ΓΟΥΝΤΙ ΑΛΕΝ
Vicky Cristina Barcelona
Οξυδερκές σχόλιο πάνω στις σχέσεις των δύο φύλων. Μέσα από μια ανάλαφρη κομεντί και ένα θέμα που στα χέρια οποιουδήποτε άλλου σκηνοθέτη θα κατέληγε απλώς μια ανοησία, ο Γούντι Αλεν αποδομεί τις ερωτικές σχέσεις, κατακερματίζοντάς τες σε πολλά επίπεδα.
Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που ο νεοϋορκέζος σκηνοθέτης ασχολείται μ` αυτό το ζήτημα (βλ. «Αλις», «Παντρεμένα ζευγάρια» κ.λπ.). Εδώ κάνει ένα βηματάκι παραπέρα: Ως καλλιτέχνες οι ήρωές του είναι περισσότερο αντισυμβατικοί, οι καταστάσεις πιο ακραίες και τα διλήμματα πιο έντονα. Οι δυο αμερικανίδες τουρίστριες και η πρώην σύζυγος ενός βαρκελονέζου ζωγράφου, που μπλέκουν σ` ένα ερωτικό τετράγωνο, είναι η αφορμή για το Γούντι Αλεν να καυτηριάσει το γάμο, τη συμβατική καθημερινότητα και την υποκρισία της μονογαμίας. Παράλληλα, δεν κλείνει τα μάτια στις ανισορροπίες και την ελλοχεύουσα υστερία που συνοδεύει ασύμμετρες ερωτικές σχέσεις. Τελικά, πέρα από το «τέλος» της οικογένειας, σχολιάζονται οι προσωπικές αντοχές του καθένα σε σχέση με την ψυχοσύνθεσή του και τις κοινωνικές συμβάσεις.
Δεν χρειάζεται ν` αναφερθούμε στις υπόλοιπες αρετές της ταινίας που δεν είναι αμελητέες, όπως π.χ. η ερμηνεία της Πενέλοπε Κρουθ. Ούτε χρειάζεται να πούμε ότι η άποψη του Γ. Αλεν για το θέμα που πραγματεύεται είναι ευφυής, αν και όχι πλήρης. Τουλάχιστον αυτός κάνει ταινίες για να πει κάτι.
ΜΙΧΑΗΛ ΚΑΛΑΤΟΖΟΦ
Είμαι η Κούβα
Κλασική, παραγνωρισμένη ταινία, σοβιετο-κουβανική παραγωγή του 1962, γυρισμένη δυο μόλις χρόνια μετά την κατάρρευση του αμερικανόδουλου καθεστώτος Μπατίστα και τη νίκη της Κουβανικής Επανάστασης. Με τη συρραφή διάφορων ιστοριών, παρουσιάζεται με ακρίβεια η προεπαναστατική κατάσταση του 1959 και η γενικευμένη κρίση σε όλα τα επίπεδα, που οδήγησαν στην εξέγερση. Ταυτόχρονα, αντιπαραβάλλεται η χλιδή της ζωής της ντόπιας ολιγαρχίας με την εξαθλίωση και την αγανάκτηση του κόσμου.
Στα συν της ταινίας η σπάνιας εικαστικής ομορφιάς ντοκιμαντερίστικη κινηματογράφηση που οι παλιοί θυμούνται από τις σοβιετικές ταινίες των προ του `60 εποχών και οι νέοι μπορούν να έχουν την εμπειρία να δουν. Επιπλέον, ειλικρινής, συγκινητική και πληθωρική αναπαράσταση μιας όχι και τόσο μακρινής εποχής.
Στα μείον η αίσθηση μιας αφελούς προπαγάνδας που επιτείνεται από ορισμένες σκηνές, που όμως δεν θα πρέπει να τροφοδοτήσει προκαταλήψεις, αφού η ταινία θα πρέπει να ειδωθεί στο συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο της πυραυλικής κρίσης και του ψυχρού πολέμου και όχι κάτω από το φως των πολλών τελευταίων χρόνων που αποκάλυψαν τη «γύμνια» του Φιδέλ Κάστρο και την ανεπάρκεια του καθεστώτος του, που έθεσαν και θέτουν σε μια διαρκή δοκιμασία τα ψυχικά αποθέματα του κουβανικού λαού.
ΜΠΕΝΤ ΧΑΜΕΡ
Η καινούρια ζωή του κ. Χόρτεν
Ο Οντ Χόρτεν, μηχανοδηγός τρένων στο επάγγελμα, παίρνει σύνταξη και αποφασίζει να δώσει μια άλλη πνοή στη μονότονη ζωή του…
Μια γλυκόπικρη ματιά στην ασάλευτη ζωή ενός μοναχικού ανθρώπου που κάποια στιγμή μπαίνει στο δίλημμα να συνεχίσει τη ρουτινιάρικη καθημερινότητά του ή να κάνει την υπέρβαση, επενδύοντας περισσότερα στη συντροφικότητα και τις επαφές με τους συνανθρώπους του. Οσο κι αν αυτό φαίνεται δύσκολο στην παγωμένη επαρχιακή νορβηγική πόλη που ζεί, θα επιχειρήσει να δραπετεύσει από την προβλέψιμη ζωή του κοιτάζοντας απλώς πιο προσεκτικά τα πρόσωπα γύρω του.
Ο Μπεντ Χάμερ φτιάχνει μια τυπική «σκανδιναβική» ταινία , αργόσυρτη και δύσκολη στην εκτέλεσή της, ακριβώς γιατί ελάχιστα πράγματα συμβαίνουν σ` αυτό το παγωμένο μέρος, όπου η ζωή κυλά χωρίς εναλλαγές και ανατροπές, παγιδεύοντας και απομονώνοντας ακόμα περισσότερο τους ανθρώπους μέσα στην ακινησία της. Τελικά, από αυτή την κατάσταση μια υποψία αισιοδοξίας αναδύεται, για να επιβεβαιωθεί ότι η ανθρώπινη περιπλάνηση αποκτά νόημα όταν δεν είναι μοναχική.
Αφιέρωμα στον Γούντι Αλεν διοργανώνει η New Star στον κινηματογράφο «Αφαία» από τις 9 ως τις 15 Οχτώβρη. Θα παίζονται καθημερινά τέσσερις ταινίες: «Μπανάνες», «Τα πάντα γύρω από το σεξ», «Νευρικός εραστής» και «Μανχάταν»,
