Τη μια μέρα συνεργεία ελέγχου της Νομαρχίας Αθήνας ανακαλύπτουν 13 εργαστήρια, στα οποία φτιάχνονταν τυρόπιτες, κρουασάν και άλλα «καλούδια» για κυλικεία σχολείων, που δεν πληρούσαν στοιχειώδεις κανόνες υγιεινής. Βρόμα και δυσωδία, ποντίκια, κατσαρίδες. άχρηστες πρώτες ύλες.
Την επόμενη μέρα συνεργεία της Νομαρχίας Πειραιά ανακαλύπτουν ανάλογη κατάσταση σε σούπερ μάρκετ μεγάλων αλυσίδων. Τουαλέτες που χρησιμοποιούνταν για αποθήκες, ληγμένα τρόφιμα, βρομιά, κομπίνες με τις τιμές ραφιού και τις τιμές ταμείου.
Γιατί ξύπνησε ξαφνικά τώρα η Νομαρχία Αθήνας και κάνει ελέγχους; Τα προηγούμενα χρόνια η κατάσταση ήταν διαφορετική; Οχι, βέβαια. Απλά, τα προηγούμενα χρόνια είχαμε κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και όχι ΝΔ και δεν ήταν η χρονιά προεκλογική. Εχουμε, δηλαδή, να κάνουμε με μια ακόμα εκδήλωση πολιτικής υποκρισίας.
Πάμε τώρα και στην ουσία. Μεγάλοι και μικρομεσαίοι στο ίδιο καζάνι. Τα μικρά εργαστήρια αρτοποιίας και ζαχαροπλαστικής και τα τεράστια σούπερ μάρκετ. Καμία διαφορά. Το λέμε αυτό για εκείνους που πίνουν νερό στο όνομα των κακόμοιρων των μικρομεσαίων. Ο καπιταλισμός είναι ίδιος σε όλες τις κλίμακες. Μοναδικός θεός του το κέρδος. Ηθικός κώδικας κανένας. Ούτε απέναντι στα παιδιά. Για να κονομήσει ο άλλος θα αλέσει ακόμα και τις κατσαρίδες μαζί με το αλεύρι.
