Ο Παπανδρέου δεν είναι Καραμανλής. Ο Καραμανλής ήταν ένα καλομαθημένο αστόπαιδο που γουστάριζε τις μπαρότσαρκες, το ποδόσφαιρο, τη γλυκιά ζωή. Με μια βουλευτική έδρα εξασφαλισμένη, ελέω ονόματος, μπορούσε να περάσει όλη την υπόλοιπη ζωή του. Οι βαρόνοι της ΝΔ, προκειμένου να απαλλαγούν από τον Μητσοτάκη και διάφορους άχρηστους τύπου Εβερτ, τον επέβαλαν αρχηγό της ΝΔ. Η οικογένειά του τον έσπρωξε στην αρχηγία και στη συνέχεια έγινε πρωθυπουργός, χωρίς να κοπιάσει ιδιαίτερα. Του καλάρεσε, βέβαια, αλλά όταν είδε τα σκούρα την έκανε με ελαφρά πηδηματάκια και γύρισε στην παλιά γλυκιά ζωή. Ξεκοκκαλίζει ψαχνά σε χασαποταβέρνες, πίνει τα ποτάκια του σε μπαρ του Κολωνακίου και το μισό χρόνο κάνει ταξίδια αναψυχής στο εξωτερικό. Ούτε γάτα ούτε ζημιά γι’ αυτόν. Δείχνει εμφανώς ευχαριστημένος, γι’ αυτό και ουδέποτε δοκίμασε να αναμιχθεί με την αστική πολιτική ως πρώην πρωθυπουργός που ο λόγος του έχει μια βαρύτητα.
Αντίθετα, ο ΓΑΠ πλάστηκε για να πάρει κάποια στιγμή την πρωθυπουργία. Αυτός ήταν ο στόχος ολόκληρης της ζωής του. Δούλεψε παρασκηνιακά γι’ αυτό, δόμησε και αποδόμησε ομάδες, αποδείχτηκε ικανότατος τακτικιστής και με μεγάλες αντοχές. Γι’ αυτό και δεν μπορεί να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι πρέπει να εγκαταλείψει τα πάντα και να γίνει ένας πρώην χωρίς ρόλο. Αυτός ούτε χασαποταβέρνες γουστάρει ούτε ταξίδια αναψυχής.
Ζει και αναπνέει για άλλου είδους ταξίδια. Ταξίδια με πολιτική αποστολή. Γι’ αυτό και τόσα χρόνια τώρα, από την εποχή ακόμη που άρπαξε την καρέκλα του ΥΠΕΞ από τον Πάγκαλο (ο τελευταίος πλήρωσε την παράδοση του Οτζαλάν στους διώκτες του), χτίζει επιμελώς τη διεθνή εικόνα του, αναζητώντας ένα μελλοντικό διεθνή ρόλο. Το ξέρει, βέβαια, ότι δεν μπορεί να ελπίζει σε αποφασιστικό πόστο, όμως και με το πόστο του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς θα ήταν ευχαριστημένος. Γι’ αυτό και κράτησε την προεδρία και όταν εκλέχτηκε πρωθυπουργός, πράγμα που κανένας πριν απ’ αυτόν δεν είχε κάνει.
Θα έπρεπε, λοιπόν, να είναι σαφές για κάθε Πασόκο, ότι ο ΓΑΠ δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ παρά μόνο αν επανεκλεγεί στην προεδρία της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, χωρίς και πάλι να είναι σίγουρο ότι θα εγκαταλείψει και την προεδρία. Επειδή οι εκλογές στη ΣΔ θα γίνουν τον Ιούνη, ο ΓΑΠ δεν πρόκειται να εγκαταλείψει το ΠΑΣΟΚ πριν από τότε. Και για μια φορά ακόμη αναδείχτηκε άσος στους τακτικισμούς. Οχι μόνο την έβγαλε καθαρή στις ζόρικες γι’ αυτόν μέρες, τέλη Δεκέμβρη – αρχές Γενάρη, αλλά τους ανάγκασε όλους να στοιχη- θούν πίσω από την πρότασή του για εκλογές νέου προέδρου κατά το Μάρτη, όταν θα έχει τελειώσει το PSI και η νέα δανειακή σύμβαση. Εκλογές που δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα γίνουν τότε, όπως σημείωσε ο έμπειρος περί τις πασοκικές ίντριγκες Κ. Σκανδαλίδης.
Εκλογές που, και αν γίνουν το Μάρτη, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα γίνουν χωρίς τον ΓΑΠ, όπως αφήνουν να εννοηθεί οι «κηπουροί» του, οι οποίοι πάντοτε στρώνουν το έδαφος πριν απ’ αυτόν (Πετσάλνικος, Καρχιμάκης, ο επανακάμψας Μπεγλίτης, Παπουτσής και ορισμένες δευτεράντζες). Προ δεκαπενθημέρου, για ν’ αποφύγει την πίεση, είπε σε κλειστές συσκέψεις ότι δεν προτίθεται να ξαναθέσει υποψηφιότητα, δημόσια όμως δεν έχει καταγραφεί τέτοια δήλωσή του. Και στο Εθνικό Συμβούλιο, γύρισε πάλι στο σιβυλλικό «θα πράξω το καθήκον μου» και τους έριξε όλους τέζα.
Στο παιχνίδι της υπομονής είναι ο πιο ανθεκτικός απ’ όλους και το ‘χει αποδείξει. Μάταια έσπευσε ο Βενιζέλος, ενεργώντας προβοκατόρικα, να του δώσει συγχαρητήρια για την απόφασή του να παραιτηθεί από πρωθυπουργός, αλλά και από πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Ο ΓΑΠ όχι μόνο δεν τσίμπησε, αλλά έβαλε τον Πετσάλνικο, το πρωί της επόμενης μέρας, να δηλώσει σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ότι δεν αποκλείεται ο ΓΑΠ να είναι και πάλι υποψήφιος.
Ολα, λοιπόν, θα εξαρτηθούν από τις επιλογές του Παπανδρέου, ο οποίος αυτή τη στιγμή είναι καλύτερα εδραιωμένος απ’ όσο ήταν πριν από ένα μήνα. Αλλωστε, ο μόνος που τολμά να του τη βγει δημόσια είναι ο Χρυσοχοΐδης, ο οποίος δεν έχει καμιά τύχη. Ο Βενιζέλος κάηκε στο χυλό του 2007 και φυσάει το γιαούρτι του 2012. Ο Λοβέρδος συγκρατιέται, γιατί φοβάται μην έχει την τύχη του Χρυσοχοΐδη. Θα δουν, λοιπόν, πολλά ακόμη τα ματάκια μας πριν πάρουν την τελική τους μορφή οι εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ.