Μετά από τις αρχικές ταλαντεύσεις και τις φυγόκεντρες τάσεις που αναπτύχθηκαν, ΠΑΣΟΚ και Τσουκάτος τα ‘χουν βρει, έχουν οριοθετήσει τους ρόλους τους και πορεύονται συντεταγμένα.
Ο Τσουκάτος δεν διεκδικεί τίποτα πολιτικά, δεν διεκδικεί ρόλο. Στις μπίζνες το ‘χει ρίξει, «αξιοποιώντας» αυτά που σόδειασε στο σχετικά σύντομο πέρασμά του από τα ψηλά κλιμάκια της εξουσίας. Το μόνο που διεκδικεί είναι να καθαρίσει ποινικά. Είναι έτοιμος να πάρει πάνω του ό,τι δεν θα του κοστίσει ποινικά και να τα ρίξει όλα στο Σημίτη, που άλλωστε είναι αυτός που τον πέταξε σαν στυμμένη λεμονόκουπα. Ο Γιωργάκης, από την άλλη, θέλει να μη χρεωθεί συνολικά το ΠΑΣΟΚ τη μίζα, αλλά να εμφανιστεί αυτή ως ένα απόστημα του «συστήματος Σημίτη», που το διαχειριζόταν ο Τσουκάτος. Ιδού, λοιπόν, πως διαμορφώθηκαν τα πράγματα.
Ο Τσουκάτος λέει πως απλά συνέχισε μια πολιτική που βρήκε. Ο ίδιος πήρε το 1 εκατ. μάρκα από τη Siemens, τα «ξέπλυνε» μέσω προσωπικών γνωστών του και έβαλε τα λεφτά σε δόσεις στο ταμείο του ΠΑΣΟΚ, κόβοντας κουπόνια και για την τελευταία δραχμή, χωρίς κανένας άλλος να ξέρει από που προέρχονταν τα λεφτά. Αδίκημα δωροδοκίας δεν υπάρχει, διότι ο Τσουκάτος δεν κατείχε κρατικό πόστο. Υπάρχει μόνο παράβαση της εκλογικής νομοθεσίας, σε βαθμό πλημμελήματος, που έχει παραγραφεί. Οι ταμίες του ΠΑΣΟΚ, κάνοντας γαργάρα αυτά που τους είχε βάλει ο Αθανασάκης να δηλώσουν στις κάμερες, αμέσως μετά την αποκάλυψη, όταν εμμέσως πλην σαφώς είχαν δηλώσει ότι τα λεφτά τα πήρε ο Τσουκάτος και ουδέποτε μπήκαν στο κομματικό ταμείο, πήγαν στον εισαγγελέα και κάλυψαν τον Τσουκάτο, καταθέτοντας ότι εκείνη την περίοδο τους πήγε πολλά λεφτά και ανάμεσα σ’ αυτά δεν αποκλείουν καθόλου να ήταν και το 1 εκατ. προέλευσης Siemens, το οποίο να κατατέθηκε τμηματικά.
Ετσι, η εμπλοκή «περιορίζεται» σε χαμηλό επίπεδο (Τσουκάτος-ταμίες), πολιτικά εκτίθεται ο Σημίτης (δικός του άνθρωπος ήταν ο Τσουκάτος, που δεν παραλείπει να το σημειώνει με νόημα και τώρα), ενώ ο Γιωργάκης μπορεί να εμφανίζεται ως άτεγκτος σε τέτοια ζητήματα, αποφασισμένος να καθαρίσει την πολιτική ζωή από τέτοια φαινόμενα, αλλά δυστυχώς μόνος, αφού ο Καραμανλής είναι δειλός και δεν συμπαρατάσσεται δίπλα του.