Τρώω, χέζω, κοιμάμαι, δουλεύω, κοιμάμαι, χέζω, τρώω, δουλεύω, χέζω, δουλεύω, κοιμάμαι, τρώω (What a wonderful world – κατά Λούι Αρμστρονγκ)
Λιάνα, πες αλεύρι: Ο Χριστόδουλος σε γυρεύει
Αν η εργασία είναι υγεία, τότε να δουλεύουν οι άρρωστοι
Κε βίβαν Los Caballeros!
♦ Από αντικείμενο εκμετάλλευσης, υποκείμενο ανατροπής: έμπειρο το συνολάκι (όσο αφορά την πρόταση του Τάσου Κατσαρού). Και τώρα να ακούσουμε τα «άλλα».
♦ Φαίνεται πως μια σειρά έγκλειστοι θάκαναν(;) και συμφωνία με το διάβολο για να απαλλαγούν από το «άγος»…. Οσο για το αν θα υπερασπιστεί κάποιος κάποιον δεν είναι -νομίζουμε- στην διακριτική ευχέρεια του αντικειμένου υπεράσπισης, λαμβανομένου υπόψη του επελαύνοντος μεσαίωνα. Για να «λέμε τα σύκα-σύκα και τη σκάφη-σκάφη. Καταλαβαινόμαστε τώρα. Δε χρειάζονται περσότερα».
♦ Χρησιμότατο το φυλλαδιάκι «Μεθαδόνη – Η γενική ιατρική ως ομάδα δίωξης ναρκωτικών» από τις εκδόσεις «Χάος και Κουλτούρα» του αειθαλέστατου Λεωνίδα Χρηστάκη.
♦ Εξουσία: έξω απ’ την ουσία.
♦ Συνουσία: η ουσία του ΣΥΝ.
♦ «Ποιος δεν θυμάται τους ανεκδιήγητους δικαστές στις έδρες των ειδικών δικαστηρίων για την τρομοκρατία που με τις παρεμβάσεις τους προσπαθούσαν να εμπλέξουν την Αριστερά στο σύνολό της στην υπόθεση» (εφ. «ΡΗΓΜΑ», φ. 75ο). Τώρα, να τους θαυμάσετε, να τους φτύσετε, να τους πείτε άντε γεια, διαλέξτε και πάρτε…
♦ Ο γιος του Σάκη δεν είχε καμμία σχέση με τον δούλο του Χριστού αλλά ούτε με τον κλητό του θεού ούτε με τον Φάνη του Επί (και όπως τελειώνει ένα τραγούδι του Κελαηδόνη «ίσως να τον πήδηξα και γω»).
♦ Καλά έγραφε παλιά ο Γ. Καρανικόλας «Ρασοφόροι – η συμφορά του έθνους».
♦ Μινί πιτράκι (ο έχων το στρινγκ είναι στρίγκλα).
♦ Τ’ αδέρφια δεν πρέπει να μαλώνουνε Σπύρο και Γιώργο!
♦ Οι αδερφές ίσως.
♦ Πέσανε οι πρώτες φυλακίσεις «χουλιγκάνων» (και έπεται συνέχεια).
♦ «Οι ιδιοκτήτριες τάξεις και μια μάλλον μικρή μειονότητα που ήταν καθ’ όλα εγγράμματη και μπορούσε να κατανοήσει τα έργα των λογίων. Αυτά τα έργα ήταν συχνά δυσνόητα για τους απαίδευτους: χρησιμοποιούσαν ένα λεξιλόγιο που ήταν, εν μέρει, άγνωστο στους απλούς ανθρώπους και συντακτικές δομές ιδιαίτερα πολύπλοκες. Συχνά ήταν γεμάτα από αναφορές σε προγενέστερα λογοτεχνικά έργα, καθώς και στη μυθολογία, πράγμα που υπερέβαινε το επίπεδο γνώσεων των αμόρφωτων ανθρώπων – ή, μάλλον, των περισσότερων ανθρώπων». (από άρθρο του G.E.M. DE STE. CROIX) στην περιοδική έκδοση «Τοπικά» – ο ίδιος τύπος που έγραψε «τους ταξικούς αγώνες στον αρχαίο κόσμο»).
♦ «2+2 διώξεις συμβολικές: οι δημοκρατικές συνδικαλιστικές ελευθερίες, η ελευθερία έκφρασης και κριτικής», διαπιστώνει η σύνταξη των Αντιτετραδίων της Εκπαίδευσης. Προφανώς στην περίπτωση της δίκης του ΕΛΑ δεν απειλείται κανένα απολύτως δικαίωμα (γι’ αυτό και η σιγή ιχθύος…).
♦ Τριάντα-φιλάκι.
♦ Αυτό δεν είναι ΧΑΡΤΣ (στη Γερμανία). Χρατς! είναι.
♦ Αυτό το PUCCI στριγκ που φοράς, και μια ζωή με τα γένεια ΤΟΝ γαργαλάς.
♦ Αυτός, αυτός, αυτός ειν’ αρχηγός, ο άντρας ο ξεσκίστρας ο πουστομουλωχτός!
♦ Το ΠΑΣΟΚ ειν’ εκεί – Βόρεια Αμερική!
♦ Γιωργάκης, ο μεγάλος τιμονιέρης: … κι η βάρκα γέρνει.
♦ 1.000.000 Τσετσένοι: καλή ψαριά ο εξαδάχτυλος.
♦ Τετοιομπούκωμα έχουν πάθει οι νεοδημοκρατικές εφημερίδες τώρα που η Πατρίς-Δικαστήριο-Θρησκεία-Οικογένεια έχουν αποδειχθεί μπουρδέλο!
♦ Εγώ δεν ήξερα, δεν έβλεπα, δεν άκουγα, σπούδαζα.
♦ Το ΜΕΤΡΟ πάει Ελληνικό (εμείς ούτε βόλτα δεν μπορούμε να πάμε).
♦ Ανέκδοτο: «Ο ανταγωνισμός έκανε φθηνό το τηλέφωνο» (από την εφημερίδα ΕΠΤΑΗΜΕΡΗ, 25/02/05).
♦ Σκίζει η Τζένιφερ Λόπεζ (κι η οικονομική πολιτική εμάς).
♦ Πήδημα στον αέρα! (425 δολλάρια η μισή ώρα, 525 η μια ώρα). Αλλοι το κάνουν στον αέρα. Εμείς πάντως το τρώμε επί γης.
♦ Και να μην ξεχνάμε: πάρτυ στις 18-19 του Μάρτη.
♦ Δεν κρατήθηκε ο Λιακόπουλος και την Δευτέρα (28/02/05) εξέφρασε την ευαρέσκειά του για το έργο της Ελληνικής Αστυνομίας αλλά και την ικανοποίησή του για τον ΛΑΟΣπρόεδρο Γ. Καρατζαφέρη (όμοιος ομοίω…).
♦ Εδώ ανθρώποι χάνονται, συνέδρια αρμενίζουν!
♦ ΛΑΦΚΑ: ΛΑμόγια Φαγατε ΚΑλά!
♦ Μέχρι τέλος του 2009 η Ελλάδα πρέπει να έχει αυξήσει τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης στα καύσιμα κατά 21,2%-25% (κοινοτική οδηγία 2003/96/27.10.2003). (Μάλλον θα πρέπει ν’ αρχίσουμε να χρησιμοποιούμε… κλάσιμα μιας και η κατάσταση είναι για… κλαύσιμα…).
Βασίλης
