«Δίνω την εγγύηση των 50.000 ευρώ, κυριολεκτικά, δεν αστειεύομαι, σε όποιον πολίτη ή δικηγόρο ή δικαστή ή εισαγγελέα βρει έστω μισό ενοχοποιητικό στοιχείο εις βάρος μου στην απόφαση των 12.000 σελίδων», λέει ο Κασιδιάρης. Η φτήνια της επιχειρηματολογίας αποτελεί το μέτρο της απελπισίας στην οποία βρίσκεται το ηγετικό στέλεχος του νεοναζιστικού μορφώματος, μετά τη δημοσιοποίηση της απόφασης 2644/2000 του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων.
Ο Κασιδιάρης έστησε ένα διάλογο με κάποιον Πέτρο Δημητριάδη, στέλεχος του δικού του νεοναζιστικού μορφώματος, ο οποίος φαίνεται πως θα είναι ένας από τους υπερασπιστές του στην κατ’ έφεση δίκη. Ο ένας έκοβε και ο άλλος έραβε, σε μια προσπάθεια να αποδυναμώσουν, υποτίθεται, την καταδικαστική απόφαση. Μια προσπάθεια που αποκάλυψε την απελπισία του έγκλειστου νεοναζιστή και του υπερασπιστή του μπροστά σε μια τόσο εμπεριστατωμένη δικαστική απόφαση. Απελπισία που τους οδηγεί σε νηπιακού επιπέδου στρεψοδικίες.
Από πρώτη άποψη, προκαλεί εντύπωση το γεγονός ότι ο Κασιδιάρης μιλά μόνο για τον εαυτό του και την υποτιθέμενη αθωότητά του. Δεν μιλά για τους συγκατογορουμένους του, ενώ οι λέξεις «Χρυσή Αυγή» απουσιάζουν εντελώς από τη φλυαρία και του ίδιου και του υπερασπιστή του. Αυτή η εντύπωση, όμως, διαλύεται ευθύς αμέσως, αν σκεφτούμε ότι ο Κασιδιάρης και ο υπερασπιστής του διαγράφουν τη «Χρυσή Αυγή» για να διαγράψουν -με κουτοπόνηρο τρόπο- τον λόγο για τον οποίο καταδικάστηκε ο Κασιδιάρης: ως διευθυντικό στέλεχος μιας εγκληματικής οργάνωσης.
Αυτό, βέβαια, είναι κλασικός στρουθοκαμηλισμός. Επειδή ο Κασιδιάρης και ο υπερασπιστής του δεν αναφέρουν τη ΧΑ, δεν σημαίνει ότι αυτή δεν υπήρξε και ότι ο Κασιδιάρης δεν ήταν ηγετικό-διευθυντικό στέλεχός της.
«Ψάχνω για μισό πραγματικό στοιχείο ενοχής, όχι για τατουάζ, ομιλίες και συναυλίες που αναφέρει η απόφαση, πραγματικό στοιχείο», λέει ο Κασιδιάρης. Το πραγματικό στοιχείο ενοχής είναι ο ηγετικός ρόλος του στο νεοναζιστικό μόρφωμα, το οποίο κρίθηκε από το δικαστήριο, ομόφωνα, ότι αποτελεί εγκληματική οργάνωση, που συστήθηκε για να διαπράξει κακουργήματα και πλημμελήματα, με κίνητρο την εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία του. Η δικαστική απόφαση δε θα χρειαζόταν να κάνει λόγο στο τατουάζ του Κασιδιάρη, αν αυτό το τατουάζ δεν απεικόνιζε τον αγκυλωτό σταυρό του ναζισμού. Επειδή ο Κασιδιάρης και ο υπερασπιστής του το αποσιωπούν αυτό, δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε ως πραγματικό γεγονός.
Η απόφαση του Α’ Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, με τρόπο απόλυτα εμπεριστατωμένο, σε εκατοντάδες σελίδες αποδεικνύει ότι η ΧΑ ήταν ένα νεοναζιστικό μόρφωμα, με συγκεκριμένη ιδεολογία (τον εθνικοσοσιαλισμό), με συγκεκριμένη δομή, στρατιωτικού ιεραρχικού τύπου, και με συγκεκριμένο modus operandi (οι εντολές κατέβαιναν από πάνω προς τα κάτω και αφορούσαν κάθε πτυχή της δράσης, κυρίως τις εγκληματικές ενέργειες που διεκπεραίωναν τα τάγματα εφόδου). Δεν θα επαναλάβουμε πράγματα που έχουμε ήδη δημοσιεύσει, αλλά θα παραπέμψουμε στο εκτενές άρθρο μας που γράφτηκε μετά τη δημοσίευση της απόφασης 2644/2020:
• Εγκληματική οργάνωση είναι η ΧΑ ως κόμμα
«Λοιπόν, για να μην κοροϊδεύουν τον κόσμο, από τις 12.000 σελίδες της απόφασης το κομμάτι που με αφορά είναι τρεις σελίδες, τα υπόλοιπα είναι όλα πρακτικά της δίκης που κράτησε πεντέμισι χρόνια και μίλησε ο κάθε πικραμένος, από τον Καμίνη μέχρι την Λιάνα Κανέλλη», λέει ο Κασιδιάρης, νομίζοντας ότι απευθύνεται σε ηλίθιους. Οποιος γνωρίζει στοιχειωδώς από ποινικές διαδικασίες, γνωρίζει ότι τα πρακτικά μιας ποινικής δίκης περιλαμβάνουν όλο το αποδεικτικό υλικό, πάνω στο οποίο στηρίζουν την κρίση τους οι δικαστές. Κι όποιος έχει διατρέξει την απόφαση 2644/2000 γνωρίζει πως είναι περίπου 1.000 οι σελίδες στις οποίες οι δικαστές έχουν συμπυκνώσει την αξιολόγηση του αποδεικτικού υλικού. Το μεγαλύτερο μέρος αφορά την εγκληματική οργάνωση ΧΑ, της οποίας ο Κασιδιάρης υπήρξε ηγετικό-διευθυντικό στέλεχος. Κι είναι ακριβώς αυτό το τμήμα της απόιφασης που «κάνει γαργάρα» ο Κασιδιάρης, επειδή δεν τον βολεύει.
Οι «τρεις σελίδες» που λέει ο Κασιδιάρης ότι είναι οι μόνες που τον αφορούν, είναι το διατακτικό για τον ίδιο. Οχι το αποδεικτικό υλικό. Και δεν είναι τρεις, είναι ένδεκα οι σελίδες (σελ. 11535 – 11546 της απόφασης). Τις παραθέτουμε στο τέλος, για να φανεί καθαρά για τι ακριβώς μιλάμε. Ο Κασιδιάρης περιγράφεται ως ο «παρά τω αρχηγώ», μέλος της ηγετικής ομάδας, εκπρόσωπος Τύπου, ιδεολογικός καθοδηγητής στις ιδέες του εθνικοσοσιαλισμού. Παράλληλα, γίνεται και ένα μικρό απάνθισμα από δράσεις του εγκληματικού νεοναζιστικού μορφώματος στις οποίες πρωταγωνίστησε ο ίδιος, με λόγο ρατσιστικό, επιθετικό, εγκληματικό.
Απ’ αυτό το μικρό απάνθισμα λείπει η αναφορά στη συμμετοχή του στην επιχείρηση κουκουλώματος της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, όταν μαζί με τον φίρερ Μιχαλολιάκο και τον Λαγό είναι εγκατεστημένοιι στα κεντρικά γραφεία του νεοναζιστικού μορφώματος και καθοδηγούν τον Δεβελέκο τι να πει όταν τον καλέσουν στην Ασφάλεια. Αυτά όλα περιγράφονται σε άλλο σημείο της απόφασης.
Κάθε σελίδα του σκεπτικού της απόφασης, που περιγράφει πώς συγκροτήθηκε, πώς ήταν δομημένη ιεραρχικά και πώς δρούσε η εγκληματική οργάνωση αφορά και τον Κασιδιάρη, ως μέλος του στενού ηγετικού πυρήνα της. Αυτό όμως δεν τον συμφέρει να το πει και προσπαθεί να παραστήσει τον ψόφιο κοριό: «Αυτά γράφουν εις βάρος μου, παρακαλώ να δημοσιευτούν άπαντα, να μάθει ο ελληνικός λαός ότι κάποιοι επίορκοι, κάποια φερέφωνα της κυβέρνησης μετέτρεψαν τη δικαιοσύνη σε εκτελεστικό όργανο της μαφίας των πολιτικών. Ξεκάθαρα ομολογούν ότι είμαι στη φυλακή για ομιλίες απόλυτα νόμιμες, ακόμα και επειδή παρέστην σε μία συναυλία. Αναφέρουν επίσης ότι ήμουν παρών στη συγκέντρωση για τη μνήμη του Μανώλη Καντάρη, όπου με κάλεσαν οι κάτοικοι και τους μίλησα, σε χιλιάδες κατοίκους, και είναι τιμή μου που στάθηκα στο πλευρό τους. Μου καταλογίζουν επίσης ότι έγραψα ένα άρθρο όπου λέω: “Μόλις μπούμε στο άντρο της διαφθοράς των εγκληματιών πολιτικών θα ανατραπούν τα πάντα και η Βουλή θα γίνει Αγιος Παντελεήμονας, αυτή την προοπτική τρέμουν οι διεφθαρμένοι της εξουσίας“. Γι’ αυτά τα λόγια μου, για την ειλικρινή ρητορική μου ενάντια στη διαφθορά, ενάντια στους κατ’ επάγγελμα κλέφτες πολιτικούς, έχω χάσει ήδη δυόμισι χρόνια από τη ζωή μου μέσα στις φυλακές».
Εννοείται πως δεν καταδικάστηκε γι’ αυτά. Ολα αυτά (και αρκετά ακόμα, που τα παραλείπει γιατί δεν τον βολεύουν, όπως θα διαπιστώσετε διαβάζοντας το απόσπασμα της απόφασης που παραθέτουμε στο τέλος) αναφέρονται στη δικαστική απόφαση για να φανεί η προσωπικότητά του, η πίστη του στον εθνικοσοσιαλισμό και ο ηγετικός ρόλος που διαδραμάτιζε στην εγκληματική οργάνωση.
Οσο υβρεολόγιο κι αν επιστρατεύσουν ο Κασιδιάρης και ο νέος υπερασπιστής του κατά των δικαστών, δεν είναι αρκετό για να σβήσει την ουσία της απόφασης 2644/2020 για την εγκληματική οργάνωση ΧΑ, διευθυντικό στέλεχος της οποίας υπήρξε ο Κασιδιάρης. Το τελευταίο, ότι υπήρξε ηγετικό-διευθυντικό στέλεχος της ΧΑ, δεν τολμά να το διαψεύσει. Απλά το προσπερνά. Αυτό, όμως, είναι μια ακόμη εκδήλωση στρουθοκαμηλισμού. Επειδή το «κάνει γαργάρα» αυτός δεν σημαίνει ότι δεν υπήρξε. Οσες «γαργάρες» και να κάνει ο νεοναζιστής, δεν μπορεί να σβήσει τα πραγματικά περιστατικά. Παριστάνει τον… νομοταγή πολιτικό, αλλά δεν μας λέει γιατί «έστηνε» τον Δεβελέκο, παρέα με τον Μιχαλολιάκο και τον Λαγό, για το τι θα πει στην Ασφάλεια, ώστε να μην κατηγορηθεί η ΧΑ ότι οργάνωσε τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Δεν μας λέει για την ομιλία του στην οποία επαινούσε το δολοφονικό τάγμα εφόδου της Νίκαιας. Ηταν ένας… ανυποψίαστος πολιτικός που δεν ήξερε τι ρόλο παίζει αυτό το τάγμα εφόδου; Δεν μας λέει για τις αναφορές του στην «κρυπτεία» και στις «δουλειές» που γίνονται καλύτερα τη νύχτα.
Πού αποσκοπεί όλη αυτή η βλακώδης κοπτοραπτική του Κασιδιάρη και του υπερασπιστή του; Είναι ακριβώς η ίδια τακιτική που ακολούθησαν τα ηγετικά στελέχη του εγκληματικού νεοναζιστικού μορφώματος στη δίκη τους στον πρώτιο βαθμό. Ισχυρίζονταν ότι οι ίδιοι δεν είχαν άμεση συμμετοχή στις εγκληματικές πράξεις, άρα είναι αθώοι. Από την πρώτη στιγμή που διατρέξαμε την απόφαση 2644/2000 διαπιστώσαμε ότι αυτή δίνει μια ισχυρή νομική απάντηση σ’ αυτούς τους έωλους νομικούς ισχυρισμούς των νεοναζιστών και των υπερασπιστών τους. Ας μας επιτραπεί να μεταφέρουμε το σχετικό απόσπασμα:
Νομικό ξεκαθάρισμα
Στη μείζονα σκέψη της απόφασης 2644/2020 (σελίδες 11038-11050) ξεκαθαρίζονται με εμπεριστατωμένο νομικά τρόπο ορισμένα ζητήματα στα οποία προσπάθησε να πατήσει η υπεράσπιση των νεοναζιστών προκειμένου να ανατρέψει την κατηγορία της εγκληματικής οργάνωσης.
[…]
Δεύτερο, την ουσία της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση ως αυτοτελές αδίκημα. Οι υπερασπιστές των νεοναζιστών υποστήριζαν πως η μη συμμετοχή του Μιχαλολιάκου, των λοιπών ηγετικών στελεχών, των βουλευτών του νεοναζιστικού μορφώματος στα υπό εκδίκαση εγκλήματα (δολοφονία Φύσσα, δολοφονικές επιθέσεις στους αιγύπτιους ψαράδες και στα μέλη του ΠΑΜΕ και του ΚΚΕ κτλ.), σημαίνει ότι αυτοί δεν είναι ένοχοι για συγκρότηση ή ένταξη ή διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης.
Υπάρχει, βέβαια, το αδίκημα της ηθικής αυτουργίας στα προαναφερθέντα εγκλήματα, το οποίο όμως δεν μπορούσε να εξετάσει το δικαστήριο, γιατί δεν είχαν παραπεμφθεί γι’ αυτό. Ανεξάρτητα, όμως, από τη συμμετοχή σε επιμέρους εγκληματικές πράξεις, το αδίκημα της συγκρότησης ή ένταξης ή διεύθυνσης εγκληματικής οργάνωσης υπάρχει αυτοτελώς. Σημειώνει η απόφαση:
«Ακόμη, από τις ίδιες διατάξεις συνάγεται, ότι για να γίνει ή να παραμείνει κάποιος μέλος της ομάδας απαιτείται και αρκεί η εκ μέρους αυτού αποδοχή του σκοπού της, χωρίς να είναι αναγκαία και η προσωπική συμμετοχή του σε επί μέρους πράξεις, οι οποίες άγουν στην επίτευξη του σκοπού. (…)
Συγκρότηση της εγκληματικής οργάνωσης είναι η καθοδηγητική και κατευθυντήρια συμβολή στη δημιουργία της. Μέλος της οργάνωσης αυτής είναι εκείνος που υποτάσσει τη βούλησή του στην οργάνωση χωρίς να είναι αναγκαία όπως προαναφέρθηκε και η προσωπική συμμετοχή του στις κατ’ ιδίαν πράξεις αυτής. (…)
Οι κατ’ ιδίαν αυτές εγκληματικές πράξεις της ομάδας δεν είναι αναγκαίο να έχουν εξειδικευτεί ή να έχει εκδηλωθεί προς τα έξω δραστηριότητα ή και να έχει σχεδιασθεί και μια ακόμη πράξη, αλλά αρκεί η ύπαρξη της οργάνωσης με τον ως άνω σκοπό. (…) Η αξιόποινη πράξη της εγκληματικής οργάνωσης τελεί σε αληθινή, πραγματική συρροή με τα άλλα εγκλήματα που διαπράττουν τα μέλη της για την υλοποίηση των κατ’ άρθρο 187 παρ. 1 Π.Κ. σκοπών της, αφού με το έγκλημα αυτού του άρθρου τιμωρείται μόνο η συγκρότηση της ομάδας ή η ένταξη κάποιου σε αυτήν ως μέλους».
Γι’ αυτό μιλάμε για κινήσεις πανικού και απελπισίας του Κασιδιάρη και του υπερασπιστή του. Επαναφέρουν αυτό που έχει ήδη κριθεί στον πρώτο βαθμό και μάλιστα με απόλυτα εμπεριστατωμένο νομικά τρόπο: «δεν με πιάσατε σε καμιά ενέργεια, άρα είμαι αθώος»! Οταν συμμετέχεις σε εγκληματική οργάνωση, είσαι ένοχος για ένταξη. Κι όταν παίζεις ηγετικό-διευθυντικό ρόλο, είσαι ένοχος για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης (που σημαίνει μεγαλύτερη ποινή). Δεν είναι τυχαίο που ο Κασιδιάρης δεν κάνει προσπάθεια να πει ότι η ΧΑ δεν είναι εγκληματική οργάνωση. Μιλάει μόνο για τον εαυτό του, νομίζοντας ότι έτσι μπορεί να τη σκαπουλάρει. Δεν αποκλείουμε στο Πενταμελές Εφετείο να κάνει κι ένα βήμα παραπάνω, διαχωρίζοντας τη θέση του από τους υπόλοιπους και παριστάνοντας τον… αγνό εθνικιστή που μπλέχτηκε με… εγκληματίες χωρίς να γνωρίζει τι γίνεται. Θα δούμε…
Υπάρχει, όμως και το ζήτημα της ηθικής αυτουργίας του ηγετικού πυρήνα των νεοναζιστών στη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στο λιντσάρισμα των αιγύπτιων ψαράδων κτλ. Εμείς έχουμε εγείρει το θέμα, έχουμε απευθυνθεί στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και περιμένουμε. Και τότε τα πράγματα (και) για τον Κασιδιάρη θα γίνουν ακόμα χειρότερα.
ΥΓ. Υμνους στην εισαγγελέα Αδαμαντία Οικονόμου και την απαλλακτική της πρόταση αναπέμπουν ο Κασιδιάρης και ο υπερασπιστής του. Δεν μας εκπλήσσουν οι ύμνοι. Ομως η απαλλακτική πρόταση της εισαγγελέα Οικονόμου δεν έπεισε όχι μόνο το δικαστήριο, αλλά ούτε τον συνάδελφό της Κωσταρέλλο, που κατείχε την έδρα του αναπληρωτή εισαγγελέα στο Α’ Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων. Τούτο συνάγεται από το γεγονός ότι ο εν λόγω εισαγγελέας άσκησε έφεση ζητώντας βαρύτερες ποινές για τους καταδικασθέντες χρυσαυγίτες! Η νομική μπουρδολογία που επιστρατεύτηκε για να «αποδείξει» ότι η ΧΑ δεν είναι εγκληματική οργάνωση προσκρούει στον ογκώδη τοίχο του αποδεικτικού υλικού.
KASIDIARIS_APOFASI
