Γεμάτος χαρά ο Κ. Βαξεβάνης έσπευσε να γράψει στο twitter: «Οταν ακόμη και ο Ψυχάρης το ομολογεί, τα γκάλοπ είναι περιττά. Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον». Είχε μόλις κυκλοφορήσει το «Βήμα της Κυριακής» με πρωτοσέλιδο κεντρικό τίτλο: «Η ευκαιρία της Αριστεράς»! Το μεγάλο αφεντικό είχε αποφανθεί, η γραμμή από το Συγκρότημα έπεσε πεντακάθαρη αυτή τη φορά, χωρίς υπαινιγμούς. Ο ίδιος ο Ψυχάρης, σε άρθρο του στην πρώτη σελίδα της εφημερίδας, σημειώνει: «Η εκλογική ισχύς φαίνεται να περιέρχεται στον ΣΥΡΙΖΑ. Ο εκλογικός σχηματισμός της Αριστεράς εκτιμάται ότι θα φτάσει σε ποσοστά άλλων εποχών του ΠΑΣΟΚ, ενώ το κόμμα του Ανδρέα Παπανδρέου πέφτει στα βράχια. Η Αριστερά διεκδικεί αυτοδύναμη εξουσία, και προφανώς θα κληθεί να αξιοποιήσει την ευκαιρία που της δίνεται».
Την επομένη τα «Νέα» προσχωρούσαν με το δικό τους τρόπο στη γραμμή: «Με αντίπαλο τον φόβο (κύριος τίτλος) – Νίκη ΣΥΡΙΖΑ αλλά χωρίς αυτοδυναμία συνεχίζουν να δείχνουν οι δημοσκοπήσεις (υπέρτιτλος) – Νέα παρέμβαση από τον Αλέξη Τσίπρα με άρθρο του στην “Die Welt’’ και διαβεβαιώσεις ότι θα πληρωθεί κανονικά το ομόλογο 2,5 δισ. του Μαρτίου – Πόλεμος ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ για την ανακοίνωση της ΤτΕ ότι όλα είναι υπό έλεγχο (υπότιτλοι)».
Δεν προσκυνάει, βέβαια, ο Ψυχάρης τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει κανένα λόγο να το κάνει και μόνο αφελείς θα μπορούσαν να πιστέψουν πως ο Ψυχάρης, ο Μπόμπολας και ο Αλαφούζος τρόμαξαν με τις απειλές του Σταθάκη περί χτυπήματος των «ολιγαρχών» (στους οποίους συμπεριέλαβε και τους μιντιάρχες). Τα είπε και ο Καραμανλής αυτά (οι «πέντε νταβατζήδες» του Μπαϊρακτάρη), πήγε και κάτι να κάνει με τη ρύθμιση για το «βασικό μέτοχο», όμως έσπασε τα μούτρα του στα κοινοτικά όργανα και ήταν αυτός που προσκύνησε τους «νταβατζήδες» και όχι αυτοί αυτόν. Απλά, ο Ψυχάρης ξέρει πώς παίζεται το παιχνίδι. Βλέπει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει και στρίβει το τιμόνι του ΔΟΛ, ώστε να μη βρίσκεται σε σύγκρουση με την επόμενη κυβέρνηση.
Τα υπόλοιπα είναι υπόθεση του παρασκήνιου, το οποίο πρέπει να θεωρούμε σίγουρο ότι έχει πάρει φωτιά από τώρα. Ο ΣΥΡΙΖΑ αυτή την περίοδο έχει τη δυνατότητα να το παίζει μάγκας, γιατί έχει «καβαλήσει» το κοινωνικό ρεύμα και είναι αυτό που τον οδηγεί προς την κυβερνητική εξουσία. Οι μιντιάρχες του προσφέρουν αυτό που του αρνήθηκαν το 2012, αλλά και στις ευρωεκλογές του 2014: διακριτική στήριξη, αντί της αδυσώπητης πολεμικής. Αυτή η στήριξη δεν προσφέρεται τζάμπα. Ούτε αποτελεί προσφορά με την ελπίδα ότι θα υπάρξει μελλοντική ανταπόκριση. Ο Ψυχάρης, ο Μπόμπολας, ο Αλαφούζος δεν είναι Κουβέλης ή κυρα-Χρυσούλα Γιαταγάνα, για να τους τη φέρουν ο Τσίπρας με τον Παππά και τον Σκουρλέτη. Είναι δεκαετίες στο κουρμπέτι των αστικών ΜΜΕ, έχουν τεράστια οικονομική και πολιτική ισχύ και πίσω τους συνασπίζονται και άλλα καπιταλιστικά τζάκια. Οταν τους βλέπουμε να στηρίζουν (με τον τρόπο τους) ΣΥΡΙΖΑ, σημαίνει ότι έχουν ήδη «δέσει το γάιδαρό τους».
