Σε μια περίοδο που κύματα αντεργατικών και αντιλαϊκών μέτρων απλώνονται από τις Βρυξέλλες προς κάθε γωνιά της Ευρωένωσης, η υπό τον Τσίπρα ηγεσία του ΣΥΝ εξακολουθεί να επιδίδεται σε απροκάλυπτα κηρύγματα ευρωλαγνείας. Μετά τα «ήξεις-αφήξεις» για το ευρωομόλογο του Παπανδρέου, ο υπεύθυνος του Τμήματος Οικονομίας του ΣΥΝ Γ. Μηλιός επανήλθε με δηλώσεις του την περασμένη Δευτέρα, για να μας πει ότι «μόνη διέξοδος» από τη «συνεχιζόμενη κρίση στην ΕΕ και την ευρωζώνη» είναι οι προτάσεις της ευρωπαϊκής αριστεράς (σ’ αυτή περιλαμβάνεται και η «Αριστερά» της Γερμανίας, ακόμα και μετά τις πρόσφατες αποκαλύψεις για τις μυστικές επαφές Γκίζι – αμερικανού πρέσβη) «για μια νέα αρχιτεκτονική της Ευρώπης, που θα προστατεύει την κοινωνία από τον ασφυκτικό έλεγχο των χρηματαγορών και θα προτάσσει τις κοινωνικές ανάγκες έναντι του καταναγκασμού για συνεχή αύξηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου». Μίλησε, επίσης, και πάλι για «ριζική αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, με επαναδιαπραγμάτευση και απαλοιφή μέρους του και δυνατότητα απευθείας δανεισμού των κυβερνήσεων από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα».
Πού θα γίνουν όλ’ αυτά, σε ποιο οικονομικό και κοινωνικό πλαίσιο; Στο πλαίσιο της ΕΕ του καπιταλισμού και του ιμπεριαλισμού. Ακόμα και σήμερα, οι Συνασπισμένοι εξακολουθούν να επαγγέλλονται τον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού και τη μετατροπή της ευρωενωσίτικης ιμπεριαλιστικής ζού-γκλας σε κοιλάδα αλληλεγγύης και αρμονίας. Εξακολουθούν να καταθέτουν τον οβολό τους υπέρ του καπιταλισμού, διαφθείροντας συνειδήσεις, συκοφαντώντας τις ιδέες του σοσιαλισμού και υψώνοντας αναχώματα στην επαναστατική δράση. Στο όνομα του «ρεαλισμού» και των «θετικών προτάσεων» επιτείνουν τη σύγχυση και διευκολύνουν τα μέγιστα την αστική πολιτική.
