♦ Αναγνώστρια της «Κόντρας» μας έστειλε το εξής σημείωμα από το Παρίσι:
«Νέα από την καραντίνα της rue Véron:
Εδώ απέναντι έχουμε έναν γείτονα, ο οποίος την πρώτη μέρα της καραντίνας κρέμασε μια αιώρα στη σκαλωσιά έξω από το παράθυρό του, έβγαλε κι ένα γλαστράκι με ένα ασθενικό φυτό να παίρνει κι αυτό αέρα, κι όταν έχει λιακάδα την ξαπλάρει στην αιώρα και διαβάζει. Από τη δεύτερη μέρα καραντίνας, την ώρα τη βραδινή, που αρχίζουν όλοι τα παλαμάκια στα παράθυρά τους, αυτός παίζει μια σύντομη μελωδία με ένα σαξόφωνο. Σήμερα, όπως βλέπετε στη φωτoγραφία, κρέμασε ένα πανό που γράφει:
DU FRIC POUR L'HΟPITAL PUBLIC
PAS POUR LES FLICS ET LES CLINIQUES
ΛΕΦΤΑ ΓΙΑ ΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ
ΟΧΙ ΓΙΑ TOYΣ ΜΠΑΤΣΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ».
Είναι μια καλή ιδέα. Μήπως, ενόψει και 25ης του Μάρτη, αντί για σημαίες να κρεμάσουμε στα μπαλκόνια μας πανό με τέτοια συνθήματα; Είναι ένας καλός τρόπος για να δείξουμε ότι δεν πάψαμε να σκεφτόμαστε, ότι δεν τρώμε τα παραμύθια τους, ότι οι λογαριασμοί μας με το κοινωνικά ανάλγητο αστικό κράτος, με τους διαχειριστές και τους υπηρέτες του, με την τάξη των κεφαλαιοκρατών, παραμένουν ανοιχτοί.
♦ «Ελληνική αξία είναι να διασφαλίσουμε πρώτοι εμείς την υγεία των εργαζομένων μας!», διακηρύσσει ο ΣΒΕ (οι καπιταλιστές της Βόρειας Ελλάδας, που ο ΣΥΡΙΖΑ τους έδωσε στάτους «κοινωνικού εταίρου», επειδή -όπως έλεγε ο Τσίπρας- εκφράζουν την… «υγιή επιχειρηματικότητα»). Και φροντίζει να αποδείξει την υποκριτικότητα του σλόγκαν, ακόμα και στο δελτίο Τύπου που συνοδεύει το παραπάνω γράφημα. Το δελτίο Τύπου έχει τίτλο «Οριζόντια στήριξη των επιχειρήσεων με κριτήριο την πτώση του κύκλου εργασιών» και ζητάει από τον Σταϊκούρα «να ληφθεί άμεσα απόφαση για την οριζόντια υποστήριξη του συνόλου των επιχειρήσεων της χώρας, στο πλαίσιο των μέτρων που λαμβάνει η Κυβέρνηση για τη στήριξη της Ελληνικής οικονομίας, ανεξάρτητα από τον ΚΑΔ στον οποίο εντάσσονται». Στο δελτίο Τύπου δεν υπάρχει ούτε μια λέξη -για τα μάτια, βρε αδερφέ- για ανάγκη στήριξης των εργαζόμενων. Οι καπιταλιστές αποδεικνύουν το φαταουλισμό τους και την απόλυτη κοινωνική αναλγησία τους. Εμφανίζονται σαν να είναι αυτοί τα φτωχαδάκια αυτού του τόπου και όχι οι εργάτες τους, τους οποίους απολύουν μαζικά, τους εκβιάζουν να δηλώσουν «οικειοθελή απόλυση» κτλ. κτλ.