«Παράλληλο πρόγραμμα: Τα δικά μας προαπαιτούμενα» διατυμπάνιζε η «Αυγή» με το κυριακάτικο φύλλο της. Ουδέποτε έλειψε το θράσος από τους συριζαίους. Αν μη τι άλλο, θα έπρεπε να είναι λιγότερο σεμνοί και όχι να διαφημίζουν σαν «παράλληλο πρόγραμμα» την επανάληψη μιας σειράς ρυθμίσεων για τη συνέχιση των φιλανθρωπικών προγραμμάτων για την αντιμετώπιση της πιο ακραίας φτώχειας.
Το περιβόητο νομοσχέδιο που υποτίθεται ότι υλοποιεί το «παράλληλο πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα πολυνομοσχέδιο-κουρελού, που έχει απ' όλα. Κι όταν λέμε απ' όλα δεν αναφερόμαστε μόνο στις φιλανθρωπικού χαρακτήρα ρυθμίσεις, που επαναλαμβάνονται, αλλά και σε φωτογραφικές και ρουσφετολογικές διατάξεις και σε ό,τι είχαν στα συρτάρια τους τα υπουργεία και έπρεπε να τα περάσουν με συνοπτικές διαδικασίες. Γι' αυτό και ζήτησαν να ψηφιστεί και αυτό με τη διαδικασία του επείγοντος, γεγονός που προκάλεσε τη θεαματική αποχώρηση της μνημονιακής αντιπολίτευσης που θέλησε να χαλάσει λίγο τη φιέστα που προσπαθεί να στήσει η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Για τα φιλανθρωπικού χαρακτήρα μέτρα, με το αστείο κόστος (αν σκεφτούμε τον όγκο των χαρατσιών που πέφτουν στις πλάτες του ελληνικού λαού) δεν υπάρχει τίποτα καινούργιο. Απλά επεκτείνονται χρονικά. Δίπλα σ' αυτά, όμως, έχουμε και τη θέσπιση της λεπτομερούς καταγραφής από την ΗΔΙΚΑ όλων των προνοιακών επιδομάτων, που είναι ο προάγγελος για την κατάργησή τους και τη συγκεντροποίηση όλων αυτών των επιδομάτων (μαζί και του ΕΚΑΣ) στο φιλοδώρημα του «ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος» (που ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ κατήγγειλε μετά βδελυγμίας).
Εχουμε την ιατρική περίθαλψη για όλο τον πληθυσμό (που την είχε θεσπίσει και το ΠΑΣΟΚ) και την ίδια στιγμή έχουμε τη λειτουργία του νοσοκομείου της Σαντορίνης από την Ανώνυμη Εταιρία Μονάδων Υγείας, με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, που αποσκοπεί στη δημιουργία ενός «πιλότου» για τη μελλοντική λειτουργία όλων των κρατικών νοσοκομείων. Εχουμε την κατάργηση του «ιδιώνυμου» για τις μαθητικές καταλήψεις, αλλά έχουμε και την παράδοση των Κέντρων Μεταναστών στις ΜΚΟ. Κι έχουμε και τη δημιουργία επιτροπής για την αναμόρφωση του «Καλλικράτη», χωρίς να έχει προηγηθεί καμιά συζήτηση για την κατεύθυνση των αλλαγών.
Μπορεί οι συριζοανελίστες βουλευτές να θέλουν «κάτι» για να το επιδείξουν στους ψηφοφόρους τους, όμως αυτό το πολυνομοσχέδιο-κουρελού δε φτάνει ούτε για κολατσιό. Ηττημένοι μπορεί να υπάρχουν στο λαό, ηλίθιοι όμως όχι.
ΥΓ: Τη λύση έδωσε τελικά η τρόικα. Θυμωμένη που η κυβέρνηση δεν έθεσε υπόψη της το πολυνομοσχέδιο, όπως προβλέπει το Μνημόνιο, την ανάγκασε να το αποσύρει και να το ξαναφέρει αφού πρώτα περάσει από έλεγχο και έγκριση.
