Δύο χιλιάδες είκοσι τέσσερα
παραδομένοι, πεσμένοι στα τέσσερα
Τι black week ήταν αυτή! Χρειάστηκε να επιστρατεύσουμε τους Black Sabbath σήμερα (μαύρο Σάββατο) μήπως συνέλθουν οι μαύρες ζωές και φύγουν οι μαύρες σκέψεις μας…
Μεγαλειώδης ήταν η προηγούμενη εβδομάδα για την «αριστερά» και την «πρόοδο» (τι γελάτε ρε;). Λευκός καπνός αναδύθηκε από την Κουμουνδούρου (ηρεμήστε, δεν την έκαψαν) και η πανηγυρική ανακοίνωση «habemus papam» αντήχησε ως τους παλιούς στάβλους του Ταύρου. Εκεί όπου, σε μια όχι και τόσο ταπεινή πρώην φάτνη, γεννήθηκε την ίδια ώρα το «Κίνημα Δημοκρατίας». Με τον Στέφανο να γέρνει μια δεξιά και μια αριστερά («συντάσσομαι με τον Σαμαρά στα ελληνοτουρκικά» λέει μεταξύ πολλών άλλων!) Και τώρα, Σωκράτης και Στέφανος καλούνται να διαχειριστούν και να αυξήσουν τα ποσοστιαία ψίχουλα που έχουν προς το παρόν. Πάντα με υψηλό αίσθημα ευθύνης και αγωνιστικότητας βεβαίως βεβαίως.
Κλαίει η μούσα και θρηνεί με τις δημοσκοπήσεις
έβδομος πια ο ΣυΡιζΑ, ωιμέ, τι κατρακύλα!
Αυτό το «στρατιώτης Πολάκης» μας φέρνει στο νου και ολίγον από Ουγκάντα προ μερικών δεκαετιών, τότε που δεκανείς και λοχίες έκαναν πραξικοπήματα και αναλάμβαναν την εξουσία…
Ούτε το «πρώτη φορά αριστερά» μας ενδιέφερε ούτε το «δεύτερη» αν υπάρξει, όπως ονειρεύονται οι παραπάνω. Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το «τελευταία φορά δεξιά».
Το αυγό του φιδιού εκκολάφθηκε και στη Ρουμανία, όπως σχεδόν παντού πια…
Τι να γράψει κανείς στις ημέρες του «Αδώνιδος» (όχι του εικονιζόμενου); Τι λόγια να βρει, από πού ν’ αρχίσει και μέχρι πού να φτάσει;
Ο ΣυΡιζΑ που διαμαρτύρεται για τις αυξήσεις τιμών, αύξησε την τιμή ψήφου στις εκλογές του κατά 50% (από τα δύο στα τρία ευρώ μέσα σε λίγους μήνες)!
Μετά από όσα έλεγες για αλαζονικές συμπεριφορές και εγωισμούς Κούλη, πού και πώς κολλάει αυτό το «κάνουμε τις ζωές των νησιωτών καλύτερες»; Γιατί δεν τους ρωτάς όλους ή έστω δεν τους αφήνεις να το πουν οι ίδιοι;
Κούλης: –Τι να στείλουμε στην Τρίπολη να μη γκρινιάζουν; Χρυσοχοΐδης: –Σχολή αστυφυλάκων πρόεδρε, εξακόσια άτομα. Κούλης: – Τέλεια, πήγαινε εκεί και ανακοίνωσέ το.
Aλλη μια επινόηση και η στήλη πανηγυρίζει και καλωσορίζει το νεότευκτο ΔΕΟΣ, τις Δυνάμεις Ελέγχου Οικονομικών Συναλλαγών. Το δέος που ως γνωστόν πάει με το ΣΟΚ (Σοβαρολογείς Ορέ Κωστή;).
Η Αγγέλα (Μέρκελ) έγραψε βιβλίο όπως όλοι
που βγαίνουνε στη σύνταξη και ψάχνουν τι να κάνουν
και έχει πλάκα σαν κοιτάς τι λέει για τον Τσίπρα
για τον Αντώνη Σαμαρά και για τον Παπανδρέου.
Τοποθετήθηκαν οι ταμπέλες με το… «μ» καλλιγραφίας και όλα είναι έτοιμα για τα εγκαίνια του μετρό της συμβασιλεύουσας. Το γεγονός ότι έχει δεκατρείς σταθμούς, σε συνδυασμό με τα εγκαίνια από τον Κούλη, δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για το μέλλον…
Για να είμαστε ε(ν/ξ)ημερωμένοι: Η τελετή στέψης του ελέω θεού και θανάτου της βασιλομήτορος βασιλιά Καρόλου κόστισε 72.000.000 στερλίνες (86,5 εκατομμύρια ευρώ), λιγότερο από το μισό σε σύγκριση με την κηδεία της βασίλισσας Ελισάβετ (162 εκατομμύρια στερλίνες).
Για δες κατάντια σύντροφε, αντί για εξουσία
να ζούμε μ’ επιδόματα ως σφάγια σε θυσία.
“Στις προσβολές, στις αδικίες, στα βάσανά σου / συμπαραστάτες μη ζητάς εσύ. / Ζήσε όπως έμαθες, στητός κι άγρυπνος στάσου / δίχως εκπτώσεις κι «όμφακες εισίν». / Απ’ τη δική σου μη ξεφύγεις στράτα / να μείνεις ίδιος στις ενάντιες εποχές/ τη μοίρα σου να την ορίζεις όπως θες… / Μ’ αυτή τη μοίρα του πλησίον τη μοίρα κράτα / με την ψυχή σου ζέστανε κι άλλες ψυχές” (Aleksandr Trifonovich Tvardovsky).
«Αρες, μάρες, κουκουνάρες» κυρ-Goldon μου…
Το κόστος ζωής προβληματίζει την κυβέρνηση, λέει. Και το κόστος της κυβέρνησης προβληματίζει τη ζωή, λέμε εμείς…
Κοκκινοσκουφίτσα
