♦Εμπιστεύομαι τη Νέα Δημοκρατία – Εμπιστεύομαι τον Καραμανλή. Με κάνει να νιώθω σιγουριά για το μέλλον (ΝΔ)
Πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις, που λένε… πάρτε ασφαλιστικό… πάρτε ΦΠΑ… πάρτε πετρέλαιο… πάρτε για να μάθετε… πάρτε για να εμπιστεύεστε. Πριν τις εκλογές, ο Κωστάκης δεσμευόταν ότι δεν θα αυξηθεί ο ΦΠΑ, ότι δεν θα αυξηθούν τα όρια ηλικίας, ότι δεν θα κοπούν οι συντάξεις. Τώρα… πάρτε. Το ίδιο θα γινόταν, βέβαια, αν ήταν ο Γιωργάκης, ο Βαγγελάκης, η Ντορούλα ή όποιος άλλος επίδοξος σωτήρας. Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες, έλεγαν οι αρχαίοι. Μη πιστεύεις και μη φοβάσαι τους σωτήρες, θα λέγαμε εμείς. Πίστευε μόνο στη δύναμη του αγώνα, στη δύναμη της αλληλεγγύης, στη δύναμη της τάξης σου. Τότε θα δεις τι φόβο θα έχουν οι… Δαναοί.
♦Συνεχίζουμε με τους αγώνες και τα κινήματα για την αντικαπιταλιστική προοπτική (ΕΝΑΝΤΙΑ)
Είχα μια αμφιβολία για την ειλικρίνεια του αντικαπιταλιστικού αγώνα των ΕΝΑΝΤΙΑ. Τους άκουσα, όμως, στη σύσκεψη των σχημάτων της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς (τι εξωκοινοβουλευτικής, ρε παιδιά, ορισμένοι είναι πιο κοινοβουλευτικοί από τους κοινοβουλευτικούς και σίγουρα πιο παράγοντες απ’ αυτούς) και ησύχασα. Τι «να μπει μπροστά η ΓΣΕΕ», τι «να μπει μπροστά η ΑΔΕΔΥ», τι «να πείσουμε τα συνδικάτα» (τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία εννοοούν, όχι τους εργαζόμενους), τι «να παρέμβουμε στα συνδικάτα»… Μιλάμε για κρεσέντο αντικαπιταλιστικής ανάλυσης. Σε σημείο που να αναρωτιέται κανείς σε ποια χώρα ζουν αυτοί τόσα χρόνια. Αλήθεια, σε ποια χώρα; Του κοινοβουλευτικού πανηγυριού και της φαιδράς πορτοκαλέας. Καλή διασκέδαση.
♦Φασίστες, ρατσιστές, σεξιστές, στρατόκαβλοι, εθνικιστές, βιαστές, εθνοχούλιγκαν, Ελληνες. ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΣΑΣ ΞΕΧΑΣΟΥΜΕ… (Antifa)
Σε μια αφίσα τόσα πολλά… οφσάιτ; Η πρώτη ερώτηση είναι απλή: Οι εργαζόμενοι που είναι Ελληνες είναι όλοι φασίστες, βιαστές, κλπ.; Οχι, θα μας πουν. Αλλά επειδή αισθάνονται Ελληνες, στην ουσία είναι στο ίδιο στρατόπεδο με τα αποβράσματα, θα συμπληρώσουν. Πρόκειται για τη «διαλεκτική» μέθοδο των τριών. Μπουζούκι=όργανο. Οργανο=μπάτσος. Μπάτσος=μπουζούκι. Με τέτοιες αναλύσεις μπορεί κανείς να νιώθει ευτυχισμένος, ντούρος, ασυμβίβαστος, αλλά στην ουσία είναι απομονωμένος και ακίνδυνος για το σύστημα, για τον καπιταλισμό. Για τον καπιταλισμό που παράγωγά του είναι ο φασισμός, ο ρατσισμός, ο σεξισμός και όλα τα υπόλοιπα. Για τον καπιταλισμό που χτυπιέται με ταξικό, με αντικαπιταλιστικό και όχι με αντιφασιστικό αγώνα. Πολύ δε περισσότερο με αντιφασιστικό αγώνα που στηρίζεται σε τέτοιες αναλύσεις.
♦ Ο Ιησούς ζει! Που;
Το πού είναι συμπλήρωμα, όπως καταλάβατε. Αλλά ωραίο συμπλήρωμα. Την απάντηση δώστε τη μόνοι σας.
