Μέσα στο γενικό τουρλουμπούκι του αστικού πολιτικού κόσμου, προκύπτει και κόμμα Αντώναρου-Παπακώστα. 'Η αλλιώς, των ορφανών του καραμανλισμού. Η υπόθεση είναι για γέλια, αν σκεφτούμε ποιοι είναι οι δύο και ποια σχέση έχουν μεταξύ τους. Ο Αντώναρος δεν έχει λασπώσει τα πόδια του. Ενας αστός δημοσιογράφος ήταν, ανταποκριτής ξένων συγκροτημάτων. Μ' αυτή του την ιδιότητα βρέθηκε δίπλα στον Καραμανλή. Βουλευτής πρωτοβγήκε μέσα από το ψηφοδέλτιο Επικρατείας. Οταν δοκίμασε για πρώτη φορά να εκλεγεί (στη Β' Αθήνας), ήταν το 2012, με τη ΝΔ στα κάτω της. Ο ίδιος δεν κατάφερε να συγκεντρώσει ούτε 4.500 σταυρούς και έμεινε εκτός Βουλής.
Αντίθετα, η Παπακώστα ξέρει τι σημαίνει «μάχη του σταυρού». Και δε θέλει να μείνει εκτός Βουλής την επόμενη φορά. Ούτε σκοπεύει να ταυτιστεί μ' έναν αργόσχολο μπον βιβέρ του Κολωνακίου (αυτό είναι ο Αντώναρος), που δεν ξέρει πού πέφτει η Αγία Βαρβάρα και πού η Πετρούπολη. Ο Αντώναρος δε νομίζουμε ότι θα συνεργαζόταν με τον Καμμένο (είναι ζήτημα στιλ). Η Παπακώστα δε θα δίσταζε ούτε στιγμή, αν αυτή ήταν η τελευταία επιλογή τους. Προς το παρόν, και οι δύο κάνουν σαν πεισμωμένα παιδάκια, που προσπαθούν να τραβήξουν την προσοχή του αυστηρού μπαμπά.
