Κάποιος Ανδρέας Παππάς, επιμελητής εκδόσεων και μεταφραστής, ενοχλήθηκε που ο Κουτσούμπας χαρακτήρισε στη Βουλή τον Τζορτζ Οργουελ καταδότη της αντίδρασης και ρουφιάνο. Και συνέγραψε λίβελο υποστήριξης του Οργουελ και καταδίκης του κομμουνισμού (Τα Νέα, 8.7.2022).
Γράφει πολλά και διάφορα, για τον Λένιν, τον Στάλιν, τον Ζαχαριάδη, το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, μας λέει ότι ο ίδιος «είναι αντικομμουνιστής επειδή είναι αριστερός» και ότι ο Οργουελ «κατάλαβε σχετικά σύντομα, ότι ο σταλινισμός, ώριμο τέκνο του μπολσεβικισμού και διαχειριστής του λενινιστικού δόγματος “ο σκοπός αγιάζει τα μέσα“, δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να προσφεύγει στις πιο απάνθρωπες πρακτικές ή στις πιο κυνικές επιλογές προκειμένου να πετυχαίνει τους στόχους του», αλλά ένα πράγμα δεν μας λέει: ήταν ή όχι χαφιές των βρετανικών μυστικών υπηρεσιών ο Οργουελ;
Ο Κουτσούμπας, ακούγοντας τον Τσίπρα και τον Μητσοτάκη να συναγωνίζονται για το ποιος ξέρει καλύτερα τον Οργουελ και τον Τσακαλώτο, σε μια ακόμη επίδειξη αστικού κωλοπαιδισμού, να λέει στον Μητσοτάκη «Ο Οργουελ σοσιαλιστής γεννήθηκε, σοσιαλιστής πέθανε. Αφού δεν έχετε διαβάσει, μην σχολιάζετε!», είπε δυο-τρία πράγματα στη δευτερολογία του, προφανώς έχοντας ψάξει στο μεταξύ το θέμα (δεν είναι καθόλου δύσκολο). Είπε: «Θα πω μόνο μια κουβέντα για τον Οργουελ, γιατί πολύς Οργουελ έπεσε σήμερα εδώ και από τους δυο σας, κύριε Τσίπρα και κύριε Μητσοτάκη. Δεν μας είπατε όμως όλη την ιστορική αλήθεια και οι δυο σας, όπως πάντα. Για παράδειγμα δεν μας είπατε ότι ο κύριος Οργουελ υπήρξε καταδότης των Βρετανικών Μυστικών Υπηρεσιών. Το 1949 κατέδωσε τον Τσάρλι Τσάπλιν, τον Μπέρναρντ Σο και τριάντα οκτώ άλλους επιφανείς διάσημους επιστήμονες και διανοούμενους, με χαρακτηρισμούς όπως: κρυπτοκομμουνιστές, πράκτορες της Μόσχας και άλλα σχετικά. Δηλαδή μεγάλος ρουφιάνος της αντίδρασης ο τύπος, εκτός των άλλων. Τα λέω αυτά για να καταγραφεί και η δεύτερη άποψη -η διαφορετική άποψη- εδώ μέσα για τον Οργουελ».
Αυτά ενόχλησαν τον Α. Παππά. Δεν μας είπε, όμως: υπάρχει έστω και ίχνος ψέματος σ’ αυτά που είπε ο Κουτσούμπας; ‘Η θεωρεί πως ο αντικομμουνισμός δικαιολογεί τη ρουφιανιά, σε βάρος ανθρώπων που τον έκαναν παρέα; Να βοηθήσουμε κι εμείς, λοιπόν.
Κάποιοι παραδέχονται ότι ο Οργουελ ήταν χαφιές και προσπαθούν να τον δικαιολογήσουν:
«Σερσέ λα φαμ, λοιπόν; Είναι η εύκολη εξήγηση. H Σίλια Κίργουαν ήταν μια
πανέμορφη γυναίκα που αποτέλεσε τον τελευταίο πόθο του Οργουελ πριν πεθάνει. Ηταν δίδυμη αδελφή της Μαμέιν, συντρόφου τού Αρθουρ Κέσλερ, στενού φίλου του Οργουελ. Ηταν επίσης γυναίκα που κινείτο στα αριστερά φιλολογικά σαλόνια, και που είχε μόλις μετακινηθεί από το Παρίσι στο Λονδίνο. Ηταν και υπάλληλος του Φόρεϊν Οφις, στο Τμήμα Αναζήτησης Πληροφοριών.
Ο Τζορτζ Οργουελ την ερωτεύτηκε, για την ακρίβεια βρήκε στο πρόσωπό της την αντανάκλαση της ανάγκης του να αγαπήσει και να αγαπηθεί, την ώρα ακριβώς που έδινε μάχη με τον θάνατο. Ηταν φθισικός, είχε μόλις μπει σε σανατόριο και είχε ξοδέψει την τελευταία ικμάδα των δυνάμεών του κατά τη συγγραφή τού “1984“ που ήταν και το κύκνειο άσμα του. Πέθανε από τη φυματίωση ένα χρόνο μετά, το 1950.
H Σίλια Κίργουαν είχε διακριτικά αρνηθεί τον έρωτά του, φυσικά και την
πρόταση γάμου που της απηύθυνε. Δεν έχασε όμως την ευκαιρία να του ζητήσει, για λογαριασμό της υπηρεσίας στην οποία εργαζόταν, τη λίστα των συνοδοιπόρων και των συμπαθούντων, που είχε σε ένα σημειωματάριό του ο Οργουελ. “Αν αντί για εκείνην, του το ζητούσε το αφεντικό της, με τη λεπτή ρίγα και το καπελάκι μπόουλερ, θα του έδινε τη λίστα;“, αναρωτιέται, χάριν υπερβολής, ο Ας. Ο Οργουελ έδωσε τη λίστα. Φυσικά, δεν είναι λίγες περιπτώσεις δημοσίων προσώπων, που καταρρακώνουν την εικόνα τους από αδυναμία, όταν είναι στα πρόθυρα του θανάτου…».
Αυτά έγραφε στα «Νέα» ο Μανώλης Πιμπλής τον Ιούνη του 2003, υπό τον τίτλο: Τζορτζ Οργουελ: προφήτης ή καταδότης;
Από τα παραπάνω συγκρατούμε την αναφορά ότι ο Οργουελ είχε σημειωματάριο στο οποίο κατέγραφε και ανέλυε τις ιδεολογικοπολιτικές απόψεις διάσημων ανθρώπων της διανόησης και του πολιτισμού, τους οποίους γνώριζε από τις κοινωνικές συναναστροφές του. Για ποιο λόγο, άραγε, κρατούσε αναλυτικές σημειώσεις, αν όχι για να δώσει ραπόρτο στις μυστικές υπηρεσίες; Τα υπόλοιπα, το πάθος και ο γεροντοέρωτας, είναι απλώς αλατοπίπερο στην ποταπή ζωή ενός ρουφιάνου, όπως γίνεται στις ταινίες του Χόλιγουντ. Ενας άνθρωπος με στοιχειώδες ηθικό έρμα δεν ρουφιανεύει για κανένα λόγο. Μόνο ένας επαγγελματίας ρουφιάνος κρατάει σημειώσεις, μη τυχόν και ξεχάσει κάτι ή μη τυχόν και πεθάνει ξαφνικά και δεν έχει προλάβει να παραδώσει το υλικό στην «υπηρεσία».
Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι το 1996, όταν αποδεσμεύτηκαν τα αρχεία του Φόρειν Οφις, ο φάκελος του Οργουελ έλειπε από τα αρχεία που δόθηκαν στη δημοσιότητα. Αντίγραφο της ρουφιανολίστας παρέδωσε η κόρη της Σίλια Κίργουαν στον Τίμοθι Γκάρτον Ας (εντελώς συμπτωματικά γράφαμε χθες γι’ αυτόν), εφτά χρόνια αργότερα, τον Ιούνη του 2003. Ο Ας παρουσίασε τη λίστα στον Guardian, αναπτύσσοντας τη θεωρία του… γεροντοέρωτα.
Ως καλός πράκτορας, ο Οργουελ έβαζε δίπλα στα ονόματα αυτών που ρουφιάνευε και χαρακτηρισμούς: «πράκτορας», «κρυπτοκομμουνιστής», «συνοδοιπόρος», «συμπαθών». Σε πολλά ονόματα, είχε δίπλα και εθνικούς χαρακτηρισμούς «Εβραίος», «Πολωνοεβραίος», αλλά και άλλους χαρακτηρισμούς, όπως «με ροπή προς την ομοφυλοφιλία», «ανέντιμος» και τα παρόμοια. Κανονικό ραπόρτο ενός ρουφιάνου που παρίστανε τον αριστερό και γινόταν δεκτός στους κύκλους της αριστερής διανόησης στη Βρετανία.
Στο σημειωματάριο του Οργουελ, που εκτίθεται στο University College του Λονδίνου, υπάρχουν 135 ονόματα. Απ’ αυτά, ο Οργουελ διάλεξε 38 και τα έδωσε στη Σίλια Κίρουαν, που δούλευε τότε για την IRD (Information Research Department), μυστική υπηρεσία προπαγάνδας που δημιουργήθηκε το 1948 με στόχο την αντιμετώπιση της σοβιετικής επιρροής στη διανόηση και τον κόσμο του Πολιτισμού στη Δύση.
Αμφιβάλλει κανείς ότι υπάρχουν πολλά ακόμη ραπόρτα του Οργουελ προς τις βρετανικές μυστικές υπηρεσίες, που φυσικά κρατιούνται κλειδωμένα στα υπόγεια αρχεία τους, και πως το ρόλο του χαφιέ έπαιζε και στον ισπανικό εμφύλιο πόλεμο; Να τον χαίρονται τον χαφιέ ο Τσίπρας (που τον παρουσίασε ως αταλάντευτο οπαδό του… δημοκρατικού σοσιαλισμού), ο Τσακαλώτος (που μας ενημέρωσε ότι γεννήθηκε και πέθανε σοσιαλιστής) και όσοι/ες άλλοι/ες τον μνημονεύουν ως υπόδειγμα… αντι-ολοκληρωτισμού. Ο Οργουελ ήταν ένας άριστος ρουφιάνος με μέτριο συγγραφικό ταλέντο.