Dixi et salvavi animam meam

 

♦ Τέτοια φιλοξενία της «Μαριναλέδα» από την ελληνική κρατική τηλεόραση… δεν μας ξάφνιασε. (Ξέρεις τι θα πει «εναλλακτική λύση» με τον καπιταλισμό άθιχτο;).
 

♦ «Βεβαίως η απαγόρευση των προγαμιαίων ερωτικών σχέσεων αλλά και της συμβίωσης του ζευγαριού χωρίς γάμο… ήταν αποδεκτή από την κυρίαρχη ερμουπολίτικη τάξη και ίσως και τη συριανή κοινωνία γενικότερα. Πρέπει όμως να σημειωθεί αρκετός αριθμός δικών στα βιβλία του Πταισματοδικείου Ερμουπόλεως με βάση το αδίκημα του παράνομου συνοικισμού, πράγμα που μαρτυρεί ότι στις καταπιεζόμενες τάξεις ζού-σαν, για διάφορους λόγους, αρκετά ζευγάρια χωρίς γάμο» (Θ. Δρίκος: « Η πορνεία στην Ερμούπολη τον 19ο αιώνα»).
 

♦ «Η ανακοίνωση της Σ.Ε. του Πολυτεχνείου που δημοσιεύτηκε στις 28 Σεπτέμβρη ’74 σε όλες τις εφημερίδες δίνει την απάντηση: “Τα γεγονότα ξεκίνησαν αυθόρμητα. Η συσσωρευμένη λαϊκή αγανάκτηση εκφράστηκε δυναμικά, όταν η χούντα, κάτω από την πίεση του λαϊκού παράγοντα και των εσωτερικών της υποθέσεων, προσπαθούσε απεγνωσμένα να χρησιμοποιήσει φιλελεύθερο προσωπείο για να αποπροσανατολίσει και να αποδυναμώσει τη λαϊκή θέληση. Οι διαδηλωτές της Τετάρτης που ενώθηκαν με τους συγκεντρωμένους φοιτητές στο Πολυτεχνείο αποτέλεσαν πόλο συσπείρωσης ολοένα και περισσότερων φοιτητών και εργαζόμενων…”. Την Τετάρτη στις 6:00 θα γίνει απόπειρα διαδήλωσης των συγκεντρωμένων στο Πολυτεχνείο. Από το μεσημέρι στελέχη της Α-ΕΦΕΕ (ΚΚΕ) και του Ρήγα Φεραίου (ΚΚΕ εσ.) προσπα-   θούν να πείσουν τους συγκεντρωμένους φοιτητές του πανεπιστημίου να εγκαταλείψουν το Πολυτεχνείο με το επιχείρημα ότι εμποδίζουν την πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων. Αργότερα προσπαθούν να σπείρουν τον πανικό με τη φήμη ότι όπου να ‘ναι θα επιτεθεί η αστυνομία, λέγοντας ότι η συγκέντρωση είναι ανεύθυνη και προκαλεί την αστυνομία και την κυβέρνηση. Στις 6:00, ελέγχοντας τη συνέλευση των Μηχανολόγων, τους πείθουν και αρχίζουν να αποχωρούν ελπίζοντας ότι θα δημιουργηθεί ρεύμα και θα ακολουθήσουν και άλλοι φοιτητές. Φεύγοντας συγκεντρώθηκαν στο σύλλογο Στερεοελλαδιτών φοιτητών και συζητούν καταγγελία που ποτέ δεν δόθηκε στον Τύπο, γιατί η εκπληκτική επιτυχία της κατάληψης τους αναγκάζει να επανέλθουν στο Πολυτεχνείο με σκοπό να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους. Οπως αναφέρθηκε σε συνέλευση που έγινε στη Νομική το 1975 (απολογιστική) και επιβεβαιώθηκε από το στέλεχος της ΚΝΕ Αλαβάνο, την Πέμπτη το βράδυ στις 15 Νοεμβρίου του ’73 πραγματοποιήθηκε σύσκεψη με πρωτοβουλία Αλαβάνου-Παριανού, που δήλωσαν ότι εκπροσωπούν επίσημα το ΚΚΕ/ΚΝΕ, και συζητήθηκε το θέμα της διάλυσης της κατάληψης. Συμμετείχαν οι Μανζουράκης, Τσαφαράκης, Λαλιώτης, Μαυρογένης, Μιχαλόπουλος και Τσούρας (ΠΑΚ). Ολοι (εκτός Μαυρογένη) συμφώνησαν να γίνει εκκένωση όπως στη Νομική (Φλεβάρης ’73), δηλαδή να προηγηθεί μια ζύμωση για επέμβαση του στρατού στους φοβισμένους και για διαδήλωση προς τη Βουλή στους αποφασισμένους, να ανοίξουν οι πόρτες και να αρχίσουν να αποχωρούν ομάδες κόσμου δημιουργώντας τετελεσμένο γεγονός. Η εξέλιξη αυτή αποφεύ-χθηκε γιατί ο διαφωνών Μαυρογένης ενημέρωσε τα άλλα μέλη της Συντονιστικής Επιτροπής. Ετσι, την επόμενη μέρα (Παρασκευή πρωί) στην πρώτη σύσκεψη της Συντονιστικής μπήκε ζήτημα αν είναι σκόπιμη ή όχι η συνέχιση της κατάληψης (δεν υπήρχε δυνατότητα από πουθενά για ανοιχτή υποστήριξη της ανάγκης υποχώρησης), δημιουργήθηκαν ομάδες από τη Συντονιστική Επιτροπή που ανακοίνωναν πλατιά στον κόσμο ότι κάθε πρόταση για υποχώρηση ή διαδήλωση που πιθανόν να γινόταν θα έπρεπε να αντιμετωπισθεί από τον κόσμο ως προβοκατόρικη ενέργεια». [Περισσότερα για την πεμπτοφαλαγγίτικη δράση «Κ»ΚΕ και «Κ»Κεσ. στην ΚΟΜΕΠ – Μάης 1974 (όργανο του «Κ»Κεσ.) και ΚΟΜΕΠ – 11/76 (όργανο του «Κ»ΚΕ)].

♦ Working class.
 

♦ Γλυφάδα: ΣΥΝ – ΝΑΡ – ΑΡΑΝ = ΣΥΝανάιγιάβρουμ…
 

♦ Αφιέρωμα στον « διεθνούς φήμης Ελληνα στοχαστή» Κ. Αξελό (Αστυνομική ανασκόπηση, Μάρτιος/Απρίλιος 2010). Διεθνούς φήμης μπορεί να είναι ένας λ.χ. πιανίστας (αλλά να σκαμπάζουν les flics από γλώσ…)
 

♦ «Παθητική απογοήτευση». (Α, πάγαινε, ρε).
 

♦ Λυσσάξτε τσαούσες, σας «πέρασε» ο Ψινάκης! ( Εμπρός για ένα νέο κüνημα!).
 

♦ Τοις κείνων χρήμασι πειθόμενος ο κ. Π. Παπακωνσταντίνου ξορκίζει την τρομοκρατία –κατ’ αυτόν– στο πόνημά του της Καθημερινής, 6-11-10. Και σπεύδουν καφενέδες πολιτικοί και μη να τον αναδημοσιεύσουν. Να ρωτήσουμε: whose side are you on, boy και να τους αφιερώσουμε λίγο Σεφέρη (Κίχλη, 1947).
 

♦ «Οι δουλειές που θέλουν ειδικές γνώσεις και είναι βαρύτερες, αμείβονται καλύτερα… Το ίδιο σύστημα εφαρμόζεται και στην παιδεία… Με αυτό το σύστημα έχει κατορθώσει το καθεστώς να ισορροπεί το βιοτικό επίπεδο του λαού εις ανεκτά επίπεδα. Γιατί με την παραβολή των μισθών και των τιμών που είδαμε συμπεραίνουμε πως ο εργαζόμενος δεν πεινά. Πως πολλές φορές όταν συγκεντρώνει μαζί με τη γυναίκα του, που εργάζεται επίσης –και δεν υπάρχει διαφορά ημερομισθίου μεταξύ ανδρών και γυναικών– πάνω από 2.000 ρούβλια, ζει καλά, πολύ καλά. Αν ληφθεί μάλιστα προσθέτως ότι το νοίκι είναι πολύ χαμηλό –3 έως 5% του μισθού– και πως η περίθαλψις εν περιπτώσει ασθενείας λειτουργεί ικανοποιητικά και πως δεν υπάρχει ανεργία, διότι η προσπάθεια της εκμεταλλεύσεως του εθνικού φυσικού   πλούτου συνεχίζεται εντατικά με τα αλλεπάλληλα πενταετή σχέδια και έχει ακόμη ευρύτατα περιθώρια δια να φθάσει εις την εξάντλησίν του, εις την οποίαν έχουν φθάσει τα ευρωπαϊκά βιομηχανικά κράτη, η εικών γίνεται ακόμα φωτεινότερη,… Τέσσαρες φορές από το 1950 έπεσαν οι τιμές. Και εις την Ρωσίαν, όταν η κυβέρνησις διατάσσει πτώσιν των τιμών, η πτώσις επέρχεται. Δεν μοιάζει με την μείωσιν του τόκου του κ. Μαρκεζίνη, που μένει εις τα χαρτιά… Η πτώσις αυτή υπολογίζεται έως 30% από το 1950. Κατά το διάστημα αυτό οι μισθοί παρέμειναν οι ίδιοι». ( Γρ. Κασιμάτη: «Σοβιετική Ενωσις 1953 – εντυπώσεις και κρίσεις»).

♦ Καμίνη δαγκωτό η Σ. Τριανταφύλλου ( Το Ποντίκι, επωνύμως, 10-11-10). You have repeatedly come clean, lady…
(«λαθρομετανάστες, εγκληματίες… νόμος και τάξη»).
 

♦ Μπουρδέλο το ‘καναν οι φοιτητές το burthelo των συντηρητικών στο Λονδίνο.
 

♦ «Υπαρκτό ρεύμα» η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ( κλείστε την πόρτα, θα συναχωθούμε…).
 

♦ GAP: «Εχουμε τρία χρόνια μπροστά μας» ( μετά τα «τρία» πίσω σας…).
 

♦ Να ‘τη πάλι και η «παναριστερά» ( που δεν είναι αθώα περιστερά) : Γ. Δελαστίκ, ΕΘΝΟΣ, 11-11-10.