Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το φωτομοντάζ, με τον Λιγνάδη να τοποθετείται στη θέση της συντρόφου του Τσίπρα (από δημόσια εμφάνιση του ζευγαριού), για να φαίνεται ότι ο Τσίπρας δήθεν χαϊδεύει φιλικά στην πλάτη τον Λιγνάδη, συνοδευόμενο από το χυδαίο τίτλο «Αποκάλυψη: Είσαι παιδεραστής, Αλέξη;» ανήκει στο βόθρο της αστικής δημοσιογραφίας. Το ότι στο τέλος μπήκε «διευκρίνιση» ότι πρόκειται για φωτομοντάζ δεν αλλάζει τίποτα. Στόχος ήταν ο όχλος του Διαδικτύου. Αυτοί που διαβάζουν μόνο τον τίτλο και βλέπουν μόνο τη φωτογραφία, αλλά και τα έμμισθα «τρολ» που θα κάνουν την κατασκευασμένη φωτογραφία σημαία.
Αν ο στόχος ήταν η… πρόκληση (τύπου Charlie Hebdo), όπως επικαλέστηκε στη συνέχεια ο αρθρογράφος (και διευθυντής του in.gr του Συγκροτήματος Μαρινάκη), θα έμπαινε ένα σκίτσο, κάτι το προφανώς προκλητικό, το οποίο όμως θα εξέφραζε την άποψη του συντάκτη. Εδώ κατασκευάστηκε κάτι, όχι για λόγους πρόκλησης αλλά για λόγους διεκπεραίωσης πολιτικής εντολής. Το ότι εκ των υστέρων το βάφτισαν «πρόκληση», σημαίνει ότι τους εκφράζει απόλυτα.
Στην πραγματικότητα, ο διεκπεραιωτής της εντολής αποκάλυψε το φόβο των εντολέων του: τη συσχέτιση Λιγνάδη-Μητσοτάκη στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Προσπάθησε με αγωνία, προβοκάροντας χυδαία τον Τσίπρα, να πλασάρει την άποψη ότι ο Μητσοτάκης απλά είδε μια παράσταση του Λιγνάδη και φωτογραφίστηκε στο τέλος με τους συντελεστές της. Πράγμα που θα μπορούσε να συμβεί και στον Τσίπρα. Γι’ αυτό και δεν πρέπει να ασκείται καμιά πολιτική πολεμική στον πρωθυπουργό, ιδιαίτερα από τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία, αντί να καταγγέλλουν τον Μητσοτάκη, οφείλουν να συστρατευθούν μαζί του για την «εξέλειψη τέτοιων νοσηρών φαινομένων».
Μόνο που ο Τσίπρας δε διόρισε τον Λιγνάδη καλλιτεχνικό διευθυντή στο Εθνικό Θέατρο. Αυτό το έκανε ο Μητσοτάκης. Ηταν, μάλιστα, τόσο απόλυτη η επιλογή, που ο «χώρος» την ήξερε πριν από τις εκλογές και κάποιοι σαν τον Καραμπελιά τη διατυμπάνιζαν παρουσία του Λιγνάδη, ο οποίος δεν τη διέψευδε. Αρα, ο Μητσοτάκης οφείλει να εξηγήσει γιατί επέλεξε τον Λιγνάδη, με ποια κριτήρια, με ποιες εισηγήσεις. Αν εξέτασε και άλλους υποψήφιους και γιατί κατέληξε στον Λιγνάδη. Οσο κρύβεται, όσο προσπαθεί να τα φορτώσει όλα στη Μενδώνη (άλλη αυτή…), τόσο θα πληρώνει το πολιτικό κόστος, όσους προβοκάτορες κι αν επιστρατεύσει.
Ο άνθρωπος που έκανε αυτή την αθλιότητα, κάποιος Λευτέρης Χαραλαμπόπουλος, έχει κάνει περατζάδες από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ το 2015, μετά από τη ΛΑΕ, μετά από την «Πλεύση» της Κωνσταντοπούλου (με την οποία «πλακώθηκαν» άγρια και «ξεκατινιάζονταν» δημόσια στη συνέχεια). Βρήκε καταφύγιο πρώτα στα «Παραπολιτικά» και μετά στο Συγκρότημα Μαρινάκη, στο οποίο είναι επικεφαλής στο ψηφιακό σκέλος (in.gr). Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο τελευταίος με παρόμοια διαδρομή. Γεμάτος είναι ο αστικός Τύπος από τέτοιους αδίστακτους καριερίστες. Η διαφορά του συγκεκριμένου με τους άλλους, που παριστάνουν τους «αντικειμενικούς» αρθρογράφους και τους «βαθυστόχαστους» αναλυτές είναι πως επέλεξε το βούρκο. Δουλειά είναι κι αυτή, κάποιος πρέπει να την κάνει.
Χωρίς καμιά επιφύλαξη δηλώνουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν δικαιούται για να ομιλεί». Οχι μόνο γιατί για ένα διάστημα είχε εναγκαλιστεί τον εφοπλιστή Μαρινάκη, που μπαινόβγαινε στο Μαξίμου λες και ήταν ένα από τα εξοχικά του (η συνεργασία χάλασε όταν ο «προσωρινός υπερθεματιστής» Μαρινάκης βρέθηκε «εκτός νυμφώνος», μετά την κατάρρευση του νόμου Παππά στο ΣτΕ, και αναγκάστηκε να στραφεί σε άλλες κατευθύνσεις για να χτίσει τη μιντιακή αυτοκρατορία του), όχι μόνο γιατί ο ίδιος ο Τσίπρας έκανε μυστικές συναντήσεις –παρουσία μόνο της διάσημης… γάτας Ιαμαλαΐων- με τον Ψυχάρη, προκάτοχο του Μαρινάκη στον ΔΟΛ, αλλά και γιατί εναγκαλίστηκε χωρίς τσίπα τον Γ. Κουρή, εμπνευστή του «αυριανισμού», εντάσσοντας τα ΜΜΕ του στη χορεία των συριζαϊκών Μέσων.
Ακόμα και στη συγκεκριμένη υπόθεση, πόσο διαφέρει το έμεσμα του in.gr από την εξής ανάρτηση του Βαξεβάνη; «Πάντα είχα την απορία γιατί μια από τις πρώτες αποφάσεις που πήρε προσωπικά ο Μητσοτάκης, μόλις ανέλαβε την εξουσία, ήταν να αναλάβει το Μέγαρο Μαξίμου, ο ίδιος δηλαδή, την ευθύνη για τα ασυνόδευτα ανήλικα. Καλά την ΕΥΠ, αλλά τα ασυνόδευτα ανήλικα γιατί;».
Επειδή ξέσπασε σάλος, καθώς γινόταν υπαινιγμός για εμπλοκή του Μητσοτάκη σε σκάνδαλο παιδεραστίας με ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, ο διευθυντής της «Αυγής» και εκ των λογογράφων του Τσίπρα, Αγγελος Τσέκερης, ανέλαβε να απαντήσει ότι «η τάση κάποιων στα σόσιαλ να κολλήσουν παιδεραστία στον Μητσοτάκη από το τίποτα, είναι εμετικός κιτρινισμός και Μακελειό. Δεν γίνεται πολιτική εκτοξεύοντας ξερατά στον αντίπαλο. Πρώτα πρώτα γιατί είναι μια πρακτική που ποτέ δεν κερδίζει. Αλλά, κυρίως, γιατί δεν την αντέχουμε εμείς οι ίδιοι. Αυτά».
Ο Βαξεβάνης απάντησε με το γνωστό «πέτα μου τη σκούφια σου». Συγκεκριμένα, αναδημοσίευσε ανάρτηση του Τσέκερη στις 20 Φλεβάρη, που ήταν στο ίδιο μήκος κύματος με το δικό του. Σαν να του έλεγε: «Αυτή δεν ήταν η γραμμή, Τσέκερη; Μην πάτε τώρα να μου τα φορτώσετε, επειδή η άλλη πλευρά απάντησε με τα ίδια μέσα».
Ας τους αφήσουμε, λοιπόν, να κυλιούνται στο βούρκο με τα σκουλίκια, φροντίζοντας να μένουμε σε απόσταση ασφάλειας. Για να μπορούμε να βλέπουμε καλά και να αποκαλύπτουμε τη βρομιά, φτάνοντας στο βάθος των πραγμάτων.
ΥΓ. Οταν «ξεκατινιάζονταν» η Ζωή Κωνσταντοπούλου με τον Λευτέρη Χαραλαμπόπουλο, τον κατηγορούσε ότι προσπαθούσε να δωροδοκήσει στελέχη της «Πλεύσης», συνεργαζόμενος σ’ αυτό με τους Παναγιώτη Σωτήρη και Δέσποινα Κουτσούμπα. Δεν ξέρουμε τι πολιτική ή άλλη σχέση έχουν, όμως ο Π. Σωτήρης είναι επίσης αρθρογράφος στο Συγκρότημα Μαρινάκη (όπως ήταν και στα Unfollow και Report του Χαραλαμπόπουλου). Εχει να δηλώσει κάτι για το νέο «κατόρθωμα» του Χαραλαμπόπουλου; Το ρωτάμε γιατί τότε που απαντούσε στην Κωνσταντοπούλου έγραφε πως «είναι γνωστό ότι δεν συνηθίζω να σιωπώ όταν βλέπω προβληματικές καταστάσεις». Εκτός αν τώρα, που είναι ομόσταυλος με τον Χαραλαμπόπουλο στο Συγκρότημα Μαρινάκη, δε βλέπει κάτι το προβληματικό…