Ο πρώην πρόεδρος της Βουλής Νίκος Βούτσης, συμμετέχοντας στη διαμάχη σχετικά με τη νέα φάση του σκανδάλου Novartis, δήλωσε στον ΣΚΑΙ: «Με ικανοποίηση θα δεχτούμε, αν υπάρξει πρωτοβουλία της κυβέρνησης, να γίνει οποιαδήποτε επιτροπή έτσι ώστε συνολικά η υπόθεση της Novartis, η οποία κατά κοινή ομολογία είναι όχι μόνο διεθνές αλλά και μεγάλο σκάνδαλο που στην ελληνική περίπτωση έχει τις δικές του πτυχές, να εξεταστεί από τη Βουλή».
Και γιατί, ρε Βούτση, δεν το έκανε αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ με σένα πρόεδρο της Βουλής; Για ηλίθιους μας περνάτε; Ενδιαφέρεστε τώρα να εξεταστεί από τη Βουλή συνολικά το σκάνδαλο Novartis, όταν είχατε αυτή την ευκαιρία και κάνατε ό,τι περνούσε από το χέρι σας για να τη θάψετε και συνολικά και στα επιμέρους τμήματά της;
Τι μπορούσε να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Να κάνει μια εξεταστική επιτροπή και να διερευνήσει όλες τις πτυχές του σκανδάλου. Να μιλήσει για τις κομπίνες με τις συνεχείς αυξήσεις στις τιμές, για τα πανάκριβα ογκολογικά φάρμακα και τις κομπίνες μ' αυτά, για όλα όσα συμβαίνουν στο κύκλωμα του φαρμάκου. Κι αν στο τέλος έβγαινε και κάτι αξιόποινο για πολιτικά πρόσωπα (πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς), να τα παραπέμψει σε προανακριτική επιτροπή. Ολα τα αδικήματα ήταν παραγεγραμμένα και ποινικές ευθύνες δε θα μπορούσαν να αποδοθούν, όμως μια ενδελεχής εξέταση του σκανδάλου θα καταδείκνυε τις πολιτικές ευθύνες, τη συνενοχή των κυβερνήσεων στις κομπίνες των φαρμακευτικών μονοπωλίων και στο τέλος θα μπορούσε να καταλήξει και σε κάποιους μηχανισμούς προστασίας του κρατικού χρήματος και του χρήματος των ασφαλισμένων απ' αυτές τις κομπίνες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, δεν ήθελε να κάνει αυτό που υποκριτικά λέει σήμερα ο Βούτσης. Kαι δεν το έκανε. Απόδειξη, το γεγονός ότι συνέχισε την ίδια πολιτική στο φάρμακο. Εκανε καμιά αλλαγή και δεν το πήραμε χαμπάρι; Στρίμωξε μήπως τη Novartis και τα άλλα φαρμακευτικά μονοπώλια, αλλά και τους εγχώριους φαρμακοβιομήχανους και φαρμακοεισαγωγείς, στη γωνία; Η Novartis έκανε την «εσωτερική της κάθαρση», αντικατέστησε τον «κακό» Φρουζή με κάποιο άλλο στέλεχος και συνέχισε το θεάρεστο έργο της όπως και προηγουμένως. Αυτό που δεν έκαναν εκείνοι ζητούν τώρα να το κάνει η ΝΔ! Πρόκειται πραγματικά για πολιτική αγυρτεία.
Το μόνο που ενδιέφερε τον ΣΥΡΙΖΑ ήταν να βγάλει πολιτική υπεραξία σε βάρος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Γι' αυτό ο Παπαγγελόπουλος μιλούσε για «το μεγαλύτερο σκάνδαλο από συστάσεως του ελληνικού κράτους», βγαίνοντας νυχτιάτικα από το Μαξίμου με τον Κοντονή, μετά από σύσκεψη με τον Τσίπρα και τους επιτελείς του (φωτογραφία).
Οπως όλοι γνωρίζουμε, ο σχεδιασμός αυτός δεν τους βγήκε. Από νομικής άποψης ήταν εντελώς στον αέρα, ενώ και πολιτικά αποδείχτηκαν ερασιτέχνες. Υποτίθεται ότι θα στρίμωχναν στη γωνία ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και στο τέλος βρέθηκαν αυτοί στριμωγμένοι ως σκευωροί. Με τη δικογραφία να φτάνει στη Βουλή, μετά από τις μηνύσεις των Σαμαρά, Αβραμόπουλου και Βενιζέλου, που ανασύρθηκαν από το αρχείο όσο ακόμα κυβερνούσε ο ΣΥΡΙΖΑ, και με τον Τσίπρα να δηλώνει ότι «φωνάζει ο κλέφτης αλλά δεν θα φοβηθεί ο νοικοκύρης» και να «προκαλεί τον κ. Μητσοτάκη να κάνει εξεταστική επιτροπή, προανακριτική επιτροπή, ειδικά δικαστήρια, ό,τι ταιριάζει, για να θυμηθεί ο ελληνικός λαός ποιο είναι το σκάνδαλο και ποια η σκευωρία».
Ο Μητσοτάκης, ενώ στην αρχή διέρρεε ότι θα κάνει εξεταστική επιτροπή, στο τέλος αποφάσισε να κάνει αυτό που τον συμφέρει περισσότερο αυτή τη στιγμή. Επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης και μόνο για τον Παπαγγελόπουλο. Τον Τσίπρα, τον οποίο ο Σαμαράς κατονόμασε ως ηθικό αυτουργό της σκευωρίας, η οποία στήθηκε με δικές του εντολές, τον αφήνει απέξω.
«Εγώ, τους πολιτικούς αντιπάλους μου δεν τους στέλνω στα δικαστήρια» έλεγε η δήλωση Μητσοτάκη που διέρρευσε από το Μαξίμου την Τρίτη. Και συμπλήρωνε: «Οι πρωθυπουργοί κρίνονται στις κάλπες, στις συνειδήσεις των πολιτών και στις σελίδες της Ιστορίας». Τα ίδια την επομένη, στη δήλωση του γραμματέα της ΚΟ της ΝΔ Καλαφάτη: «Η κοινοβουλευτική ομάδα της Ν.Δ σύμφωνα με τα υφιστάμενα στοιχεία της δικογραφίας δεν προτείνει τη συγκρότηση Ειδικής Επιτροπής σε βάρος του τέως πρωθυπουργού κ. Αλέξιου Τσίπρα. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή μιας υπεύθυνης πολιτικής παράταξης, σύμφωνα με την οποία δεν μπορεί να αποδίδονται κατηγορίες σε πρώην πρωθυπουργούς, παρά μόνον αν προκύπτουν αδιάσειστες αποδείξεις. Διαφορετικά, δηλητηριάζεται η πολιτική ζωή του τόπου».
Ο Κούλης επανέλαβε μια φράση του Καραμανλή του πρεσβύτερου, τον οποίο δεν είχε ακούσει ο Μητσοτάκης πατέρας, επιλέγοντας να στείλει τον Α. Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. Ο Παπανδρέου αθωώθηκε, έστω και με οριακή πλειοψηφία, και μετά από τρία χρόνια επανήλθε στην κυβέρνηση με το εμφατικό 48%. Ο Μητσοτάκης υιός φοβάται μην πάθει το ίδιο και αφήνει τον Τσίπρα στο ποινικό (όχι όμως και στο πολιτικό) απυρόβλητο. Θυμίζουμε ότι ανάλογη τακτική είχε ακολουθήσει και ο Α. Παπανδρέου το 1993, όταν έβαλε στο αρχείο τη δίωξη κατά Κ. Μητσοτάκη για το σκάνδαλο της ΑΓΕΤ.
Ο Παπαγγελόπουλος είναι αμελητέο πολιτικό μέγεθος. Ακόμα και στο Ειδικό Δικαστήριο να τον στείλουν, δεν τρέχει τίποτα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Τον Τσίπρα, όμως, δε συμφέρει τον Μητσοτάκη να τον ηρωποιήσει. Τον στολίζει, όμως, με το στίγμα της πολιτικής αμνηστείας. Δε λέει ότι δεν είναι ένοχος, αλλά ότι επιλέγει να μην τροφοδοτήσει τα πολιτικά πάθη διώκοντας τον αρχηγό του αντίπαλου κόμματος. Ταυτόχρονα, σπρώχνει τον ΣΥΡΙΖΑ σε υπεράσπιση του Παπαγγελόπουλου, που θα είναι οπωσδήποτε μια τραυματική εμπειρία (για τον ΣΥΡΙΖΑ). Γιατί ο δεξιός πρώην εισαγγελέας της Αντιτρομοκρατικής και πρώην αρχηγός της ΚΥΠ, ο άνθρωπος που καθάρισε τόσα σκάνδαλα επί κυβέρνησης Καραμανλή, δεν είναι και ό,τι καλύτερο για ένα κόμμα που θέλει να λέγεται αριστερό, προοδευτικό, δημοκρατικό. Στέλνοντας τον Παπαγγελόπουλο σε προκαταρκτική εξέταση από πολιτικό όργανο, ο Μητσοτάκης τον «χρεώνει με 108» στον ΣΥΡΙΖΑ. Καθιστά εκ των πραγμάτων Τσίπρα και Παπαγγελόπουλο «αυτοκόλλητους». Είναι σίγουρο ότι όσο ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντιδρά και θα καταγγέλλει ρεβανσισμούς και τακτικισμούς (το τελευταίο το είπε η Αχτσιόγλου!) τόσο η ΝΔ θα συνδέει Τσίπρα με Παπαγγελόπουλο, επιδιώκοντας την πολιτική τους φθορά. Γιατί ο καθένας σκέφτεται το απλούστατο (που ήδη το δουλεύουν τα παπαγαλάκια του Μαρινάκη): δεν είναι δυνατόν ο Παπαγγελόπουλος να ενήργησε ερήμην του Τσίπρα.
Από την άλλη, μ' αυτόν τον τρόπο ο Μητσοτάκης κλείνει οριστικά την υπόθεση, κάνοντας τον ίδιο χειρισμό που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ: όχι εξεταστική επιτροπή, άρα όχι διερεύνηση του σκανδάλου στην ουσία του. Η προκαταρκτική εξέταση είναι μια ανακριτική διαδικασία (το μόνο που αλλάζει είναι ότι εν προκειμένω την ασκεί ένα πολιτικό όργανο) και ως τέτοια θα επικεντρωθεί αποκλειστικά στο αν ο Παπαγγελόπουλος έστησε σκευωρία σε βάρος των πολιτικών αντιπάλων του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ουσιαστικά ζητήματα του σκανδάλου Novartis (ή σκανδάλου των φαρμακευτικών εταιριών) δε θα θιγούν, όπως δε θίχτηκαν και με την επιτροπή προκαταρκτικής εξέτασης που έστησε ο ΣΥΡΙΖΑ για τους δέκα πρώην πρωθυπουργούς και υπουργούς.
Ομως, και στο ζήτημα της προκαταρκτικής, η ΝΔ φαίνεται πως προσανατολίζεται να επαναλάβει την… πρωτοτυπία του ΣΥΡΙΖΑ. Να μην εξετάσει την υπόθεση Παπαγγελόπουλου, αλλά να τη στείλει πεσκέσι στην τακτική Δικαιοσύνη για να τη χειριστεί αυτή. Πρώτη το είπε η Ντόρα, δηλώνοντας ότι είναι προσωπική της άποψη. Ο Παπαγγελόπουλος, είπε, δεν έχει βουλευτική ασυλία, άρα αρμόδια γι' αυτόν είναι η τακτική Δικαιοσύνη (μόνο που ο Παπαγγελόπουλος κατηγορείται για πράξεις που έκανε ως υπουργός). Ο Καλαφάτης, ανακοινώνοντας την επίσημη γραμμή της ΝΔ, είπε ότι η επιτροπή που θα συστήσει η Βουλή θα κρίνει «εάν υφίσταται αρμοδιότητα της Βουλής για την άσκηση ποινικής δίωξης για τα υπό διερεύνηση αδικήματα» και μόνο «σε καταφατική περίπτωση, θα προχωρήσει στη νομική τους αξιολόγηση με την έκδοση σχετικού πορίσματος προς την Ολομέλεια της Βουλής». Πριν κάνει τη δήλωση ο Καλαφάτης, είχε διαρρεύσει από το Μαξίμου ότι η ΝΔ προσανατολίζεται στην τακτική ΣΥΡΙΖΑ: μια-δυο συνεδριάσεις της επιτροπής και μετά αποστολή της υπόθεσης στη Δικαιοσύνη. Κι ας προσπαθήσει ο Παπαγγελόπουλος να καθαρίσει με τους πρώην συναδέλφους του, μεταξύ των οποίων δεν έχει και την καλύτερη φήμη (οι μισοί θέλουν να τον σκίσουν και οι άλλοι μισοί απλώς τον σιχαίνονται, ενώ όσοι ευεργέτησε είναι λίγοι και θα βρεθούν εκτός πόστων).
Αυτή φαίνεται να είναι η άποψη που επικρατεί στο επιτελείο Μητσοτάκη. Εκτός αν επικρατήσουν άλλες σκέψεις και η νεοδημοκρατική πλειοψηφία αποφανθεί ότι η Βουλή είναι αρμόδια για τα αδικήματα, οπότε θ' αρχίσει ανακριτικές πράξεις (καταθέσεις κυρίως). Δε φαίνεται πιθανό αυτή τη στιγμή, αλλά υπάρχει ως ενδεχόμενο.
Σε κάθε περίπτωση, το σκάνδαλο Novartis θα περιοριστεί σε κάποιους γιατρούς, ενδεχομένως και σε κάποιους υπηρεσιακούς παράγοντες, λες και οι τελευταίοι έπαιρναν τις αποφάσεις για τα φάρμακα. Αν βρεθεί τίποτα και γι' αυτούς. Οταν δε θα βρεθεί σε κάποια αίθουσα ακροατηρίου, θα έχουν περάσει τόσα χρόνια που κανείς δε θα ενδιαφέρεται (όπως συνέβη με τη Siemens, με το Βατοπέδι και με τόσα άλλα σκάνδαλα).
Θεωρητικά, ο Μητσοτάκης αντιμετωπίζει μόνο ένα πρόβλημα. Αυτό ακούει στο όνομα Σαμαράς. Είναι αυτός που ονομάτισε τον Τσίπρα, αυτός που έλεγε «θα τους πάω μέχρι το τέλος». Επίσημη αντίδραση από τον Σαμαρά δεν υπήρξε μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές. Ενας όψιμος σύμμαχος του Σαμαρά, ο Μαρινάκης, έβαλε τα παπαγαλάκια του να κάνουν κριτική στον Μητσοτάκη για την αμνήστευση Τσίπρα. Η κριτική, όμως, περιορίζεται στο επίπεδο της «λανθασμένης τακτικής», δε φτάνει σε κραυγές για «συμπαιγνία», «παρασκήνιο» κτλ.
Θα το τραβήξει ο Σαμαράς; Ισως είναι μια ευκαιρία για τον Μητσοτάκη να τελειώσει μαζί του, παίρνοντας εκδίκηση και για λογαριασμό της «οικογένειας». Οψόμεθα…
Σχετικά Αρθρα
