Αφού έγινε ο σχετικός προπαγανδιστικός ντόρος και για μερικές μέρες η κυβέρνηση (με πρωτομάχο το alter ego του Τσίπρα, τον Παππά) μονομάχησε στο Ελ Πάσο της πλατείας Συντάγματος με τους ολιγάρχες της ενημέρωσης (οι οποίοι -όλως παραδόξως- παραδόθηκαν αμαχητί, χωρίς να προβάλουν καμιά αντίσταση, χωρίς να βγάλουν ούτε μια καταγγελία κατά της κυβέρνησης και του Παππά), το νομοσχέδιο για τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες μπήκε στο ψυγείο. Η εφαρμογή του παραπέμφθηκε στις ελληνικές καλένδες.
Για να γίνει διαγωνισμός για τις συχνότητες θα πρέπει να υπάρχει ΕΣΡ. Και για να υπάρξει ΕΣΡ θα πρέπει να υπάρξει ευρεία συναίνεση, αφού τα μέλη του ΕΣΡ εκλέγονται από τη διάσκεψη των προέδρων της Βουλής με πλειοψηφία 4/5. Μ' άλλα λόγια, χωρίς τη ΝΔ δε συγκροτείται το ΕΣΡ και η εφαρμογή του νομοσχέδιου δεν προχωρά. «Απαραίτητη προϋπόθεση για να λειτουργήσει ο νόμος, είναι η ευρύτατη συναίνεση για την συγκρότηση ενός ΕΣΡ που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες όλων των πτερύγων», έλεγε ο Παππάς όταν προωθούσε το νομοσχέδιό του.
Την περασμένη Τρίτη, ο Παπαχρήστος έγραψε στα «Νέα» ότι το υπουργείο Οικονομικών ανέθεσε στην περιβόητη Lazard, που έχει το ελληνικό δημόσιο (με όλες τις κυβερνήσεις) ως έναν από τους καλύτερους πελάτες της, να συντάξει μελέτη για το τι ισχύει για την αδειοδότηση τηλεοπτικών σταθμών σε χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής. Αν ισχύει αυτό, θα πρόκειται για ξεφτίλα, αλλά και σκάνδαλο. Από τη μια να καμώνονται πως σύντριψαν τους ολιγάρχες, οι οποίοι ήθελαν μάλιστα να τους ρίξουν από την κυβέρνηση, και από την άλλη να δίνουν κρατικό χρήμα για να τους βρει μια εταιρία συμβούλων πώς δίνονται οι τηλεοπτικές άδειες σε άλλες χώρες!
Σε κάθε περίπτωση, όπως έχουμε επισημάνει, ο Παππάς έχει κρατήσει για τον εαυτό του (υπουργική απόφαση) τα σχετικά με το διαγωνισμό και την τιμή έναρξης που θα καθοριστεί. Αρα, το παζάρι θα γίνει στα σαλόνια του Ψυχικού, της Φιλοθέης και της Κηφισιάς. Εκεί θα κλειστούν τα «ντιλ» με τους βαρόνους της παραπληροφόρησης, οι οποίοι θ' αναλάβουν στη συνέχεια να μεταφέρουν το περιεχόμενο της συμφωνίας στα κόμματα της αντιπολίτευσης και να τα υποχρεώσουν να πάνε σε συναινετικό ορισμό ΕΣΡ με την κυβέρνηση.
Μπορεί η σημερινή συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου να επιβάλει όρους στους νταβατζήδες (για να θυμηθούμε και λίγο το φιάσκο του Καραμανλή); Αν βρισκόμασταν στην άνοιξη του 2015, θα μπορούσε θεωρητικά να υποστηριχτεί πως ναι. Ηταν μια πολιτικά ισχυρή κυβέρνηση με τεράστια λαϊκή αποδοχή. Σήμερα όμως; Σήμερα είναι μια «γερασμένη» (μέσα σε λίγους μήνες) μνημονιακή κυβέρνηση, που παίρνει το ένα μετά το άλλο τα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, απομονωμένη από το λαό, που τρέμει μη τυχόν και χάσει την κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε ένα από τα επόμενα μνημονιακά νομοσχέδια και τρέχει να αναζητήσει κοινοβουλευτική στήριξη στον Λεβέντη. Επομένως, όχι μόνο δεν αισθάνεται δυνατή απέναντι στους βαρόνους των μίντια, αλλά αντίθετα έχει την ανάγκη τους. Ο ΣΥΡΙΖΑ δε διαθέτει καν δικό του μηχανισμό προπαγάνδας. Η ελεγχόμενη απ' αυτόν ΕΡΤ δεν μπορεί να τα βάλει με τα συγκροτήματα Ψυχάρη-Μπόμπολα, Κυριακού, Αλαφούζου, Κοντομηνά, Βαρδινογιάννη. Χωρίς αυτούς ο Τσίπρας θα κινδυνέψει να έχει την τύχη του Γιωργάκη Παπανδρέου. Με τη στήριξή τους μπορεί να μείνει για κάποιο διάστημα ακόμα στο αστικό πολιτικό παιχνίδι, γι' αυτό και δεν υπάρχει περίπτωση να μην τους προσκυνήσει.
