Η Κεραμέως, γνωστή ως υπουργός των επιχειρηματικών συμφερόντων στην Παιδεία, όταν ετοιμαζόταν να προσφέρει «τα πάντα όλα» στους σχολάρχες με το νομοσχέδιο για την ιδιωτική εκπαίδευση το καλοκαίρι του 2020, δήλωνε πως αυτό «στοχεύει στην αντιμετώπιση υφιστάμενων παθογενειών και αγκυλώσεων και στην ευελιξία και την αυτονομία στην Ιδιωτική Εκπαίδευση». Αναφερόταν δε ως «παθογένειες και αγκυλώσεις» μεταξύ άλλων «το ασφυκτικό και συγκεντρωτικό πλαίσιο λειτουργίας, η έλλειψη ευελιξίας στα εβδομαδιαία ωρολόγια προγράμματα και σε πρόσθετες εκπαιδευτικές και άλλες δραστηριότητες, η αδυναμία αποτελεσματικής διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού της εκπαίδευσης με τη διασφάλιση πάντοτε της απαρέγκλιτης τήρησης της εργατικής νομοθεσίας, ο περιορισμός της χρήσης εγκαταστάσεων των σχολικών μονάδων».
Ακολούθησε ο αντεργατικός νόμος , πυρήνας του οποίου είναι η μεταφορά των ιδιωτικών εκπαιδευτικών στο υπουργείο Εργασίας, η πλήρης ελευθερία στις απολύσεις (οι συμβάσεις των εκπαιδευτικών εντάσσονται στο εργατικό δίκαιο ενώ τυπικά η«εποπτεία» της ιδιωτικής εκπαίδευσης παραμένει στο υπουργείο Παιδείας), και η ασυδοσία των σχολαρχών.
Η τελευταία -η ασυδοσία- περιλαμβάνει και το δικαίωμα των ιδιωτικών σχολείων να μπορούν πέραν του ωρολόγιου προγράμματος (υποχρεωτικού ή διευρυμένου) να διοργανώνουν πλείστες όσες προαιρετικές δράσεις και δραστηριότητες ακόμα και εκτός διδακτικών ημερών (π.χ. τους καλοκαιρινούς μήνες). Στις δραστηριότητες αυτές ο σχολάρχης μπορεί να προσλαμβάνει και εκπαιδευτικούς εκτός σχολικής μονάδας.
Κοντολογίς, τα ιδιωτικά σχολεία μετατρέπονται σε «υπεραγορές», που προσφέρουν «δραστηριότητες» για κάθε τσέπη, αυξάνοντας τα κέρδη των σχολαρχών, ενώ «τη νύφη» πληρώνουν οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί. Είτε νεοπροσλαμβανόμενοι είτε το υπάρχον προσωπικό που εκβιάζεται και τρομοκρατείται να εργαστεί με υποτυπώδεις αμοιβές και συμφωνίες «κάτω από το τραπέζι».
Για τους εκβιασμούς και τις απειλές που δέχονται οι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί, η ΟΙΕΛΕ, έχει βγάλει σχετική ανακοίνωση-καταγγελία, η οποία αναφέρει και τα εξής:
«H έλλειψη σοβαρής εποπτείας στην ιδιωτική εκπαίδευση οδηγεί σε απαράδεκτες ακρότητες που δεν ταιριάζουν ούτε στο χώρο της Παιδείας ούτε σε ευνομούμενη πολιτεία. Ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί εξαναγκάζονται κυριολεκτικά δια της βίας να εργαστούν, αν και δεν είναι υποχρεωμένοι, και μάλιστα χωρίς αμοιβή (!) στα summer camps (πρόκειται για δομές καλοκαιρινής φύλαξης μαθητών).
Καταγγελίες που φθάνουν στην ΟΙΕΛΕ από τρομοκρατημένους και οργισμένους συναδέλφους μας από κάποια ιδιωτικά σχολεία της Αττικής κάνουν λόγο για ενέργειες ακραίου εκφοβισμού προκειμένου αυτοί να εργαστούν (χωρίς, φυσικά, αμοιβή…) που ξεκινούν από απειλές για τη μη καταβολή της νόμιμης μισθοδοσίας των καλοκαιρινών μηνών (!) και φθάνουν μέχρι την απειλή της απόλυσης. Μπορεί οι καταγγελίες μέχρι αυτή τη στιγμή να είναι συγκεκριμένες, ωστόσο η εμπειρία μας τα τελευταία χρόνια δείχνει ότι οι περισσότεροι ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί που εργάζονται στις δομές αυτές δεν δηλώνονται πουθενά και δεν πληρώνονται. Πολλά, λοιπόν, από τα πολυδιαφημισμένα με ζωηρά χρώματα summer camps των παιδιών είναι για ορισμένους εκπαιδευτικούς χώροι μαρτυρίου και άγριας εργασιακής εκμετάλλευσης…».
