Εμπόριο κι απάτη και λόγοι επισήμων στο κενό
Καρατζαλίγος
Σύριζα, τα δυο πρόσωπα του Ιανού
Πρ! πρ! το σκορδέλι
♦ «Οι περικοπές στο στενό και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα, ένα από τα κυριότερα μέτρα των προγραμμάτων σταθεροποίησης, δεν είναι τόσο επικίνδυνες πολιτικά όσο η άνοδος των τιμών στα είδη κατανάλωσης. Προκαλούν απεργίες μάλλον παρά διαδηλώσεις, πλήττουν περισσότερο τις μεσαίες τάξεις παρά τα φτωχότερα στρώματα και σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση μπορεί να αποτανθεί στον πραγματισμό των δημοσίων υπαλλήλων. Μπορεί π.χ. να τους εξηγήσει ότι εφόσον το ΔΝΤ επιβάλλει περικοπές κατά 20% στο δημόσιο, το μόνο που απομένει είναι είτε να μειωθούν οι μισθοί, είτε να γίνουν απολύσεις και η ίδια προτιμάει να κάνει το πρώτο προς όφελος του συνόλου των υπαλλήλων. Μία από τις βασικές περικοπές αφορά τα λειτουργικά έξοδα των σχολείων και των πανεπιστημίων. Είναι προτιμότερη επιλογή από μια δραστική μείωση του αριθμού των μαθητών και των φοιτητών. Αν θέλουμε να μειώσουμε τους μι- σθούς των δημοσίων υπαλλήλων, πρέπει να τους μειώσουμε πρώτα σε έναν ορισμένο τομέα, να ψαλιδίσουμε την ονομαστική αξία τους σε έναν άλλο κι ακόμα και να αυξήσουμε τους μισθούς σε κάποιον τομέα που είναι κρίσιμος από πολιτική άποψη. Το ίδιο και με τα επιδόματα. Δεν τα κόβουμε όλα μαζί… Το δημοψήφισμα είναι ένα αποτελεσματικό όπλο στα χέρια μιας κυβέρνησης όταν αυτή έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Μπορεί να καταφεύ-γει σε δημοψήφισμα ώστε να εγκριθεί ένα συγκεκριμένο μέτρο της και να θέσει εκτός μάχης μια συμμαχία αντιφρονούντων. Επιπλέον, όταν κάποια μέτρα προκαλέσουν ένα αυξανόμενο κύμα ταραχών και καταστολής, τότε η προκήρυξη δημοψηφίσματος μπορεί να ηρεμήσει το πολιτικό παιχνίδι και να βοηθήσει στην αποκατάσταση της τάξης αποφορτίζοντας την πίεση των διαδηλωτών». ΟΟΣΑ – οδηγίες προς ναυτιλλομένους, εν έτει 1996.
♦ Αρωμα αριστεράς στο υπουργείο Παιδείας (μύρισε η Αυγή, κάνοντας μούγκα για τον Σταθάκη).
♦ Ξαναξέθαψαν τον Τσίρκο για τις ανάγκες της «εθνικής συνεννόησης».
♦ «Αταλάντευτα στο ευρώ» – Κ. Κάρης (στον λεφτ τζι αρ, 18-5-12). «Πρέπει να μείνουμε στο ευρώ». Α. Σαμαράς, μετά τη συνάντηση με τον πικραμμένο πρωθυπουργό, 21-5-12.
♦ Να μην ξεχνάμε ότι ο… γκαρίστατος κ. Π. Τατσόπουλος εχρημάτισε και αντιπρόεδρος του ΕΚΕΒΙ, διορισμένος από τον Γερουλάνο…
♦ «Απλήρωτοι άνεργοι φροντίζουν ασθενείς σε τρία νοσοκομεία», «Γκάρντιαν», 21-5-12. Δουλεύετε δωρεάν κάνει καλό στον κρατικό προϋπολογισμό.
♦ Ο «άνθρωπος» το… επίκεντρο. Πανώ του Σύριζα στην πλατεία Γκύζη (23-5-12). Τόσο εύρος σκέψης πια (ούτε ΜΚΟ να ήτανε…).
♦ Ακόμα πιο καθαρή μέσα στο βούρκο της εξουσίας η Σωτηρία Τριανταφύλλου.
♦ «Η πολιτική τάξη πραγμάτων, λοιπόν, είναι στην καθαυτό μορφή της –σουμπ σπέκιε ρέι πούμπλικε, την πολιτική μορφή– η έκφραση κάθε κοινωνικού αγώνα, κάθε κοινωνικής αναγκαιότητας και αλήθειας. Συνεπώς το να κάνουμε τα καθαρά πολιτικά ζητήματα αντικείμενο της κριτικής μας δε σημαίνει διόλου ότι ξεπέφτουμε ή ότι θίγουμε λα οτέρ ντε πρανσίπ “την ανωτερότητα των αρχών”. Γιατί το ζήτημα αυτό εκφράζει απλώς με πολιτική ορολογία τη διαφορά ανάμεσα στην κυριαρχία του ανθρώπου και την κυριαρχία της ατομικής ιδιοκτησίας». (Από τον πρόλογο του Μάριο Ρόσι στο «Εβραϊκό ζήτημα» του Καρλ Μαρξ, Οδυσσέας 1978).
♦ Οταν σωστά γράφεις ότι δεν υπάρχουν σοσιαλιστικές νησίδες στον καπιταλισμό και από την άλλη προβάλλεις τη Μαριναλέντα ως πρότυπο, μάλλον κάποια σύγχυση –πολιτική– υπάρχει. (Η αναφορά, σε σημείωμα εργαζόμενου της Τυποεκδοτικής στο φύλλο Μάη του «Ροσινάντε» – στο υπόλοιπο σημείωμα υπάρχει εκτενής αναφορά για το τι επικρατεί στο εργοστασιακό αυτό κάτεργο της Περισσός ΑΕ).
Βασίλης
