Από το καλοκαίρι ακόμη, η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθούσε να καλλιεργήσει την ψευδαίσθηση, ότι από το Σεπτέμβρη ξεκινά η ανάκαμψη και ότι αυτό θα σηματοδοτηθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που θ’ ανακοινώσει προσωπικά την έναρξη μεγάλων επενδυτικών projects κατά την ομιλία του στη ΔΕΘ.
Η αναπτυξιολογία έσβησε γρήγορα και άδοξα για τους κυβερνητικούς προπαγανδιστές. Πνίγηκε στα λασπόνερα της «ύφεσης» και της έκρηξης της ανεργίας. Μολονότι πρόσφεραν «γην και ύδωρ» στους ξένους καπιταλιστές, ο Παπανδρέου στη ΔΕΘ δεν ήταν σε θέση να ανακοινώσει ούτε μία μεγάλη επένδυση.
Στη συνέχεια, πήρε τις στράτες και έφτασε μέχρι τη Νέα Υόρκη, όπου ανέλαβε ο ίδιος να πλασάρει την πραμάτεια του. «Πωλείται η Ελλάς» ήταν το σύνθημα που επικρατούσε. Εφτασε στο έσχατο για πρωθυπουργό σημείο εξευτελισμού να διαφημίζει γάμους στα ελληνικά νησιά. Και πάλι, όμως, τζίφος. Το μόνο που κατάφερε ήταν μια φωτογραφία με τον εμίρη του Κατάρ, κατά την συνυπογραφή ενός μνημόνιου που δεν αναφέρει καμιά συγκεκριμένη επένδυση και έχει περισσότερο το χαρακτήρα ευχολόγιου. Ακόμα κι αυτό το μνημόνιο προπαγανδιστικά έγινε μπούμερανγκ για την κυβέρνηση, καθώς τα ίδια τα στελέχη της διέρρευσαν ότι αφορά τη μετατροπή του Ελληνικού σε ευρωπαϊκό Λας Βέγκας, γεγονός που προκάλεσε ευρύτατες αντιδράσεις, καθώς είναι ακόμα νωπές οι προεκλογικές κορόνες του ίδιου του Παπανδρέου για το Ελληνικό («το μεγαλύτερο μητροπολιτικό πάρκο της Ευρώπης»).
Απελπισμένα τα κυβερνητικά στελέχη, καθώς στα προεκλογικά γκάλοπ έβλεπαν μαύρα μαντάτα, έστυψαν το μυαλό τους για να βρουν άλλο όχημα στο οποίο να φορτώσουν την προεκλογική τους καμπάνια. Και βρήκαν τη «δημιουργία θέσεων εργασίας».
Ενα τέτοιο προεκλογικό εύρημα θα έπρεπε να το πλασάρει ο ίδιος ο πρωθυπουργός, για να κάνει «μπαμ». Στην αρχή σκέφτηκαν την οργάνωση μιας φιέστας σε κάποια από τις δυτικές συνοικίες της Αθήνας, εκεί που η ανεργία κάνει θραύση.
Το ξανασκέφτηκαν, όμως. Γιατί η επαφή με λαϊκά ακροατήρια είναι σήμερα επικίνδυνη. Ετσι, αποφάσισαν να οργανώσουν μια φιέστα τηλεοπτικών προδιαγραφών στο καλά προστατευμένο περιβάλλον του μεγάρου Μαξίμου.
Οπως κάθε τηλεοπτική παραγωγή, χρειαζόταν κι αυτή τις «γλάστρες» της. Οι εκπρόσωποι των συνδικάτων των καπιταλιστών δεν αρκούσαν. Ασε που αν ήταν μόνον αυτοί θα προξενούνταν αρνητικοί για την κυβέρνηση συνειρμοί.
Αναζητήθηκαν, λοιπόν, οι εκπρόσωποι της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας, οι οποίοι δέχτηκαν προθυμότατα να παίξουν ένα ρόλο που τον γνωρίζουν πάρα πολύ καλά.
«Εμείς κάθε μέτρο, κάθε ενεργητική πολιτική, κάθε πρόγραμμα που ανακουφίζει τους άνεργους και διατηρεί θέσεις εργασίας εκ των πραγμάτων την υποστηρίζουμε», δήλωσε ο άθλιος Παναγόπουλος της ΓΣΕΕ. Ας καταγράψουν και αυτή τη δήλωση οι εργαζόμενοι.