![](/wp-content/uploads/2020/08/1117/content_to_xoni.jpg)
♦ Xρειαζόμαστε μήπως τα Wikileaks για να μας πουν ότι στις εκλογές του 2012 ο Σόιμπλε ασκούσε εκβιασμό υπέρ των ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και κατά του ΣΥΡΙΖΑ; Φόρα παρτίδα τα έλεγε. Κι αυτά που έλεγε έπαιξαν το ρόλο τους στο εκλογικό αποτέλεσμα. Ομως, φρέσκα κουλούρια πουλάει ο κουλουράς. Στις εκλογές του Γενάρη του 2015, ο Σόιμπλε παρέμεινε αυστηρά ουδέτερος, γεγονός που -σε συνδυασμό με την προηγούμενη στάση του- ερμηνευόταν σαν ανοχή (αν όχι αβαντάρισμα) του επελαύνοντος ΣΥΡΙΖΑ. Στις εκλογές του Σεπτέμβρη του 2015 Μέρκελ και Σόιμπλε στήριζαν φόρα παρτίδα τον ΣΥΡΙΖΑ. Και σήμερα ο Σόιμπλε δηλώνει δημόσια ότι έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον Τσίπρα. Προς τι, λοιπόν, το δημοσίευμα με τις μπαγιάτικες δηλώσεις Σόιμπλε; Τι να κάνουν κι αυτοί οι μικροί μιντιάνθρωποι; Κάπως πρέπει να δείξουν την αφοσίωσή τους στη σημερινή συγκυβέρνηση.
![](/wp-content/uploads/2020/08/1116/content_eimai_proletaria.jpg)
♦ Σε κτίριο του ΕΜΠ στου Ζωγράφου είναι γραμμένο το σύνθημα με χοντρό μαρκαδόρο. Οπως μάθαμε, η υπογραφή «ασπ» σημαίνει Αυτόνομο Στέκι Πολυτεχνείου. Δεν έχει καμιά σημασία, βέβαια, η υπογραφή. Καμιά υπογραφή δεν κάνει καλύτερο ή χειρότερο ένα σύνθημα. Ιδιαίτερα όταν συνδυάζει το χαζό πολιτικό περιεχόμενο με μια φεμινιστική «πετριά», που δεν επιτρέπει να αντιληφθεί κάποιος (ή κάποια), ότι με το να αλλάζεις το γένος σε μια λέξη δεν αλλάζεις το νόημα μιας φράσης που γράφτηκε αρχικά σε άλλο γένος.
♦ Τίποτα δεν άλλαξε με το αριστερό το κράτος – Σκατά στον εθνικό κορμό σε όλο του το πλάτος – antifa (στην Κειριαδών στα Κάτω Πετράλωνα)
Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: το μπέρδεμα κυβέρνησης και κράτους. Οι κυβερνήσεις δεν είναι το κράτος, απλά διαχειρίζονται το κράτος. Δεν υπάρχει «αριστερό κράτος», επειδή στην κυβέρνηση αναρριχήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως δεν υπήρχε και «κράτος της Δεξιάς», όπως υποστήριζε μια ευρύτατα διαδεδομένη πλάνη τα πρώτα χρόνια μετά την πτώση της χούντας, όταν στην κυβέρνηση βρισκόταν η ΝΔ του Καραμανλή. Ανεξάρτητα από το χρώμα της εκάστοτε κυβέρνησης, το κράτος παραμένει αστικό. Κι ανάλογα με τις επιλογές που κάνει η αστική τάξη, η μορφή διαχείρισης του κράτους μπορεί να είναι κοινοβουλευτική ή απολυταρχική-δικτατορική. Και βέβαια, πρέπει να είσαι πολιτικά τυφλός (ή απλά πολιτικά εμπαθής) για να χαρακτηρίζεις τον ΣΥΡΙΖΑ αριστερό. Το επιχείρημα ότι έτσι αυτοπροσδιορίζεται δε στέκει. Μ' αυτή τη λογική, θα έπρεπε η χούντα να χαρακτηριστεί… δημοκρατική διακυβέρνηση, επειδή έτσι αυτοπροσδιοριζόταν. Το τελευταίο, αυτό το περί «εθνικού κορμού», που πρέπει να δεχτεί περιττώματα, εμείς οι… κοινοί θνητοί δεν μπορούμε εύκολα να το αντιληφθούμε. Γενικά, κάποιες ιδεοληψίες είναι καθαρά αυτοαναφορικές.