Δύο χιλιάδες είκοσι τέσσερα
παραδομένοι, πεσμένοι στα τέσσερα
Μεγάλα πρόσωπα της ιστορίας του τόπου έφερε ο πελαργός σαν σήμερα (14 του Σεπτέμβρη) το 1956: τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, γνωστό και ως «δάμαλο» αρχικά και «Βούδα της Ραφήνας» αργότερα, καθώς και τον Λευτέρη Ζαγορίτη, γνωστό εσχάτως και ως συνήγορο του καταναλωτή (στην ουσία καταναλωτή του συνηγόρου).
ΔΕΘ: Διαρκής Εμπαιγμός Θεσσαλονίκης. Τόσες «μεταρρυθμίσεις» ούτε ο Λούθηρος! Λοιπόν, γράψτε μια έκθεση για το τι ακούσατε στην έκθεση από τον πρωθυπουργό; Καινολογίες ή κενολογίες; Περί βοηθημάτων ή περί βοή θυμάτων; Παροχές ή παρ’ οχιές; Στήριξη ή στη ρήξη; Κατά κόρο ίδια ή κατά κοροϊδία;
Περισσότερο από το φθινόπωρο, αυτό που όλοι θέλουν είναι το φθηνόπωρο. Να φθηνύνουν κι όχι να φθίνουν οι οπώρες.
Να τα σκεφτόμαστε κι αυτά Κούλη: Ο Κιμ εκτέλεσε τριάντα αξιωματούχους για τις πλημμύρες στη Βόρεια Κορέα…
Ανοίξανε λοιπόν ξανά τα κάτεργα της γνώσης
να μαντρωθούνε τα παιδιά, να λοβοτομηθούνε
και μάλιστα σε βάζουν κι από πάνω να πληρώσεις
να συνεχίσουν οι λαοί σε σπήλαια να ζούνε.
Και η επετειακή αναφορά για το άνοιγμα των σχολείων: «Κάθε χρόνο τον Σεπτέμβρη σαν ανοίγουν τα σχολεία / στις συνοικίες οι γυναίκες μπαίνουν στα χαρτοπωλεία / και αγοράζουν σχολικά βιβλία και τετράδια για τα παιδιά τους. / Απελπισμένες ψάχνουν στα τριμμένα τσαντάκια τους / και την τελευταία δεκάρα / όλο παράπονο που η γνώση είναι τόσο ακριβή. / Κι όμως μήτε που υποπτεύονται / πόσο κακή είναι η γνώση / που προορίζεται για τα παιδιά τους» (Bertolt Brecht).
Ωστόσο υπάρχουν και άλλα μεγάλα, άλυτα προβλήματα. Η λαϊκή (like key) μούσα σκύβει πάνω τους και μη μπορώντας ούτε να αγγίξει τον σολομό (η τιμή κιλού ξεπερνάει ένα ολόκληρο μεροκάματο), παραφράζει ολίγον Καβάφη:
Και τώρα τι θα γίνουμε χωρίς τον Κασσελάκη;
Λοιπόν, αυτός ο άνθρωπος ήταν μια κάποια λύση.
Σεπτέμβρη εμφανίστηκε, ανέβηκε στο θρόνο,
κατάφερε να κατεβεί πριν συμπληρώσει χρόνο!
Ο καπετάνιος έφυγε, την έκανε για Σπέτσες
κι εκείνοι γδέρνονται ώσπου να μην τους μείνουν πέτσες!
Αλλά δεν είναι μόνο αυτός. Είναι κι ένα τσούρμο άλλοι, που τώρα μπαίνουν στον κύκλο της αγωνίας:
Μεταμοντέρνοι αριστεροί, απανταχού γκρουπάκια
φράξιες, συλλογικότητες, ομάδες, οπορτούνες
κλαίνε πικρά και χύνουνε μαύρα δάκρυα τώρα
το μαγαζί φαλίρισε, το μαγαζάκι πάει…
Τα έγραφε η λαϊκή μούσα, είχε ανακοινώσει πριν μερικούς μήνες την έκδοση της «Κασσελακειάδας» και τώρα έμεινε με την ακριβή πένα της στο χέρι. Για ένα πόνημα που ξεκίνησε ως έπος και θα κλείσει ως μελό, τραγωδία, ίσως και φαρσοκωμωδία…
Τρέξτε παιδιά! Το επίδομα ανεργίας γίνεται «εμπροσθοβαρές»! Το είπε η οπισθοβαρής Νίκη απευθυνόμενη στους ελλιποβαρείς ιθαγενείς!
Ωστόσο, η πιο σοβαρή δήλωση των ημερών δεν θα μπορούσε παρά να έχει γίνει από τον πολύ σοβαρό Μάκη Βορίδη: «Με την κατάσταση στον ΣυΡιζΑ, το σύνολο της προσδοκίας της κοινωνίας βρίσκεται στον Κυριάκο Μητσοτάκη». Τι γελάτε ρε; Και ο Κούλης σεμνά και ταπεινά συμπλήρωσε τον κυβερνητικό μονόλογο, λέγοντας ότι «είναι εφικτή μια αυτοδυναμία της Νέας Δημοκρατίας και το 2027. Δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση». Τι ξαναγελάτε (πικρά) ρε;
Συνήθης η πορεία των βιολογικών πωλητικών προϊόντων ανά την υφήλιο: πρώτα δήμαρχος, μετά κομματάρχης και -τέλος- πρωθυπουργός.
Λέτε από κίνημα να μετατραπεί σε δουκάτο;
Οι καλά προστατευμένοι εθνοπατέρες έζησαν μια από τις μεγαλύτερες συμφορές που μπορεί να δουν στη ζωή τους: πλημμύρισε το υπόγειο parking της βουλής.
Το 1955 ο καθηγητής Jonas Edward Salk ανακάλυψε το εμβόλιο κατά της πολιομυελίτιδας. Οταν τον ρώτησαν για την πατέντα, απάντησε πως δεν υπάρχει και είπε “μπορείς να πατεντάρεις τον ήλιο;“. Από το 2019, το φάρμακο για τη νωτιαία μυική ατροφία τύπου 1 είναι πατενταρισμένο από τη “Novartis” και κοστίζει πάνω από δύο εκατομμύρια ευρώ…
«Με πόση απουσία παριστάμεθα! Με πόση απουσία παρακολουθούμε προσεχτικά!» (Κώστας Μόντης).
Κοκκινοσκουφίτσα
