Εμείς σας το είχαμε πει. Οτι το ΠΑΣΟΚ δημιουργεί σχολή με τον τρόπο εκλογής αρχηγού. Οταν το γράφαμε είχαμε κατά νου τη ΝΔ και δεν φανταζόμασταν ότι τόσο σύντομα θα ακολουθήσει ο ΣΥΝ. Γιατί τι άλλο εκτός από κοπιάρισμα των πασοκικών διαδικασιών και πρσοαρμογή τους στο συνασπισμικό κλίμα (το οποίο είναι πιο σοφιστικέ και όχι τόσο μπρουτάλ όπως αυτό του ΠΑΣΟΚ) είναι οι υποψηφιότητες που ανακοινώνονται με συνεντεύξεις Τύπου, τα σούρτα φέρτα στα μίντια και η περιφρόνηση κάθε εσωκομματικής διαδικασίας πλην της ψηφοφορίας;
Οσο για τον Αλέξη Τσίπρα, που φέρεται ως φαβορί για τη γενική γραμματεία του ΣΥΝ, αφού τον υποστηρίζει το πλειοψηφικό «αριστερό ρεύμα», δεν έχουμε να πούμε και πολλά. Αποτελεί την επιτομή του πολιτικού λάιφ στάιλ. Ο ίδιος είναι εν πολλοίς δημιούργημα των μίντια, που τον είδαν να «γράφει» στο γυαλί όταν κατέβηκε ως υποψήφιος του ΣΥΝ για τη δημαρχία της Αθήνας (μέχρι τότε αγνοούσαν και την ύπαρξή του), έπεσαν πάνω του και διαπίστωσαν ότι είναι ευεπίφορος στις δημόσιες σχέσεις και γενικά στο παρασκήνιο. Συνήθειες που πάντοτε υπήρχαν στα στελέχη του ΣΥΝ, όμως ο Τσίπρας τις προσάρμοσε στις απαιτήσεις του πολιτικού μάρκετινγκ. Αλλωστε, ο ίδιος κουβαλά ένα ολόκληρο επιτελείο από opinion makers, όπως αποκαλούνται οι ειδικοί της προπαγάνδας που δουλεύουν κατά τα πρότυπα της διαφήμισης. Κοντολογίς, πρόκειται για ένα «αμερικανάκι» με δυτικοευρωπαϊκή φινέτσα.
