Με την ταινία «Επιστροφή στη Χάιφα», που θα προβληθεί απόψε στις 8:30 μμ στην Κόντρα, συνεχίζεται το αφιέρωμα στον επαναστάτη λογοτέχνη και πολιτικό Γασάν Καναφάνι, που δολοφονήθηκε από τη Μοσάντ.
Ο Γασάν Καναφάνι (8/4/1936 – 8/7/1972) αποτελεί εξέχουσα προσωπικότητα της Παλαιστινιακής Αντίστασης, λογοτεχνίας και ιστορίας. Η οικογένειά του ξεριζώθηκε από την παλαιστινιακή Άκα το 1948 και εγκαταστάθηκε αρχικά στον Λίβανο. Στη συνέχεια ο Καναφάνι έζησε στη Συρία και στο Κουβέϊτ και επέστρεψε στον Λίβανο το 1960. Υπήρξε από τους ιδρυτές του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, αρχισυντάκτης του περιοδικού του Αλ-Χαντάφ (Ο Στόχος), και εκπρόσωπος Τύπου μέχρι τη δολοφονία του από τους σιωνιστές με παγίδευση του αυτοκινήτου του με εκρηκτικά το 1972.
Ο Καναφάνι ήταν συγγραφέας, ποιητής, δημοσιογράφος, κομμουνιστής διανοητής και επαναστάτης. Ο τίτλος του αφιερώματος είναι μια φράση από την ιστορική συνέντευξή του σε αυστραλό δημοσιογράφο το 1970, η οποία δόθηκε ως απάντηση στην «αφελή» ερώτηση του τελευταίου γιατί οι παλαιστίνιοι επαναστάτες δεν κάνουν «συζήτηση» με το Ισραήλ.
Παρασκευή 14/3/2025
Επιστροφή στη Χάιφα
(A’id ila Hayfa, 77’, 1982)
Σκηνοθεσία: Kassem Hawal
Παραγωγή: Mohamed Salim
Μουσική: Ziad Rahbani
Η ταινία είναι βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα του Γασάν Καναφάνι.
Η πλοκή διαδραματίζεται το 1967, όταν παλαιστίνιοι πρόσφυγες που ζούσαν στα πρόσφατα κατεχόμενα εδάφη είχαν την ευκαιρία να επισκεφτούν τα μέρη από τα οποία είχαν εκδιωχθεί το 1948.
Ο Σαΐντ και η Σαφίγια, ένα ζευγάρι Παλαιστίνιων που εκδιώχτηκε από τη Χάιφα το 1948, επισκέπτονται το σπίτι τους, το οποίο έχει καταλάβει η Μίριαμ, επιζήσασα του Ολοκαυτώματος. Το ζευγάρι δεν είχε μπορέσει να πάρει μαζί του τότε τον 5 μηνών γιο τους. Η Μίριαμ με το σύζυγό της μεγάλωσαν το παιδί αυτό δίνοντάς του σιωνιστική παιδεία. Ο γιος πλέον έχει καταταγεί στο σιωνιστικό στρατό. Ο επόμενος γιος του ζευγαριού έχει καταταγεί στους Φενταγίν.
Η ταινία απαντά στο γιατί η ένοπλη αντίσταση είναι μονόδρομος για τους Παλαιστίνιους. Οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν πολλές επιλογές. Ή θα θυμούνται με στενοχώρια την ιστορία, την παράδοση και τα χώματα της χαμένης τους πατρίδας ή με το όπλο στο χέρι θα αγωνιστούν για την ελευθερία. Ενδιάμεσοι δρόμοι δεν υπάρχουν.
Tην επόμενη Παρασκευή (21/3/2025)
Ο επιζών
(Almoutabaki, 1996, 144’)
Σκηνοθεσία: Seifollah Dad
Σενάριο: Seifollah Dad
Μουσική: Majid Entezami
Παραγωγή: Manochehr Mohammadi, Seifollah Dad
Η ταινία είναι εμπνευσμένη από τη νουβέλα του Γασάν Καναφάνι «Επιστροφή στη Χάιφα».
Ο Σαΐντ, γιατρός στη Χάιφα, είδε έναν εβραίο γείτονά του να προσπαθεί να βάλει βόμβα σε ένα τρένο και ενημέρωσε την αστυνομία. Ο Σαΐντ δέχτηκε πολύ μεγάλη πίεση να φύγει από την πόλη του. Ωστόσο, ισραηλινές δυνάμεις εισβάλλουν στη Χάιφα, και ο Σαΐντ με τη γυναίκα του πεθαίνουν. Το σπίτι τους καταλαμβάνεται από ένα ζευγάρι Ισραηλινών, οι οποίοι αναλαμβάνουν να μεγαλώσουν και το γιο τους, που είχε επιβιώσει. Η Σαφίγιε, μητέρα του Σαΐντ, έρχεται να δουλέψει ως παραμάνα στην οικογένεια, κρύβοντας την πραγματική της ταυτότητα. Ο άντρας της, που συμμετέχει στην ένοπλη αντίσταση, σχεδιάζει μια ενέργεια. Η Σαφίγιε θα βοηθήσει και ταυτόχρονα θα σώσει τον εγγονό της.
Ο Νταντ εμπνέεται πιο ελεύθερα από το έργο του Καναφάνι. Η Νάκμπα, η μεγάλη καταστροφή του 1948 στη Χάιφα πρωταγωνιστεί και εδώ. Οπως και η δέσμευση του παλαιστινιακού λαού στην ένοπλη αντίσταση, καθώς αναγνωρίζει ότι δεν έχει άλλο δρόμο.
Ο Καναφάνι έγραψε τη νουβέλα «Επιστροφή στη Χάιφα» το 1970. Τόσες δεκαετίες μετά, ο τρόπος που τοποθετεί τα πράγματα, παραμένει επίκαιρος. Οι Παλαιστίνιοι έχουν διαλέξει το δρόμο της ένοπλης αντίστασης και διεκδικούν την απελευθέρωση της πατρίδας τους.