Η ΓΣΕΕ μαζί με τις Ομοσπονδίες και τα Εργατικά Κέντρα μέλη της, δηλαδή σύμπασα η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, σηκώνει τις παντιέρες του ταξικού πολέμου. Μολών λαβέ, φωνάζει στην κυβέρνηση. Απεργίες μέσα στο καλοκαίρι έτσι και η κυβέρνηση δοκιμάσει να βάλει χέρι στο εργασιακό και στο ασφαλιστικό (έστω και μόνο των τραπεζοϋπάλληλων). Ο Πολυζωγόπουλος σε ρόλο μεγάλου επαναστάτη, παρατάει την κοινωνική συναίνεση και τον διάλογο των κοινωνικών εταίρων και κατεβαίνει στο πεζοδρόμιο.
Πολύ καλά όλα τούτα για να ‘ναι αληθινά, δε νομίζετε;
Γεγονός είναι, πάντως, ότι την ερχόμενη Πέμπτη, 16 Ιούνη, θα έχουμε 24ωρη απεργία ή στάση εργασίας (τις αποφάσεις θα πάρουν Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα) και απεργιακή συγκέντρωση στη 1 μετά το μεσημέρι στην Αθήνα. «Ολες οι δυνάμεις της εργασίας συστρατεύονται στον κοινό αγώνα και στην κοινή δράση και δίνουν ΕΝΙΑΙΑ απάντηση σ’ αυτή την αντεργατική πολιτική», καταλήγει η σχετική ανακοίνωση.
Ρωτάμε: θα ξεχάσουμε το παρελθόν; Θα ξεχάσουμε το ρόλο που διαδραματίζει η ΓΣΕΕ και γενικότερα η συνδικαλιστική γραφειοκρατία, ιδιαίτερα τις δυο τελευταίες δεκαετίες; Θα ξεχάσουμε ότι δεν υπάρχει αγώνας που να μην τον ξεπούλησαν, να μην τον υπονόμευσαν, να μην τον συκοφάντησαν όταν ξέφυγε από τα πλαίσια της συναίνεσης και της υποταγής;
Απαντάμε: τίποτ’ απ’ αυτά δεν θα ξεχάσουμε. Γιατί η θύμησή τους είναι που μας βοηθάει να ερμηνεύσουμε τη σημερινή αναδίπλωση της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Βλέπουν ότι η κυβέρνηση σκληραίνει τη στάση της. Προεξοφλούν ότι θα υπάρξουν αντιστάσεις (είναι έμπειροι). Γι’ αυτό και σπεύδουν να σηκώσουν τα χέρια τους σαν τους διμοιρίτες, ζητώντας από όλους τους εργαζόμενους να στοιχηθούν πίσω τους. Για να τους πηγαίνουν όπου θέλουν. Για να τους κρατούν με χαλινάρι. Για να μη ξεφύγει ούτε για μια στιγμή ο έλεγχος και αναπτυχθεί η ταξική πάλη σπάζοντας τον στενό κορσέ της αστικής νομιμότητας. Για να μπορούν, έχοντας τον απόλυτο έλεγχο, να ξεπουλήσουν τα πάντα την κατάλληλη στιγμή, όπως πολλές φορές έχουν κάνει στο παρελθόν.
Τί κάνουμε, λοιπόν; Τώρα είναι η στιγμή να αρχίσουμε να κάνουμε πράξη το σύνθημα-αίτημα ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΤΑΞΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ. Μέσα στους αγώνες που ωριμάζουν. Αποκαλύπτοντας το ρόλο της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και των αστικών κομμάτων. Οικοδομώντας μια νέα συλλογικότητα με τους πρωτοπόρους εργάτες και εργάτριες. Αποκαλύπτοντας τα σχέδια της κυβέρνησης του κεφάλαιου. Προωθώντας πραγματικά ταξικές διεκδικήσεις. Δείχνοντας δρόμους πραγματικά ταξικής και ασυμβίβαστης διεκδίκησης. Σπάζοντας την αβουλία και τον ακολουθητισμό στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία. Μπορούμε μόνοι μας, δεν τους χρειαζόμαστε.
