Αχάριστος λαός. Κάποιοι φόρεσαν γραβάτες και γόβες και βγήκαν να διαδηλώσουν φωνάζοντας «Κάτσε καλά Κατρούγκαλε», ενθυμούμενοι τα νιάτα τους, όταν ως μαθητές φώναζαν στον Αρσένη «Κάτσε καλά Γεράσιμε». Ολοι -μα όλοι- φωνάζουν ότι τους διαλύουν την Κοινωνική Ασφάλιση. Νέοι, μεσήλικες και ηλικιωμένοι, εργαζόμενοι, άνεργοι και συνταξιούχοι, μισθωτοί, αγρότες και ελευθεροεπαγγελματίες, όλοι -μα όλοι- αδυνατούν να καταλάβουν πως η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ όχι μόνο διασώζει την Κοινωνική Ασφάλιση, αλλά και τη μεταρρυθμίζει με ταξικά μεροληπτικό τρόπο: υπέρ των αδυνάτων. Τι σκατολαός είν' αυτός; Μα να μην καταλαβαίνουν το συμφέρον τους; Να μην καταλαβαίνουν ότι έχουν την πρώτη κυβέρνηση στην ιστορία της χώρας που είναι ολοδική τους; Ευτυχώς που βρέθηκε ο ΣΕΒ να συμφωνήσει με το νέο Ασφαλιστικό, για να μην αισθάνεται μοναξιά η «πρώτη φορά Αριστερά». Κάτι πρέπει να γίνει, όμως. Δεν μπορεί να επιτρέπουμε να πέφτει όλος ο λαός θύμα παραπληροφόρησης…
Εξουσιαστικές ύαινες
Το ζήτημα με τον κυβερνητικό βουλευτή Τριανταφυλλίδη δεν είναι η πρότασή του για την επιβολή έμμεσων διδάκτρων στην εκπαίδευση, ούτε ότι έσπευσαν να τον μαζέψουν ο γραμματέας Ρήγας και άλλα μεγαλοστελέχη. Το ζήτημα είναι η λογική που κρύβεται πίσω από τη συγκεκριμένη άποψη που εξέφρασε.
Πρόκειται για τη λογική της διαχείρισης του καπιταλισμού σε περίοδο κρίσης με εκείνα τα εργαλεία πολιτικής που εφάρμοσαν και οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Στην Υγεία, για παράδειγμα, οι προηγούμενες κυβερνήσεις διαμόρφωσαν ένα πλαίσιο, εντός του οποίου ο εργαζόμενος και ο συνταξιούχος καλούνται να βάζουν συνεχώς το χέρι στην τσέπη για να γιατρευτούν. Μπορεί να βογγάνε, όμως το βάζουν, γιατί με την υγεία του δεν παίζει κανείς. Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο διατηρεί αλώβητο αυτό το πλαίσιο, αλλά το διαχειρίζεται με τρόπο εξίσου αντιλαϊκό. Απόδειξη το χαράτσι του 2% στην κύρια και του 6% στην επικουρική σύνταξη, που επιβλήθηκε το περασμένο καλοκαίρι, για να μην καταρρεύσει άμεσα ο ΕΟΠΥΥ.
Γιατί να μην επεκτείνουμε αυτό το πλαίσιο και στην Παιδεία; σκέφτηκε ο Τριανταφυλλίδης. Και το ξεφούρνισε, χωρίς να λογαριάσει τον αρνητικό επικοινωνιακό αντίκτυπο. Και μάλιστα, κανείς από την κομματική εφημερίδα («Αυγή») δεν τον προειδοποίησε. Γιατί όλοι διέπονται από την ίδια λογική. Τη λογική της εξουσιαστικής ύαινας.
Μονόπλευρη κοροϊδία (1)
Η τελική συμφωνία για το ασφαλιστικό θα αποτυπώνει αμφίπλευρους συμβιβασμούς, δήλωσε ο Γ. Σταθάκης σε συνέντευξή του στη Real News. Θα υπάρξει κάποιο πάρε-δώσε, δε θέλουμε να υπαναχωρήσουμε σε σχέση με τις υποσχέσεις μας, δήλωσε ο Τσκαλώτος στη δική του συνέντευξη στη γερμανική «Χάντελσμπλατ».
Προς το παρόν, εκείνο που μένει είναι η προσπάθεια μονόπλευρης εξαπάτησης του ελληνικού λαού, με το δήθεν… ταξικά μεροληπτικό σχέδιο του Κατρούγκαλου.
Μονόπλευρη κοροϊδία (2)
Σύμφωνα με κυβερνητικές διαρροές, η υπό τον πρωθυπουργό σύσκεψη της περασμένης Δευτέρας αποφάσισε να διενεργηθεί προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή για το Ασφαλιστικό, στην οποία ο Τσίπρας θα καλέσει τον Μητσοτάκη (αυτός είναι ο στόχος) να απαντήσει αν θέλει ή όχι περικοπές στις κύριες και τις επικουρικές συντάξεις και να αντιπροτείνει αυτό που θεωρεί καλύτερο αντί της αύξησης των ασφαλιστικών εισφορών.
Κλασικό συριζαίικο πολιτικάντικο κόλπο. Νομοσχέδιο δεν υπάρχει για να μπορεί κανείς να το κρίνει και να τοποθετηθεί συνολικά. Υπάρχει μόνο ένα προπαγανδιστικό σχέδιο του Κατρούγκαλου, που κρύβει ουσιαστικά σημεία της αντιασφαλιστικής ανατροπής, μεταξύ των οποίων και το συμφωνημένο πετσόκομμα κύριων και επικουρικών συντάξεων (και πολλά άλλα, όπως έχουμε αποδείξει με την αρθρογραφία στην «Κόντρα» τις τελευταίες εβδομάδες). Ο Τσίπρας θα προσπαθήσει να κερδίσει κάποιες εντυπώσεις, να εμφανιστεί σαν δήθεν σκληρός διαπραγματευτής (ενώ -επαναλαμβάνουμε- όλα είναι συμφωνημένα) και μετά να φέρει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα λέγοντας στον ελληνικό λαό: το πάλεψα όσο μπορούσα, η αντιπολίτευση δε δέχτηκε να βάλει πλάτη, το ΔΝΤ ήταν ανένδοτο, δεν μπορούσα να ρισκάρω την πορεία της χώρας προς την έξοδο από την κρίση και αναγκάστηκα να συμβιβαστώ.
Αυτή τη στρατηγική υπηρετεί και η προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση στη Βουλή. Μόνο που αυτή η στρατηγική έχει έναν άγνωστο παράγοντα. Προϋποθέτει ότι ο Τσίπρας έχει την πλειοψηφία για να περάσει το αντιασφαλιστικό έκτρωμα από τη Βουλή. Τι γίνεται άμα δεν την έχει;
Δουλικά
Μεγαλεία για τον Νόρμπερτ Βάλτερ Μπόργιανς. Ενας υπουργός Οικονομικών ομοσπονδιακού κρατιδίου είναι και έγινε δεκτός από τον έλληνα πρωθυπουργό! Κι όχι μόνον αυτό, αλλά έδωσε και κοινή συνέντευξη Τύπου με δύο υπουργούς (Παπαγγελόπουλο και Αλεξιάδη).
Ο πονηρός γερμανός μπίζνεσμαν μέτρησε σωστά τη συγκυρία. Διαπίστωσε ότι εκτός από το κλίμα δουλοφροσύνης απέναντι και στον πιο ασήμαντο γερμανό αξιωματούχο, που επικρατεί στην… αριστερή κυβέρνηση της Ελλάδας, υπάρχει και η ανάγκη της προπαγάνδας για «ανελέητο κυνήγι των φοροφυγάδων». Κι αυτός ακριβώς αυτό πουλάει. Εχει φτιάξει μια σχολή η οποία εκπαιδεύει στελέχη στο πώς θα ανακαλύπτουν ονόματα, αποκρυπτογραφώντας κινήσεις τραπεζικών λογαριασμών. Ηρθε, λοιπόν, απόλαυσε τη δουλική συμπεριφορά των συριζαίων, έκλεισε και τη μπίζνα για εκπαίδευση ελλήνων εφοριακών στη σχολή του.
Πάντως, ενώ οι διαρροές των προηγούμενων ημερών μιλούσαν για σωρεία φοροφυγάδων που έχουν ήδη εντοπιστεί, από τον Αλεξιάδη και τον Παπαγγελόπουλο δεν ακούσαμε κάτι συγκεκριμένο, εκτός από τα καθιερωμένα («τα άβατα τελείωσαν», «δεν θα αφήσουμε εγκληματίες στο απυρόβλητο» κτλ.). Και βέβαια, ο Αλεξιάδης δεν παρέλειψε να διατυμπανίσει με υπερηφάνεια… Αρτέμη Μάτσα, πως η «κυβέρνηση της Αριστεράς» δεν έχει κανένα πρόβλημα να παίρνει βοήθεια από προηγμένες χώρες όπως η Γερμανία (με την ελπίδα ότι ο Μπόργιανς θα μεταφέρει ειδικά αυτή την ατάκα του στη Μέρκελ και τον Σόιμπλε).
Την ανάγκη φιλοτιμία
Κρύος ιδρώτας έλουσε τον πρόεδρο Σταύρο, όταν άκουσε τον σούπερ φιλόδοξο Θεοχάρη να τον καλεί «να πρωτοστατήσει εδώ και τώρα στην προσπάθεια διεύρυνσης και ενοποίησης του χώρου που αποκαλούμε ριζοσπαστικό Κέντρο» και να τονίζει με νόημα ότι ο πρόεδρος Σταύρος «ίσως χρειαστεί να προσφέρει με γενναιότητα ακόμη και το ίδιο του το είναι, χάριν της ιδέας αυτής».
Φυσικά, ο Σταυράκης κατάλαβε αμέσως ότι ο Θεοχάρης δεν του ζητά να προσφέρει τη ζωή του, αλλά την προεδρία. Κι επειδή δεν τον παίρνει να διαγράψει τον φιλόδοξο βουλευτή του, όπως έκανε η Φώφη με τον Γρηγοράκο, αποφάσισε να αποφορτίσει την κατάσταση διά της ερμηνείας. Ανέλαβε, λοιπόν, να εξηγήσει τι εννοεί «ο Χάρης», όπως «μπορεί να ξέρει καλύτερα από εμάς». Σύμφωνα με τον ερμηνευτή των χρησμών, ο βουλευτής του εννοεί πως «θα πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια να προστεθεί κόσμος -άνθρωποι που δημιουργούν, άνθρωποι καθημερινοί, αλλά και παλιοί πολιτικοί που έχουν τολμήσει- και να δημιουργηθεί ένα καινούργιο μεγάλο μεταρρυθμιστικό ρεύμα». Κι ενώ στην αρχή μας είπε ότι θα μας εξηγήσει τι εννοεί ο Χάρης, γιατί αυτός ξέρει ενώ εμείς δεν ξέρουμε, στο τέλος το έριξε στη… φαντασία: «Αυτό, φαντάζομαι, λέει ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του Ποταμιού, ο κ. Θεοχάρης». Δε φταις εσύ, Σταυράκη, η φαντασία σου τα φταίει. Διότι ο Θεοχάρης σε κάλεσε να δηλώσεις κι εσύ, όπως η Φώφη, ότι αν χρειαστεί θα παραμερίσεις, για να δημιουργηθεί ένας ενιαίος φορέας του «ριζοσπαστικού Κέντρου», με έναν νέο αρχηγό. Και φυσικά καταλαβαίνεις ότι ο φιλόδοξος Χάρης ζαχαρώνει αυτή τη θέση και είναι διατεθειμένος να φιλήσει όσες κατουρημένες ποδιές χρειαστεί για να πάρει το χρίσμα (κάτι ξέρεις εσύ από τέτοια).
Μένει μόνο το δουλικό γλείψιμο
Απαντώντας σε ερώτηση σχετικά με το αν έχει δικαιωθεί η διεύρυνση της ΕΕ προς τα ανατολικά, ο πρόεδρος Πάκης ευχήθηκε να αποδειχθεί ότι δικαιώθηκε, αλλά αυτή τη στιγμή φαίνεται το αντίθετο. Και σ' ένα κρεσέντο δουλικότητας έσπευσε να γλείψει τον ηγεμονεύοντα στην Ευρώπη ιμπεριαλισμό: «Η Γερμανία γνωρίζει σήμερα ποιοι είναι οι πραγματικοί της σύμμαχοι στην Ευρώπη»!
Τι μένει απ' όλη αυτή την αναφορά; Μόνο το δουλικό γλείψιμο. Γιατί η Γερμανία μπορεί ν' αντιμετωπίζει κάποιες δυσχέρειες από τις ξεσαλωμένες ανατολικοευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που σηκώνουν τους αντιμεταναστευτικούς τόνους, αλλά έχει αυτές τις χώρες πλήρως εξαρτημένες οικονομικά, άρα και πολιτικά. Οπότε γνωρίζει πως οι σημερινές δυσχέρειες θα είναι πρόσκαιρες και ότι θα της πάρει λίγο καιρό για να επιβάλει τη θέλησή της. Για την ιμπεριαλιστική Γερμανία οι ανατολικοευρωπαϊκές χώρες δεν είναι μόνο αγορές στις οποίες εξάγει τα προϊόντα της βιομηχανίας της (τέτοια είναι και η Ελλάδα). Είναι ταυτόχρονα χώρες εξαγωγής κεφαλαίου. Μεγάλο τμήμα της παραγωγικής δραστηριότητας των γερμανικών μονοπωλίων έχει μεταφερθεί σ' αυτές τις χώρες, που γειτνιάζουν και γεωγραφικά με τη Γερμανία. Γι' αυτό και δεν μπορεί -ούτε θέλει- να τις παρατήσει, επειδή «τσινάνε» στο μεταναστευτικό-προσφυγικό.
Υψηλές συνεργασίες
«Συνάντηση εργασίας είχαν, σήμερα, στο Μέγαρο Μαξίμου, η Ολγα Γεροβασίλη, Κυβερνητική Εκπρόσωπος, με την Μαρίνα Χρυσοβελώνη, Εκπρόσωπο Τύπου των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Στη συνάντηση ήταν παρών ο Τέρενς Κουίκ, Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό». Δεν είναι πλάκα, είναι επίσημη κυβερνητική ανακοίνωση (διατηρήσαμε ακριβώς τη σύνταξη και τη στίξη). Μετά απ' αυτή την ανακοίνωση, το πανελλήνιο αγωνιά να πληροφορηθεί επί ποιων θεμάτων εργάστηκαν από κοινού οι δυο ιέρειες της συριζανελίτικης «ενημέρωσης» και ποια ακριβώς βοήθεια τους προσέφερε ο έμπειρος Κουίκ. Κάποιοι κακεντρεχείς έσπευσαν να μιλήσουν για συντονισμό της προπαγάνδας ενόψει Ασφαλιστικού. Αλλοι, πιο κακεντρεχείς αυτοί, μίλησαν για ρύθμιση ρουσφετιών. Εμείς μένουμε απλά με την… απορία, που δεν μας την έλυσε η κυβερνητική ανακοίνωση, αφού δεν μας είπε (όπως συνηθίζεται) ποιο ήταν το αντικείμενο της «εργασίας».
Την ανάγκη φιλοτιμία
Πιεσμένοι από το θόρυβο για τους διορισμούς «ημετέρων» σε θέσεις μετακλητών υπαλλήλων, οι συριζαίοι αναγκάστηκαν να αλλάξουν τον αρχικό τους σχεδιασμό για την πλήρωση κάποιων καίριων πόστων στη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων. Συγκεκριμένα, είχαν αλλάξει την απόφαση της Σαββαΐδου, που προέβλεπε και εισήγηση μιας Γνωμοδοτικής Επιτροπής, πριν αποφασίσει για την επιλογή ο γενικός γραμματέας. Καθυστερούσαν το διορισμό του νέου γενικού γραμματέα (που ήταν συνεργάτης του Φορτσάκη!), μπας και προλάβει να κάνει τους διορισμούς ο αναπληρωτής γενικός γραμματέας. Μόλις τους έκραξαν, όμως, αναγκάστηκαν να δημοσιεύσουν στο ΦΕΚ το διορισμό του νέου γενικού γραμματέα, ο οποίος θα κάνει «μόνος του» τις επιλογές των στελεχών. Εννοείται πως στο ερώτημα «γιατί καταργήσατε την τριμελή Γνωμοδοτική Επιτροπή;» απάντηση δεν έδωσαν.