριτική η αγωνία των συντακτών της Αιτιολογικής Εκθεσης για τον κίνδυνο να μην δικαστούν. Οι συντάκτες της Αιτιολογικής Εκθεσης προσπαθούν να εξαπατήσουν το «πόπολο».

Επαναλαμβάνουμε πως, όταν υπάρχουν δύο νόμοι για το ίδιο αδίκημα, ο κατηγορούμενος έχει δικαίωμα να επικαλεστεί τον επιεικέστερο νόμο (που στην προκείμενη περίπτωση είναι  ο νομος 5108 με τις 5 παρ.του άρθρου 24, που οδηγεί σε αθώωση. 

Αποδείχτηκε, λοιπόν, ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη οργάνωσε τόσο την συγκάλυψη των δύο σκανδάλων για τα βοσκοτόπια, όσο και την αθώωση των καταχραστών εκατομμυρίων ευρώ κοινοτικών επιδοτήσεων. 

ΥΓ1. Θα επαναλάβουμε για μια ακόμα φορά ότι οι κοινοτικές επιδοτήσεις είναι δικό μας ζεστό χρήμα, που πήραν ο γαλλογερμανικός άξονας και οι άλλοι ιμπεριαλιστές μέσω του εμπορικού ισοζυγίου.

ΥΓ2. Την Παρασκευή 13 Ιούνη του 2025 συνεχίζεται στο Δ’ Μονομελές Εφετείο Κακουργημάτων Αθηνών η δίκη των οικογενειών Ν. Χλύκα και Ηλ. Καλφούτζου (αίθουσα Δ70Ε στον 1ο όροφο). 

ΥΓ3. Από τις 27 Μάη του 2020 που δημοσιεύτηκε ο νόμος 4689 (ΦΕΚ 103Α) μέχρι τις 2 Μάη του 2024 που δημοσιεύτηκε ο νόμος 5108, πέρασαν 3 χρόνια, 11 μήνες και 5 ημέρες. Τι ενέργειες έκαναν η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και η Κομισιόν;

Γεράσιμος Λιόντος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ

Υπόθεση ΟΠΕΚΕΠΕ: Η κυβέρνηση Μητσοτάκη συγκάλυπτε και συγκαλύπτει τα δύο σκάνδαλα με τα βοσκοτόπια