Δικαίως η ηγεσία του Περισσού καταγγέλλει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για την τακτική των «ίσων αποστάσεων» που τηρούν απέναντι σε Σιωνιστές και Παλαιστίνιους, εξισώνοντας θύτες και θύματα, κατακτητές και αγωνιστές της ελευθερίας. Θα πρέπει, όμως, να δώσει εξηγήσεις για τις δικές του «ίσες αποστάσεις», που εξισώνουν υποταγμένους (για να μην πούμε πουλημένους) με αντιστασιακούς.
Τι γύρευε η Αλ. Παπαρήγα στη Ραμάλα; Γιατί πρόσφερε τέτοια στήριξη στο υποταγμένο πτώμα του Μαχμούντ Αμπάς (πολιτικό πτώμα είναι ο Αμπάς ακόμα και για τους οπαδούς της Φατάχ); Μήπως είναι στην κυβέρνηση ο Περισσός και ήταν υποχρεωμένος να τηρήσει θεσμική στάση; Χωρίς τσίπα η Παπαρήγα δεν δίστασε να συναντηθεί με τον διορισμένο από τον Αμπάς ψευδο-πρωθυπουργό Φαγιάντ, μεγαλοστέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας και του ΔΝΤ! Είναι ή όχι εκλεγμένη δημοκρατικότατα η κυβέρνηση της Χαμάς, με πρωθυπουργό τον Ισμαήλ Χανίγια και έδρα τη Γάζα; Γιατί δεν δοκίμασαν να πάνε εκεί; Γιατί δεν πήγαν στο πέρασμα του Ερέζ, για να στριμώξουν και να καταγγείλουν το Ισραήλ, ή έστω στο πέρασμα της Ράφα, για να στριμώξουν και να καταγγείλουν την αμερικανόδουλη κυβέρνηση της Αιγύπτου; Γιατί δεν προσέγγισαν το Free Gaza Movement ζητώντας να συμμετάσχει ένας βουλευτής τους έστω στην αποστολή που θα επιχειρήσει και πάλι να σπάσει τον αποκλεισμό της Γάζας (λεπτομέρειες στη σελίδα 16); Κι αν δεν θέλουν να πάνε μαζί με άλλους γιατί θα… μολυνθούν (όπως διασπούν ακόμα και τις εκδηλώσεις αλληλεγγύης στη μαχόμενη Γάζα, οργανώνοντας χωριστές κομματικές πορείες), γιατί δεν οργάνωναν μια δικιά τους τέτοια αποστολή, μ’ ένα μεγάλο σκάφος (λεφτά έχουν) και με διεθνή εκπροσώπηση; Ζόρικα πράγματα, θα μας πείτε, αλλά μόνο με «ζόρικες» πράξεις μπορεί να εκφραστεί η αντιιμπεριαλιστική και διεθνιστική αλληλεγγύη και όχι με καταγγελίες και ταξιδάκια δημόσιων σχέσεων με τους προσκυνημένους.
