♦ Και οι πέτρες εξοστρακίζονται (ΑΣΚΤ)
Κάτι… πάει καλά στο βασίλειο της Δανιμαρκίας. Οταν δέχεσαι τέτοια επίθεση και βγαίνεις επιθετικά, τότε το συμπέρασμα είναι αυτονόητο. Για τον πετροπόλεμο, ο οποίος είναι ένα παλιό λαϊκό άθλημα, θέλουμε να πούμε τα εξής: Στο άθλημα του πετροπόλεμου εκείνο που μετράει περισσότερο είναι η ψυχή. Αυτήν εμείς επιβραβεύουμε, διότι είμαστε με τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Αλλά ορισμένοι έχουν ένα χέρι, ρε παιδί μου, μα ένα χέρι. Αλφάδι.
♦ Μαζική λαϊκή απάντηση στην καταστολή (ΠΑΜΕ)
Ολοι ξέρουμε πλέον με ποιον ποικιλόμορφο, μαζικό, μαχητικό και περιφρουρημένο –προπαντός– τρόπο το ΠΑΜΕ, το ΚΚΕ καλύτερα, απαντάει στην καταστολή. Παίρνει τον κόσμο του, τον αποστειρώνει, τον απολυμαίνει και τον πάει μια στο Μοναστηράκι, μια σε κανένα πρώην κτίριο υπουργείου, μια σε καμιά παιδική χαρά, μια σε καμιά πλατεία. Από το μετερίζι όμως του μεγάρου του Περισσού ή από το μετερίζι των ΜΜΕ, που απλόχερα δίνουν το λόγο στους μπαρουτοκαπνισμένους αγωνιστές της ηγεσίας του ΚΚΕ, τούτες τις μέρες εκπέμπουν την πιο βρόμικη καταστολή σε όλους αυτούς που αγωνίζονται. Στο όνομα μάλιστα της εργατικής τάξης. Ποιοι; Αυτοί που είναι τόσο πολύ εργάτες, τόσο πολύ μεροκαματιάρηδες, τόσο πολύ αγωνιστές, τόσο πολύ κομμουνιστές, ώστε τα ένσημά τους είναι όλα με… σφυροδρέπανο. Ολα κολλημένα από το ΚΚΕ (σαν επαγγελματικά στελέχη που είναι), από συνδικάτα, από επιχειρήσεις (Τυποεκδοτική, Σύγχρονη Εποχή κλπ., κλπ.) που ανήκουν σε αυτό. Και τα οποία μεροκάματα και ένσημα με σφυροδρέπανο κατά ένα μεγάλο μέρος τα παίρνουν από το κράτος, είτε με τη μορφή της κομματικής κρατικής επιχορήγησης (το χαζό αστικό κράτος χρηματοδοτεί αυτούς που θα το ανατρέψουν) είτε με τη μορφή της επιχειρηματικής επιχορήγησης. Εδώ το κράτος υπερβαίνει κάθε όριο χαζομάρας και ηλιθιότητας. Επιχορηγεί με δισεκατομμύρια κομματικές επιχειρήσεις, σοσιαλιστικές νησίδες, σπέρματα μιας εχθρικής προς αυτό κοινωνίας. Πρόταση προς όλους: Οσοι από εδώ και πέρα θα θέλουν να αρθρώσουν αριστερό δημόσιο πολιτικό λόγο θα επιδεικνύουν, εκτός από την ταυτότητά τους, εκτός από την βεβαίωση φορολογικής ενημερότητας, και τα ένσημά τους. Οσοι στα ένσημά τους δεν έχουν το λιγότερο τρεις μήνες ένσημα με σφυροδρέπανο –τον τελευταίο πάντα χρόνο, γιατί αν πάρουμε από παλιότερα θα ‘χουμε γλέντια– δεν θα δικαιούνται να ομιλούν. Ετσι, δεν θα μπερδεύονται οι αγωνιστές με τους προβοκάτορες και οι προβοκάτορες με τους καρεκλοκένταυρους χαρτογιακάδες.
♦ Μαρξ σου ‘ρχομαι – Περιοδικό Νέμεσις, τεύχος Οκτωβρίου (Αφισάκι)
Η μόνη τελικά που κατάλαβε ότι κάποια μεγάλη προβοκάτσια πάει να στηθεί είναι η Κανέλλη. Η εργάτρια Λιάνα Κανέλλη που ζει σε μια φτωχική γκαρσονιέρα, στις εργατικές πολυκατοικίες του Ταύρου. Πολιτικά προέρχεται από μια μεγάλη πολιτική σχολή. Τη δεξιά. Εκεί πρώτη φορά άκουσε για κάποιον αποτυχημένο εβραίο, τον Μαρξ. Δεν πρόλαβε όμως να τον συναντήσει, επειδή ήταν εξορία. Ολα τα ξερονήσια τα γύρισε η Κανέλλη. Πρώτο ξερονήσι, παρουσιάστρια δελτίου ειδήσεων στην ΕΤ-1, επί θείου Καραμανλή. Δεύτερο μεγάλο ξερονήσι, όταν έγινε η πρώτη διευθύντρια του πρώτου ιδιωτικού ραδιοφωνικού σταθμού «Τοp FM» (ιδιοκτησίας συγκροτήματος Λαμπράκη). Μετά στα ξερονήσια των ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών. Πρώτο δελτίο στο MEGA κλπ. κλπ. Ανοιξε δρόμους η Κανέλλη, τι νομίζετε; Τελευταία μεγάλα αγωνιστικά της σκιρτήματα είναι οι δηλώσεις της ότι οι Αλβανοί τής βρομάνε και η συναυλία που ήθελε να οργανώσει στα Ιμια. Αυτή λοιπόν η χιλιοβασανισμένη και χιλιοκατατρεγμένη αγωνίστρια πήγε και γνώρισε τον Μαρξ τον Οκτώβρη. Στον Περισσό, πού αλλού; Εκεί συμπλήρωσε τις πρωτοπόρες, τις προοδευτικές απόψεις που είχε από την εποχή του Πολυτεχνείου. (Δυστυχώς, οι αντιδικτατορικές περγαμηνές της Κανέλλη δεν έχουν ακόμη γίνει γνωστές. Λέτε να διάβαζε μαζί με τον αξέχαστο Παρασκευαΐδη;). Η Κανέλλη, λοιπόν, έσπευσε να γαλουχηθεί στον «μαρξισμό» του Περισσού, γιατί είχε μυριστεί την προβοκάτσια που στηνόταν τέλος Νοέμβρη. Και μόλις έγινε την αποκάλυψε. Κατακεραύνωσε έναν από τους υποκινητές, τον Χριστόδουλο Ξηρό, επειδή –λέει η Κανέλλη– είναι ύποπτο αυτός να ομιλεί για το κίνημα, βολεμένος στις ζεστές καρέκλες του Κοινοβούλιου, των αστικών ΜΜΕ και του Περισσού. Μόνο αυτή δικαιούται να ομιλεί από το κελί της στον Κορυδαλλό, που είναι 5 μέτρα κάτω από τη γη ή από τη φτωχική γκαρσονιέρα της στον Ταύρο. Περισσό θράσος εκατομμυρίων πιθήκων.
♦ Παρασκευή 19/12. Διεκδικούμε: Αλλαγή της Αντεργατικής πολιτικής! Ολοι μαζί μπορούμε (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ)
♦ Παρασκευή 19/12. Οχι στον Αδικο Αντεργατικό Αντικοινωνικό Προϋπολογισμό (ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ)
Δυο αφίσες και ούτε μια λέξη για τη δολοφονία, για την καταστολή, για τα ΜΑΤ, τα χημικά, τα δικαστήρια, τον αγώνα. Φτου σας, αλήτες.