Αναγνώστης μας περιγράφει την περιπέτειά του για τη διεξαγωγή ενός PCR (μοριακού) τεστ σε κέντρο υγείας:
«Εχεις έλθεις σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα και θέλεις να προστατεύσεις τα μέλη της οικογένειάς σου και τους συναδέλφους σου στη δουλειά. Ξέρεις πως τα rapid test των συνεργείων του ΕΟΔΥ και τα self-test των φαρμακείων δεν έχουν αξιοπιστία και γι’ αυτό αποφασίζεις να κάνεις PCR τεστ. Επειδή δεν σου περισσεύει το πενηντάρικο για να το δώσεις σε κάποιο ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο, απευθύνεσαι σε κέντρο υγείας.
Το πρώτο που διαπιστώνεις είναι ότι η δυνατότητα να κλείσεις ραντεβού σε κέντρο υγείας ψηφιακά δεν υπάρχει πλέον, εκτός από τα ΚΥ Ελευσίνας και Περιστερίου. Κλείνεις το ραντεβού, πηγαίνεις με τη βεβαιότητα ότι θα σου κάνουν το PCR τεστ και διαπιστώνεις ότι η γραμμή είναι να σε πείσουν να μην το κάνεις.
“Δεν γίνεται PCR τεστ αν δεν έχετε συμπτώματα“. “Ναι, αλλά ήρθα σε πολύ κοντινή επαφή με διαγνωσμένο κρούσμα“. “Λυπούμαστε, κάντε ένα αυτοδιαγνωστικό τεστ ή δείτε σε ποια πλατεία υπάρχει κινητό συνεργείο του ΕΟΔΥ, να κάνετε ένα ράπιντ“. “Ξέρετε, έχω παλαιότερη αρνητική εμπειρία με ψευδές αποτέλεσμα rapid test. Kαι όχι μόνο μια φορά αλλά καθ’ όλη τη διάρκεια της νόσησης“. Η απάντηση ήρθε αυτόματα, σαν να βγήκε από προηχογραφημένο μήνυμα: “Δεν φταίει το κιτ για το ψευδώς αρνητικό αποτέλεσμα, φταίει ότι δεν εφαρμόστηκε σωστά“.
Τι να τους πεις τώρα, ότι υπάρχουν μελέτες επί μελετών που δείχνουν την πολύ χαμηλή αξιοπιστία αυτών των κιτ κι ότι πρέπει να πάψουν να απευθύνονται στους πολίτες λες και απευθύνονται σε ηλίθιους ή αδαείς;
Από τη συζήτηση διαπιστώνεις πως ακόμα και συμπτώματα να έχεις, άμα το ράπιντ βγει αρνητικό, σε στέλνουν κανονικά στη δουλειά σου! “Μα σ’ αυτή την περίπτωση είναι σίγουρο πως το rapid test είναι ψευδώς αρνητικό“. “Ναι, αλλά εσείς είστε τριπλά εμβολιασμένος“! Εδώ σηκώνει ψηλά τα χέρια όχι η επιστήμη αλλά η κοινή λογική. Το περιβάλλον σου, οικογενειακό και εργασιακό, θέλεις να προστατέψεις κι αυτοί σου λένε ότι εσένα σε προστατεύει ο τριπλός εμβολιασμός…
Είναι προφανές πως πρόκειτα για σαφή κατευθυντήρια γραμμή από τα πάνω. Από το δόγμα “όχι pcr test αν το rapid test είναι θετικό”, φτάσαμε στο “όχι pcr test, ακόμα και αν έχεις έρθει σε επαφή με επιβεβαιωμένο κρούσμα“.
Η “ατομική ευθύνη“ χρησιμοποιείται μόνο για την ενοχοποίηση της κοινωνίας. Οταν ένας εργαζόμενος επιδεικνύει το ύψιστο της ατομικής ευθύνης, ξεκινώντας από την αντίληψή του για την κοινωνική ευθύνη, αντιμετωπίζεται σαν… περίεργος. Πάλι καλά που δεν ακούγεται καμιά κραυγή του τύπου: “Αμα θέλεις PCR, να πας στην Κίνα”. Πώς έλεγαν τα μαύρα χρόνια στους αριστερούς; “Αμα δε σ’ αρέσει εδώ, να πας στη Μόσχα”»…
