Προς τι το «βελούδινο διαζύγιο» ΣΥΡΙΖΑ-Τατσόπουλου, από τη νέα πρόκληση του οποίου πολλοί ΣΥΡΙΖΑίοι έβγαζαν καπνούς από τ’ αυτιά; «Βιζιτού» και «γελωτοποιό» τον είχε αποκαλέσει πριν κάμποσο καιρό ο διευθυντής της «Αυγής» και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Β. Μουλόπουλος, αλλά ο Τσίπρας χώρισε φιλικά μαζί του, αφήνοντας τον Τατσόπουλο να κάνει δήλωση ανεξαρτητοποίησης και όχι θέτοντάς τον εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ.
Το «δεν διώχνουμε κανέναν, αλλά ούτε κρατάμε κανέναν με το στανιό», που δήλωσε ο Τσίπρας ήταν καθαρά προσχηματικό. Ούτε θα πρέπει ν’ αναζητήσουμε τα αίτια του… βελού-δου στην προσωπική σχέση του Τσίπρα με τον Τατσόπουλο. Δεν ξέρουμε αν υφίσταται τέτοια προσωπική σχέση, όμως δε θα έπαιζε κανένα ρόλο, αν πολιτικά ο Τσίπρας ήθελε τη ρήξη. Ας θυμηθούμε τον τρόπο με τον οποίο ο Τσίπρας και η παρέα του συμπεριφέρθηκε στον Αλαβάνο που τον ανέδειξε.
Αν επρόκειτο για τον Τατσόπουλο ως άτομο, ο Τσίπρας δε θα είχε κανένα δισταγμό να τον ξεμπροστιάσει, αντί να υπογράφει «βελούδινο διαζύγιο» μαζί του. Αλλά ο Τατσόπουλος είναι άνθρωπος ισχυρών μιντιακών συγκροτημάτων και γι’ αυτό ο Τσίπρας επέλεξε το «βελούδο». Είναι αυτά τα ίδια συγκροτήματα που βάλλουν κατά του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα προσωπικά και η χαλαρή μεταχείριση του Τατσόπουλου ήταν ένα κλείσιμο του ματιού προς τους βαρόνους-ιδιοκτήτες τους.
ΥΓ: Την παραπάνω εκτίμηση ήρθε να επιβεβαιώσει και η «αγαπησιάρικη» δήλωση Βούτση, τρεις μέρες μετά το «βελούδινο διαζύγιο». Ο Βούτσης χαρακτήρισε τον Τατσόπουλο «ιδιόρρυθμο», προσέθεσε ότι είναι άνθρωπος με τον οποίο μπορεί κανείς να συνεννοηθεί και κατέληξε στη γεμάτη νόημα δήλωση, ότι «δεν πρόκειται για ένα μόνιμο διαζύγιο». Ετσι, η ομάδα Τσίπρα «άδειασε» εκείνους τους ΣΥΡΙΖΑίους που ζητούσαν να παραδώσει ο Τατσόπουλος την έδρα.