Μέσα στο γενικότερο πανικό, ο Βενιζέλος διέρρευσε και την είδηση ότι πήγε στον Σαμαρά και του πρότεινε να προχωρήσουν σε αλλαγή του εκλογικού νόμου, με κατάργηση του μπόνους των 50 εδρών και κατάτμηση των μεγάλων εκλογικών περιφερειών σε μικρότερες. Ο Σαμαράς φρόντισε να διαρρεύσει πως δεν συμφώνησε, χωρίς όμως και να απορρίψει την πρόταση Βενιζέλου.
Πρόκειται για μια πρόταση που είχε πέσει και παλιότερα στο τραπέζι, όμως Σαμαράς και Βενιζέλος δεν την προώθησαν. Ετσι, η προώθησή της αυτή τη στιγμή, όταν υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να μην μπορέσουν να εκλέξουν πρόεδρο της Δημοκρατίας και η χώρα να οδηγηθεί σε εκλογές, θα αποτελούσε ξεκάθαρη ομολογία ηττοπάθειας. Ταυτόχρονα, μια τέτοια νομοθετική πρωτοβουλία θα κρινόταν ως πολιτική προστυχιά και θα έστρεφε ταλαντευόμενους ψηφοφόρους προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και ο Σαμαράς έδειξε διστακτικός στην υιοθέτησή της, μολονότι συμμερίζεται κι αυτός την άποψη Βενιζέλου ότι η εποχή των αυτοδύναμων κυβερνήσεων έχει παρέλθει και επομένως δεν υπάρχει λόγος για το μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα.
Ο Σαμαράς, βέβαια, είχε εξαγγείλει με πολλά ταρατα- τζούμ και κατάθεση πρότασης για συνταγματική μεταρρύθμιση το φθινόπωρο. Το φθινόπωρο ήρθε, σε δυο βδομάδες θα ανοίξει η Ολομέλεια της Βουλής (προς το παρόν λειτουργεί το Γ’ Θερινό Τμήμα), όμως συγκροτημένη πρόταση συνταγματικής αναθεώρησης δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα. Ισως ο Σαμαράς την κρατάει, για να την καταθέσει τρόπον τινά αιφνιδιαστικά, με στόχο να κερδίσει τις εντυπώσεις. Στο πλαίσιο αυτής της πρότασης για αναθεώρηση του συντάγματος, αν τελικά κατατεθεί σύντομα, θα γίνει σίγουρα και μεγάλη κουβέντα για τον εκλογικό νόμο και δεν αποκλείεται, αν βγαίνουν τα «κουκιά», η συγκυβέρνηση να την προωθήσει και τώρα, με στόχο να κόψει τις 50 έδρες από τον ΣΥΡΙΖΑ. Για να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές ο νέος εκλογικός νόμος χρειάζεται τα 2/3 των βουλευτών, ήτοι 200 ψήφους (αλλιώς θα ισχύσει από τις μεθεπόμενες εκλογές).
Δεν πρόκειται για απίθανο αριθμό, όμως για να δώσουν θετική ψήφο κόμματα όπως η ΔΗΜΑΡ και οι ΑΝΕΛ θα ζητήσουν την κατάργηση (ή έστω τη μείωση) και του «κατωφλίου» του 3%, μιας και βρίσκονται μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας με βάση τον ισχύοντα εκλογικό νόμο. Ολα λοιπόν οδηγούν στο συμπέρασμα ότι θα γίνει ένα γενικότερο παζάρι που δε θα αφορά μόνο τον εκλογικό νόμο αλλά και την εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.
Μετά τη διαρροή Βενιζέλου περί κατάργησης του μπόνους, ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε σχετικά εύστοχα. Ενώ είχε φουντώσει η σχετική συζήτηση και στελέχη ακόμη και της Δεξιάς αποδοκίμαζαν την τακτική αιφνιδιαστικής αλλαγής του εκλογικού νόμου, βγήκε ο Σκουρλέτης και δήλωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δέχεται να αλλάξει ο εκλογικός νόμος και να καταργηθεί το μπόνους με μεγάλη πλειοψηφία, αλλά υπό δύο προϋποθέσεις: πρώτο να παραιτηθεί η κυβέρνηση μετά την ψήφιση του νόμου και να προκηρυχτούν εκλογές και δεύτερο να υπάρξει συμφωνία για κατοχύρωση της απλής αναλογικής στο σύνταγμα. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, βέβαια, το δεύτερο ακυρώνει το πρώτο. Μια συμφωνία για συνταγματική αναθεώρηση δεν θα μπορούσε να περιλαμβάνει μόνο τον εκλογικό νόμο. Θα έπρεπε να τεθούν και άλλα ζητήματα. Αυτό, όμως, θα απαιτούσε μια σειρά διαδικασίες στη Βουλή, οι οποίες δεν μπορεί να διεκπεραιωθούν στο χρονικό ορίζοντα μέχρι την προεδρική εκλογή. Εκτός αν ο ΣΥΡΙΖΑ εννοούσε να γίνουν εκλογές άμεσα με το νέο εκλογικό νόμο, να είναι η επόμενη Βουλή προ-αναθεωρητική και η μεθεπόμενη αναθεωρητική. Αυτό, όμως, δεν το διευκρίνισε ο Σκουρλέτης.
Η πονηρή ανταπόκριση του ΣΥΡΙΖΑ βάθυνε τον πανικό στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Ετσι, κρίθηκε απαραίτητο να βγει από το Μαξίμου ο Σαμαράς και να πάει για… καφέ στη Βουλή, προκειμένου να συζητήσει με βουλευτές της ΝΔ και δημοσιογράφους. Εκεί άφησε να εννοηθεί ότι το Μαξίμου δεν προσανατολίζεται σε αλλαγή του εκλογικού νόμου (σχετική δήλωση είχε κάνει προηγουμένως και η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ), ενώ κατηγορηματικός εμφανίστηκε στην απόρριψη της προοπτικής εκλογών. Ηταν μια προσπάθεια να καθησυχάσει τους ανησυχούντες βουλευτές της ΝΔ και να «ταπώσει» εκείνους που ζητούσαν σύγκληση της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ. Αντί για σύγκληση της ΚΟ, ο Σαμαράς προέκρινε το χαλαρό κους-κους με καφέ και πορτοκαλάδα.
Μετά απ’ αυτές τις εξελίξεις (η Ασημακοπούλου είχε πετάξει καρφιά και κατά του ΠΑΣΟΚ που άνοιξε τη σχετική συζήτηση με τις διαρροές για τη συζήτηση Σαμαρά-Βενιζέλου), και το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να αναδιπλωθεί. Συνεργάτες του Βενιζέλου διαβεβαίωναν ότι αυτός θα επαναφέρει το θέμα, αλλά μετά την προεδρική εκλογή. Ο Καρύδης επανέλαβε τις γνωστές θέσεις που από παλιά διατύπωνε ο Βενιζέλος.
