♦ Tέτοιο βομβαρδισμό με e-mails, με ανακοινώσεις και φωτογραφίες δεν έχουμε ξαναδεί. Ο Αλογοσκούφης ξεπέρασε τον Παυλόπουλο και κατέκτησε το παννεοδημοκρατικό ρεκόρ αναζήτησης προσωπικής προβολής. Πήγε που λέτε ο τύπος στις ΗΠΑ και όλη μέρα το προσωπικό του Γραφείο Τύπου έστελνε δελτία και φωτογραφίες: ο Αλογοσκούφης με τον τάδε,ο Αλογοσκούφης με τον δείνα, ο Αλογοσκούφης εδώ, ο Αλογοσκούφης εκεί. Δεν ξέρει και να ποζάρει και φαίνονταν οι πόζες του σαν φωτογραφίες φαντάρων της δεκαετίας του ’60 («ενθύμιον στρατού» και τα παρόμοια). Ποιος είσαι, ρε μεγάλε, ο Ρουβάς ή ο Σαρμπέλ;
♦ Εκπρόσωπος του πιο ξετσίπωτου «εκσυγχρονισμού» ο Ν. Χριστοδουλάκης διάλεξε τα Χανιά για να κάνει κήρυγμα περί του ότι τα δημόσια νοσοκομεία πρέπει να μετατραπούν σε ανώνυμες εταιρίες. Επειδή όμως γνωρίζει ότι κάτι τέτοιο δεν είναι καθόλου εύκολο να περάσει, έριξε τη λάσπη ότι κάποιοι «”επαναστάτες” του ΕΣΥ» που αντιδρούν το κάνουν γιατί θέλουν να αποφύγουν τον έλεγχο! Τα έλεγε αυτά στα Χανιά ο ξεδιάντροπος. Στην πόλη που διαθέτει ένα από τα πιο ισχυρά κινήματα νοσοκομειακών γιατρών, ένα κίνημα καθαρό, με μέτωπο ενάντια (και) στη διαφθορά και το φακελάκι. Στην πόλη του Κωστή Νικηφοράκη και των συναγωνιστών του.
♦Αποδεδειγμένα πλέον δεν είναι αγνώμων ο Κ. Παπούλιας. Ανταπέδωσε, λοιπόν, στον Καραμανλή, που από συνταξιούχο της πολιτικής τον έβαλε στο κέντρο της (έστω και στη διακοσμητική θέση του παρελασοπαρατηρητή), με μια πασχαλιάτικη φιλοξενία στην Ηπειρο. Ζόρια περνάει ο Καραμανλής με τις αποκαλύψεις για τις λαμογιές των γαλάζιων παιδιών, τον πήρε υπό τις προστατευτικές φτερούγες του ο Πασόκος Παπούλιας, που στις off the record συζητήσεις των εν ενεργεία Πασόκων εισπράττει πλέον μόνο μπινελίκια.
♦ Αλέκος Πουλαρίκας. Συνταξιούχος τραπεζοϋπάλληλος, επί σειρά ετών συνδικαλιστής και πρόεδρος της ΟΤΟΕ. Πάντοτε «ανεξάρτητος», στηρίχτηκε για χρόνια και στη στήριξη του Περισσού. Τι δουλειά κάνει τα τελευταία χρόνια; Ιδιοκτήτης της χρηματιστηριακής εταιρίας «Δυναμική» και γενικός γραμματέας του συνδικάτου των χρηματιστών. Ο συνδικαλισμός δεν πήγε χαμένος. Ηταν μια πρώτης τάξης επένδυση για τρελές κονόμες. Αμα ο άνθρωπος είναι προκομένος…
♦ «Οταν βγαίνουν οι υπουργοί και λένε ότι δεν υπάρχουν πολιτικές ευθύνες και όταν ο πρωθυπουργός δεν αναφέρεται σε πολιτικές ευθύνες και ότι το θέμα είναι σε διερεύνηση, πρέπει κάποιος να βγει και να το πει ότι ευθύνες υπάρχουν στο βαθμό της επιλογής των υπευθύνων και αυτές είναι πολιτικές ευθύνες». Επρεπε να βγει ο Σούρλας (ένας δεξιός sui generis) για να ακουστεί το αυτονόητο από κυβερνητικής πλευράς (ή μάλλον από πλευράς κυβερνώντος κόμματος).