Ν.Ε.Ο. μέλος στην κυβέρνηση
Επισκέψεις πρέσβη: κοπριά και λάχανα
Κόψιμο συντάξεων σύριζα (+ άλλες δημοκρατικές δυνάμεις…)
Βόλος-νερό: η μηδενική ανοχή της κρατικής καταστολής
Δεν απαρνήθηκε τίποτα η Παπακώστα. Γι’ αυτό πήρε και την ανάλογη κυβερνητική θέση
«Αδύνατο να κατανοήσει κανείς εντελώς το “Κεφάλαιο” του Marx, αν δε μελετήσει βαθειά και κατανοήσει όλη τη “Λογική” του Hegel. Γι’ αυτό, μισόν αιώνα από τότε, κανένας μαρξιστής δεν κατανόησε ακόμα τον Μαρξ» (Λένιν: «Τελευταία φιλοσοφικά έργα»)
> Παπαροπαπάρα Σκουρλέτη: «Ο ανασχηματισμός αποτυπώνει τις αλλαγές στην κοινωνία».
> Ολόκληρο δισέλιδο έχει ο Περισσός για τους «ένστολους». Να μη στείλει συλλυπητήρια; – όπως και οι ΑΝΕΛ…
> Κατεδαφίσεις παράνομων κτισμάτων και μαντρών: η αυθαιρεσία των κυβερνητικών στο φόρτε της.
> Γιόζεφ φον Στέρνμπεργκ: «Ο γαλάζιος άγγελος».
> Α λα Guardian το (νέο) σάιτ των ΝΕΩΝ…
> Τριήμερη απεργία δασκάλων στην Αργεντινή.
> Δεν κάθονται με σταυρωμένα τα χέρια οι «ένοικοι» των φυλακών και κέντρων κράτησης στις ΗΠΑ.
> Αντιθέσεις…
> Ιούλης 2018: 959.000 εγγεγραμμένοι άνεργοι. 109: επιδοτούμενοι. Ανευ σχολίου.
> Τα ΚΝΑΤ (όσα διαβάζουν ΟΔΗΓΗΤΗ) θα έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν το αφιέρωμα στον Μάη του ’68, στην ύλη του οποίου φιγουράρει και το ανάλογο άρθρο του… διανοητή Μ. Παπαδόπουλου. Στο άρθρο λοιπόν, αυτός ο Μ. Παπαδόπουλος μιλάει για το ρεβιζιονιστικό Γαλλικό Κ.Κ. «Ξεχνάει» (ή μάλλον δε γνωρίζει;) ότι το εκδοτικό της Περισσός ΑΕ («Κ».Κ.Ε.) έβγαλε το 1975 το βιβλίο του εκ των αρχιερέων του τότε ευρωρεβιζιονισμού Ζωρζ Μαρσαί, «Η πολιτική του Γαλλικού Κ.Κ.», το δε 1980 (30/5/1980) ο Ριζοσπάστης είχε είδηση με τίτλο «Στόχος του Γαλλικού Κ.Κ. το 1 εκατομμύριο μέλη». Μας «τάπαν κι άλλοι» κ. Παπαδόπουλε…
> Κάποιος να πει στον Περισσό (και τον Ριζοσπάστη) ότι το «αδελφό κόμμα» «Κ».Κ. Βοημίας-Μοραβίας έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση του πολυεκατομμυριούχου Αντρέι Μπάμπις. Πρόκειται για το ίδιο κόμμα που τον Ιούνη του 2001 (με την επωνυμία «Κ.Κ. Τσεχίας-Μοραβίας») πήρε μέρος στη «Διεθνή συνάντηση Κομμουνιστικών και Εργατικών κομμάτων για το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα», την οποία φιλοξένησε ο Περισσός στο Πάντειο Πανεπιστήμιο (ο Ριζοσπάστης μάλιστα είχε τίτλο: «Αιώνας απόκρουσης του κεφαλαίου και αντεπίθεσης»). Οσοι αφελείς (και μεσαιοστρωματούχοι) προσέλθετε…
> Τίνος είναι η απάντηση στον Υπεξ της Μακεδονίας Ντιμιτρόφ; «Ο συνδυασμός του ονόματος “Βόρεια Μακεδονία”, “μακεδονικής” γλώσσας και “μακεδονικής” εθνότητας είναι το θερμοκήπιο για την ανάπτυξη του εθνικισμού και του αλυτρωτισμού των Σκοπίων». Κουμουτσάκος μεν έφα, Περισσός δε έφα επανειλημμένα.
> Διακοπές ρεύματος στη «βαριά βιομηχανία» της τουριστικής Υδρας. Πόσο είπαμε ότι κοστίζει το 1 βράδυ παραμονής στο –κατά τα άλλα- όμορφο νησί;
> Και τώρα τι θα κάνουν χωρίς «πρίγκηπα» οι «αγιασοφιώτες»;
> Σπυράκη: «Είναι η τελευταία κυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου». Και Παπακώστα, και Παπακώστα.
> Είπε ο ένας τενεκές για τον άλλο: «Ο άδειος τενεκές κάνει το μεγαλύτερο θόρυβο».
> Η δεκαετία ’20-’30 ΔΕΝ ήταν από τις καλύτερες του ΚΚΕ. Ο δίχως όρια φραξιονισμός αποτέλεσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη του κόμματος την περίοδο εκείνη.
> Τόσα ξέρουν, τόσα λένε: Μάθαμε, λοιπόν ότι η τέταρτη (4η ολομέλεια) του 1948 (ΚΚΕ) περιλαμβάνεται στον 3ο τόμο των επίσημων κειμένων του κόμματος (που, όλως τυχαίως, περιλαμβάνει τα κείμενα της περιόδου 1929-1933…). Τα 600 δισ. (αέρα κοπανιστού) τυφλώνουν (όπως και κάτι άλλο…).
> Για το Δοκίμιο Ιστορίας του Κ.Κ.Ε. (Εισαγωγή) η «πρωτοβουλία των 6 Κ.Κ. να συγκαλέσουν την 6η Πλατιά Ολομέλεια της Κ.Ε.» υιοθετείται με τον όρο «παρέμβαση» και όχι «επέμβαση» (ένθετη έκδοση: «Πρόλογος και εισαγωγή του “Δοκιμίου Ιστορίας του ΚΚΕ”, Β! τόμος 1949-1968», μαζί με τον Ριζοσπάστη της Κυριακής, 11 Δεκέμβρη 2011). Κάτι σαν το μετέωρο βήμα του πελαργού. ΚΑΙ με τον Μπρέζνιεφ (κατ’ αρχήν Χρουστσιώφ) ΚΑΙ με τον Ζαχαριάδη.
> Τελικά δεν παραιτείται η «θεά».
> Ελαφόνησος, Χανιά, Σέριφος, Ζάκυνθος, Κέρκυρα, Παξοί, Αντίπαξοι τα μέρη της Ελλάδας που (και αυτήν τη χρονιά) ΔΕΝ πήγαμε.
> Προφανώς limo ο Πούτιν. Η ρωσική εργατική τάξη τον λοιμό και τον λιμό…
> Μα τον μπιφτεκά εκτός;
> Χολή για την άδεια του Δημήτρη Κουφοντίνα. Και ξυδάκι παιδιά…
> Μην και ξύνεται στην γκλίτσα του τσοπάνη ο απόγονος του Π.Μ.;
> Ολος ο «καλός κόσμος» αντιτίθεται στην άδεια του Δ. Κουφοντίνα: η αμερικάνικη πρεσβεία, η βρετανική πρεσβεία, ο Τούρκος Υπεξ. Και φυσικά τα εγχώρια γιουσουφάκια.
> Ντόιτσε Βέλλε: «Δύσκολοι καιροί για τις γερμανικές τράπεζες». Να δώσουμε, να δώσουμε… Λιμοκτονούν…
> Και, νάτοι πάλι, οι πλειστηριασμοί.
> Κινεζοφτωχοποίηση.
> Ad perpetuum;
> Δωρεά 1,7 εκ. ευρώ του Ιδρύματος Σ.Ν. στη Σχολή Ευελπίδων. Αλλοίμονο, να μην ενισχυθούν οι μελλοντικοί Παπαδόπουλοι;
> Και ενώ «λιμοκτονούν» οι κακόμοιρες οι γερμανικές τράπεζες η Deutsche Bank «δε σχεδιάζει να απεμπολήσει τη διεθνή παρουσία της» – όπως δήλωσε ο Κρίστιαν Ζέβινγκ, διευθύνων σύμβουλος της εν λόγω τράπεζας. Και, βέβαια, η μέθοδος κλασσική (για καπιταλιστές): μεγάλες περικοπές θέσεων εργασίας για την αποκατάσταση της κερδοφορίας της.
> Τούτο το καλοκαίρι σαν και πέρσι, μας ήρθε θυμωμένο.
Είναι βαρύ το σακί του ήλιου στην πληγιασμένη ράχη
Κ’ οι καρποί μες απ’ τα φύλλα δείχνουν σφιγμένες τις γρο-θιές τους.
Γ. Ρίτσος: (απόσπασμα από τις) «Γειτονιές του κόσμου»
Βασίλης
Oυκ εά με καθεύδειν το του κυρ-Αλέκου τρόπαιον (γι' αυτό τρέχω κι εγώ να γλείψω)…
