Χριστούγεννα; Δεν μας έζησχε, ρε ακατονόμαστε!
Γιατί ανακατωνόμαστε
Αφθονία στην κοινωνία (φόβος, ανάθεση, αγωνία)
Κώμοι του Αριστοχάνη
Εδώ σε θέλω κάβουρα
Εργολαβίες, ψαλμωδίες και καντάδες
♦ Βρασταφάριαν
♦ Εξέλιξη κερδοφορίας βιομηχανικών ΑΕ και ΕΠΕ 1980-2000 (σε εκατομ. δραχμές): Κέρδη προ φόρων: 1980: 14.373, 1981: 11.975, 1982: -15.225, 1983: -11.659, 1984: -38.505, 1985: -30.762, 1986: -1.564, 1987: 15.740, 1988: 9.556, 1989: 45.486, 1990: 51.361, 1991: 15.707, 1992: 164.323, 1993: 161.753, 1994: 247.370, 1995: 354.411, 1996: 392.970, 1997: 402.337, 1998: 527.536, 1999: 747.270, 2000: 800.148 (ΤΟ ΒΗΜΑ, 6-1-2002). Οταν άρχισε η αντιασφαλιστική επίθεση το κεφάλαιο κερδοφορούσε…
♦ Contro l’ accordo sindacato padroni sviluppiamo l’ opposizione operaia organizzata.
♦ «Χαϊδεύει» τ’ αφτιά του γαλλικού λαού ο Περισσός (βλ. αρθρογραφία Ριζοσπάστη) σε σχέση με τις επιθέσεις στο Παρίσι. Ο άγιος Περισσός…
♦ Εκτός από το ψωμί-ψωμάκι και το κρασί-κρασάκι.
♦ Πηγή αναφοράς της Clio Barnard («Ο εγωιστής γίγαντας») η Andrea Dunbar (born and bred in Bradford) και κυρίως το έργο της «The Arbor». Η A. Dunbar πέθανε μόλις στα 29 της χρόνια αφήνοντας πίσω τρία παιδιά από διαφορετικό πατέρα και σημαντικό συγγραφικό έργο.
♦ Πόλεμος – παιχνίδια – θέατρο – λάδι – φωτιά και σύγκρουση. Η ένταση στις διμερείς σχέσεις Τουρκίας – Ρωσίας μονοπώλησε τους πηχυαίους τίτλους εφημερίδων της 25-11-2015. Αρχίζοντας από tanea.gr, που διαβλέπουν «παιχνίδια πολέμου» και «σπρώχνουν» «τις διεθνείς εκκλήσεις για ψυχραιμία…» λες και οι ανταγωνισμοί των παγκόσμιων ιμπεριαλιστικών κέντρων είναι απλά και μόνο θέμα «θυμικού» και όχι ταυτισμένοι με την ύπαρξη αυτών των κέντρων. Η Αυγή (avgi.gr) τιτλίζεται με «παιχνίδι με τη φωτιά», ουδαμώς θίγουσα την θέση της Ελλάδας μέσα στο ΝΑΤΟ και τις (εμφανοαφανείς) δεσμεύσεις των Τσιπριζοκαμμένων. Ο Ελ. Τύπος μιλάει για «θέατρο παραλόγου» (αλλά στη Ν. Δημοκρατία). Κανονικά καραγκιόζ μπερντέ (με την χειρίστη έννοια) θα ‘πρεπε να ονομάσει την ιδιόμορφη «απεργία των υπολογιστών»… Η (σοβαρή) Καθημερινή ανάγει την σύγκρουση στους επικεφαλής Ρωσίας – Τουρκίας («Ανοιχτή σύγκρουση Πούτιν – Ερντοάν») υπαινισσόμενη την κρίση που σοβεί εδώ και καιρό στις σχέσεις των δύο χωρών. Τέλος, η efsyn.gr βλέπει να «ρίχνουν λάδι στη φωτιά», παραβλέποντας την θέση της Ελλάδας στην αναβαθμισμένη ένταση της περιοχής.
♦ Ο Ριζοσπάστης (25-11-2015) έχει πηχυαίο τίτλο «Βαφτίζουν επιτυχία τα χαράτσια, τη φοροληστεία…». Αυτό είναι όλο κι όλο; Η «κλιμάκωση» που υποσχόταν μετά την 12η Νοέμβρη μάλλον «χάθηκε» μέσα στην ακατάσχετη λογοδιάρροιά του.
♦ Ν. Σπυροπούλου – Α. Φλαμπουριάν: σχέσεις στοργής…
♦ Να μην ξεχνάμε και την προέλευση της κ. Μ. Μπόλαρη: ΔΕΑ…
♦ Το αγγούρι που γεύτηκε η Γαλλία ήταν χρώματος μαύρου.
♦ Τυπογραφοδαίμων: ο Ησυχος έγινε Ηφαιστος (σ. 6 στο προηγούμενο φύλλο, φωτό).
♦ Βγαίνει η Ραχήλ στη δημοσιά, ζωσμένη φυσεκλίκια, λίγο πιο κει η Κωνσταντό με μπότες αλογίσιες. Και παραδίπλα η Βαλαβά μαυρίλα και μαυρίλα. Στην άλλη πέρα τη γωνιά Στάθης και ο Στρατούλης μοιράζανε χαμόγελα για τις φωτό φτιαγμένα. Κοντά στη μέση ο Λαφαζά καμαρωτός φωνάζει. Κι όλοι μαζί αλησμονούν πως και αυτοί το Σύριζα βαστούσαν…
♦ Για διάβασμα: Ναγκίμπ Μαχ-φούζ – «Η αρχή και το τέλος».
♦ Νύχτες ονειρικές κι ακόλαστες της καταπιώνας.
♦ Πολιτισμένη Ευρώπη, my arse!
Βασίλης
