Εχοντας συμπληρωθεί εβδομήντα χρόνια από το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, η Ενωση Καλαβρυτινών Αθήνας και το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος ανέθεσαν στον Ηλία Γιαννακάκη τη σκηνοθεσία του εν λόγω ντοκιμαντέρ, μάλλον γιατί ο ίδιος έχει ασχοληθεί με πολλά ιστορικά θέματα στις ταινίες του (μία εκ των οποίων είναι και η «Μακρόνησος» του 2008, συσκηνοθεσία με την Εύη Καραμπάτσου, τουλάχιστον απαράδεκτη ταινία, αν όχι προσβλητική, γεγονός που αν κρίνει κανείς από τις απόψεις του σκηνοθέτη, που παρατίθενται πιο κάτω, δεν προκαλεί καμιά έκπληξη).
Το Ολοκαύτωμα, ως αντίποινα των Γερμανών απέναντι στους Καλαβρυτινούς για απώλειες γερμανών στρατιωτών από αντάρτες είναι ένα πολύ κομβικό ιστορικό ζήτημα, γιατί εκτός όλων των άλλων οι πληγές και τα ερωτήματα που άφησε μένουν ακόμα ανοιχτά. Σύμφωνα με το σκηνοθέτη, «σκοπός ενός ιστορικού ντοκιμαντέρ δεν είναι να δώσει απαντήσεις σε ερωτήματα για τις ευθύνες των εμπλεκόμενων μερών, αλλά αφού παρουσιάσει με τη μέγιστη δυνατή σφαιρικότητα το θέμα, να σκύψει στις ψυχές των ανώνυμων ανθρώπων που βρέθηκαν στη δίνη της Ιστορίας. Οπως στην προκειμένη περίπτωση, εκτός από τη λεπτομερή αναφορά στα ζοφερά συμβάντα, εξετάζεται η διχασμένη μνήμη των Καλαβρυτινών και το βαθύ τραύμα που άφησε στις ψυχές τους η θηριωδία των Γερμανών στις 13 Δεκεμβρίου 1943».
Η ταινία προβλήθηκε για πρώτη φορά στο τελευταίο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, όπου απέσπασε το βραβείο της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κριτικών Κινηματογράφου (FIPRESCI). Η προβολή της θα γίνεται αποκλειστικά στον κινηματογράφο «Μικρόκοσμος» (Λ. Συγγρού 106).
Δυστυχώς, η εταιρία διανομής δεν φρόντισε τη δημοσιογραφική προβολή της ταινίας, με αποτέλεσμα να μην έχουμε εμπεριστατωμένη άποψη. Δημοσιεύουμε την είδηση, μόνο γιατί το θέμα της ταινίας το επιβάλλει.
Ελένη Π.