Η εικόνα της νέας ΚΕ της ΔΗΜΑΡ (9 προεδρικοί, 4 του «αριστερού δικτύου», 4 Λυκουδικοί) μπορεί εύκολα να εξαπατήσει. Οχι μόνο γιατί με την προσθήκη του ίδιου του Κουβέλη ως προέδρου και του ντελίβερι μπόι που έβαλε ως γραμματέα η προεδρική πλειοψηφία γίνεται 11 έναντι 8, αλλά και γιατί οι 8 δεν είναι μία αλλά δύο φράξιες, οι δε Λυκουδικοί είναι απογυμνωμένοι από τα στελέχη πρώτης γραμμής. Βλέπετε, ο έμπειρος στο φραξιονισμό κυρ-Φώτης φρόντισε να περάσει πρώτα απόφαση σύμφωνα με την οποία υπάρχει ασυμβίβαστο ανάμεσα στην ιδιότητα του βουλευτή και του μέλους της ΚΕ. Ετσι, κατέστησε τον Λυκούδη διακοσμητικό πρόσωπο.
Η δεύτερη κίνηση που έκανε ήταν η μουμιοποίηση του Χατζησωκράτη και του Μαργαρίτη, στελεχών που «έπαιζαν» (μαζί με τον Παπαθανασίου) για το πόστο του γραμματέα της ΔΗΜΑΡ. Βάζοντας τον άγνωστο ακόμη και στη ΔΗΜΑΡ Θεοχαρόπουλο, εξασφάλισε έναν γραμματέα που θα παίρνει γραμμή μόνο από τον ίδιο. Εδειξε έτσι ότι φοβάται ακόμα και τους πιο στενούς του συνεργάτες, ανθρώπους με τους οποίους συνεργάζεται εδώ και πολλά χρόνια. Οπως την έπαθα με τον Λυκούδη, τον πιο κολλητό από τους κολλητούς μου, μπορώ να την πάθω και με τους άλλους, σκέφτεται.
Βέβαια, οι άλλοι αντέδρασαν. Η τριχοτομημένη ΔΗΜΑΡ εξέλεξε το ντελίβερι μπόι του κυρ-Φώτη μόνο με 64 ψήφους. Τα 42 λευκά αντιπροσωπεύουν το 40% των ψήφων στην ΚΕ, ποσοστό πολύ μεγαλύτερο από το 25% που έχει η μειοψηφία. Και άνθρωποι της πλειοψηφίας ψήφισαν λευκό, αποδοκιμάζοντας έτσι όχι τον αδιάφορο Θεοχαρόπουλο, αλλά τον Κουβέλη. Αυτό, όμως, το περίμενε ο κυρ-Φώτης. Ως έμπειρος φραξιονιστής γνωρίζει πως σ’ αυτές τις περιπτώσεις σημασία έχει το πρακτικό αποτέλεσμα και όχι οι εντυπώσεις που το συνοδεύουν.
Πλέον, ο Κουβέλης αισθάνεται πανίσχυρος να δοκιμάσει την τύχη του (παρέα με τον Λοβέρδο) στις ευρωεκλογές του Μάη. Αν πετύχει, κανένας δε θα μπορεί να τον κουνήσει. Αν χάσει, δύσκολα θα κρατήσει τη ΔΗΜΑΡ στη ρότα που χάραξε. Δεν αποκλείεται, άλλωστε, κάποιοι να την κάνουν προς τους «58» και πριν τις ευρωεκλογές. Τέλος, πρέπει να επισημανθεί πως από τις δυο φράξιες της αντιπολίτευσης η μία (Λυκουδικοί) «βλέπει» προς τους «58», ενώ η άλλη («αριστερό δίκτυο») βλέπει προς τον ΣΥΡΙΖΑ.
