Τι κατάφερε ο Μητσοτάκης με τα «ήξεις αφίξεις» του σε σχέση με το χρόνο των εκλογών; Να κάνει την αστική πολιτική ζωή να μοιάζει με το παιχνίδι της γάτας με τον ποντικό. Ολοι και όλες ξέρουν πλέον ότι από τον Σεπτέμβρη του 2022 μέχρι τον Ιούνη του 2023 οι εκλογές μπορούν να προκηρυχτούν ανά πάσα στιγμή. Επομένως, πρέπει να είναι έτοιμοι/ες για την επανεκλογή τους. Και θ’ ασχολούνται μόνο μ’ αυτό και με τίποτ’ άλλο. Διότι, ως γνωστόν, για τους βουλευτές των αστικών κομμάτων πρώτα μετράει η επανεκλογή τους και μετά η νίκη του κόμματός τους. Οσο για τους αρχηγούς των κομμάτων τους, τους έχουν κανονικά χεσμένους, καθώς ξέρουν πως είναι αναλώσιμοι.
Ποιοι έχουν το μεγάλο πρόβλημα; Οι βουλευτές και οι βουλευτίνες της ΝΔ, φυσικά. Για τους βουλευτές και τις βουλευτίνες της αντιπολίτευσης τα πράγματα είναι απλά. Δουλειά τους είναι να τα χώνουν στην κυβέρνηση, πράγμα καθόλου δύσκολο την περίοδο που διανύουμε. Αντίθετα, οι κυβερνητικοί υποτίθεται πως πρέπει να εκλαϊκεύσουν τη γραμμή του κόμματος και να στηρίξουν την κυβερνητική πολιτική στο λαό, πράγμα εξαιρετικά δύσκολο. Και να προωθήσουν το νομοθετικό και διοικητικό έργο του υπουργείου τους, αν είναι υπουργοί ή υφυπουργοί. Επειδή, δε, ξέρουν πως το κόμμα τους θα έχει πολύ λιγότερες έδρες στην επόμενη Βουλή, και λόγω απλής αναλογικής και λόγω εκλογικής φθοράς, θα πρέπει να γίνει σφαγή μεταξύ τους για το ποιος/ποια θα είναι και στην επόμενη Βουλή.
Τι κάνει ο δεξιός βουλευτής και η δεξιά βουλευτίνα όταν πάει στην εκλογική του περιφέρεια και συναντιέται με τον πυρήνα των υποστηρικτών του (τους Γκρούεζές του); Βρίζει τον Μητσοτάκη! Δεν έχει τι άλλο να κάνει, όταν ακούει τους δικούς του να του λένε ότι τους φτύνει ο κόσμος στα καφενεία. Αρχίζει κι αυτός τα μπινελίκια στον Μητσοτάκη (όχι στη ΝΔ) και η γραμμή διαμορφώνεται ως εξής: «Παιδιά, δίκιο έχετε, με τον μαλάκα που μπλέξαμε, αλλά σημασία έχει να ξαναβγάλουμε στη Βουλή τον … ή την …, για να βοηθήσει να φτιάξουν τα πράγματα στο κόμμα».
Ποιο είναι το αποτέλεσμα; Προϊόντος του χρόνου τα πράγματα χειροτερεύουν για την κυβερνητική παράταξη και τον Μητσοτάκη. Αλλά μάλλον αυτό δεν τον ενδιαφέρει, καθώς συνειδητοποιεί ότι βρίσκεται σε αποδρομή. Τηρουμένων των αναλογιών, σαν τον Καραμανλή το 2009. Αν του κάτσει έστω και μισή ευκαιρία, θα κάνει αμέσως εκλογές. Αλλά δεν πρόκειται να αιφνιδιάσει κανέναν.
Μοντέρνα πράγματα
Θα γίνει κλήρωση και δυο τυχεροί θα κερδίσουν ένα ταξίδι στις Βρυξέλλες το φθινόπωρο. Οχι, δεν πρόκειται για γκρίζα διαφήμιση ραδιοφωνικού σταθμού. Για… πρωτοβουλία της Αννας-Μισέλ Ασημακοπούλου πρόκειται. Τη θυμόσαστε; Αφού διασκέδασε για ένα φεγγάρι το πανελλήνιο ως πορτ παρόλ του Σαμαρά, «μετακόμισε» στις Βρυξέλλες, όπου θέλει να παραμείνει εξασφαλίζοντας δεύτερη ευρωβουλευτική θητεία (είναι καλά τα λεφτά εκεί, άσε που το Βέλγιο πολιτειακά είναι μοναρχία κι έτσι της φεύγει ο καημός για την κατάργηση της μοναρχίας στην Ελλάδα). Οσοι και όσες, λοιπόν, εγγραφούν στο newsletter της Αννας-Μισέλ ή γίνουν ακόλουθοί της στα σόσιαλ μίντια θα μπουν στην κλήρωση για το ταξίδι στις Βρυξέλλες, όπου θα έχουν και την ύψιστη τιμή να γιορτάσουν μαζί της τα τρία χρόνια της στο Ευρωκοινοβούλιο.
Νόμος και τάξη
Ο Μπακογιάννης έστειλε επιστολή στον Θεοδωρικάκο και τον Βορίδη και τους ζητά να εφαρμόζουν το νόμο Χρυσοχοΐδη για τις συγκεντρώσεις, διαπιστώνοντας ότι έχει ατονίσει η εφαρμογή του! Μια βόλτα στο κέντρο της Αθήνας αποκαλύπτει μια πόλη που βρομάει και ζέχνει (ακόμα και στη βιτρίνα της), με τις πανάκριβες ζαρντινιέρες με τα ξερά φυτά να υπενθυμίζουν το μεγάλο φαγοπότι του μεγάλου περίπατου, αλλά τον Μπακογιάννη τον «μάραναν» οι (πολύ λίγες σε σχέση με το παρελθόν και σε σχέση με τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ελληνικός λαός) διαδηλώσεις. Ετοιμάζεται να περάσει στην κεντρική πολιτική σκηνή, καθώς ο «Κυριάκος του» έχει πάρει την κατιούσα, και ξαναζεσταίνει το δόγμα «νόμος και τάξη» της κατασταλτικής Δεξιάς. Αλλά ποιον θα πείσει ότι το πρόβλημα είναι το αναφαίρετο δικαίωμα στη διαδήλωση; Ούτε καν το σύνολο των «νοικοκυραίων».
Παπαγαλάκια για φτύσιμο
«Κατ’ αρχάς, να τονίσω επίσης ότι δεν είναι προς το συμφέρον της Ελλάδος μία Τουρκία η οποία είναι παντελώς απομονωμένη. Και όλη αυτή η συζήτηση η οποία αναπτύσσεται στα ΜΜΕ, ότι δήθεν η Τουρκία είναι απομονωμένη και ότι εμείς στοχεύουμε στην απομόνωση της Τουρκίας…Δεν είναι ακριβής αυτή η ανάλυση, ούτε είναι ακριβής αυτή η πρόθεση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής». Ο Κούλης στους Τσίμα-Χιώτη στον ΣΚΑΪ. Μιλάμε για φτύσιμο στα παπαγαλάκια της κυβερνητικής προπαγάνδας, που στήνουν τα παραμύθια περί «απομόνωσης» της Τουρκίας. Τη γραμμή, βέβαια, την παίρνουν από το Μαξίμου, αλλά τώρα που η γραμμή διαψεύδεται παταγωδώς, ο Κούλης αποποιείται την ευθύνη και τη ρίχνει στα παπαγαλάκια. Τα οποία, φυσικά, δεν αντιδρούν, δεν διαμαρτύρονται. Λογικό. Το παντεσπάνι εξασφαλίζεται και μέσω της αν(τ)οχής στο φτύσιμο.
Από τα Καγιέν στους τουρίστες
Μέχρι τώρα είχαμε τον ακροδεξιό τηλεπλασιέ-τηλεμαϊντανό-υπουργό να περιέρχεται τα ερτζιανά και να δηλώνει ότι δεν πρέπει να μειωθούν οριζόντια οι υπέρογκοι φόροι στα καύσιμα, γιατί αυτό θα είναι προς όφελος αυτών που κυκλοφορούν με Καγιέν. Ερχεται ο Μητσοτάκης και προσθέτει άλλο… ατράνταχτο επιχείρημα: «Και κάτι ακόμα για τον Eιδικό Φόρο Κατανάλωσης: για να το πω πολύ έτσι απλά και μπορεί να ακουστεί και λίγο κυνικό, γιατί να ωφεληθεί ο επισκέπτης ο οποίος έρχεται στην Ελλάδα – και είναι πάρα πολλοί επισκέπτες οι οποίοι έρχονται και οι οποίοι μπορεί να νοικιάζουν αυτοκίνητα το καλοκαίρι και να κινούνται, που προφανώς γι΄ αυτούς το κόστος αυτό είναι ένα σχετικά περιορισμένο;». Για να τα πάρουμε από τους τουρίστες το κάνουμε, βρε κουτά! Περιττεύει να πούμε πώς σχολιάζονται τέτοιες δηλώσεις από τους ανθρώπους του λαού, που σκέφτονται τη βενζίνη και προβληματίζονται αν θα πάνε ταξίδι στο χωριό τους ή για μπάνιο λίγο μακρύτερα από την Αττική.
Περί μούντζας
Δε θα περιλαμβάνει, τελικά, διοικητική ποινή αφαίρεσης της άδειας και πρόστιμο 100 ευρώ για τη μούντζα ο νέος ΚΟΚ, όπως διευκρίνισαν από το υπουργείο Μεταφορών. Ησυχάσαμε! Διότι το θέμα μας είναι να μπορούμε να μουντζώνουμε. Αλλα είναι τα προβλήματα στην εποχούμενη κυκλοφορία εντός του αστικού ιστού και τα ξέρουμε ιδιαίτερα οι δικυκλιστές. Κι αν θέλαμε να τα συνοψίσουμε σε μια λέξη, θα λέγαμε «κινητό». Πας στο δρόμο με το μηχανάκι σου και ξεφνικά βλέπεις το αυτοκίνητο μπροστά να αλλάζει πορεία, χωρίς να έχει βγάλει φλας, και να σου κλείνει το δρόμο. Πάει η καρδιά σου στην Κούλουρη, φρενάρεις, κορνάρεις κι όταν φτάνεις δίπλα στο αυτοκίνητο βλέπεις τον άλλο να ασχολείται με το κινητό. Πας στο δρόμο με το αυτοκίνητο και ξαφνικά βλέπεις την άλλη να μπαίνει στο δρόμο χωρίς να κοιτάξει, φωνάζοντας στο κινητό και χειρονομώντας νευρικά, σαν να βρίσκεται στο σαλόνι του σπιτιού της. Ισα που προλαβαίνεις να φρενάρεις και να μην την χτυπήσεις. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν φτάνει μια μούντζα. Οσο για τους τροχόμπατσους, ούτε που ασχολούνται.