«Επιβάλλεται αυστηρή δημοσιονομική προσαρμογή, που δεν τη βλέπω να κρατάει λιγότερο από δέκα χρόνια, με συνεπή και πειθαρχημένο τρόπο». «Εχουμε μπερδέψει την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης… με αυτούς οι οποίοι θέλουν να διατηρήσουν τα άνομα κεκτημένα τους». «Η σημερινή κυβέρνηση, με την αρρώστια του λαϊκισμού που κουβαλάει, τη φοβικότητα και τον ερασιτεχνισμό, δεν μπορεί να δρομολογήσει τις μεγάλες αποφάσεις που απαιτούνται». «Εφόσον το ΠΑΣΟΚ κληθεί ξανά από τον ελληνικό λαό… οφείλει να οικοδομήσει επιτέλους όλα εκείνα τα αναγκαία εξυγιαντικά και μεταρρυθμιστικά μέτρα με τη γλώσσα του μέλλοντος, αλλά με μία ακόμη προϋπόθεση: να δεχτεί a priori τον κίνδυνο να χάσει τις επόμενες εκλογές». «Δεν οικοδομείται κοινωνικό κράτος με δανεικά και ακάλυπτες επιταγές».
Τα παραπάνω είναι μερικά αποσπάσματα από συνέντευξη που έδωσε ο πρώην υπουργός και νυν υπεύθυνος για την προεκλογική εκστρατεία του ΠΑΣΟΚ Αλ. Παπαδόπουλος στα «Νέα» (Δευτέρα, 23.5.05). Το περιεχόμενο είναι σαφές. Ο Παπαδόπουλος για μια φορά ακόμα ταυτίζεται απόλυτα με τον Μητσοτάκη και τον Γκαργκάνα, κάνοντας κριτική από τα δεξιά στην κυβέρνηση της ΝΔ και κατηγορώντας την ότι φοβάται να πάρει τα σκληρά μέτρα που είναι απαραίτητα. Θεωρεί, δε, ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να το πάρει απόφαση ότι μπορεί να χάσει τις επόμενες εκλογές, αν εκτοπίσει τη ΝΔ, προκειμένου να εφαρμόσει χωρίς το φόβο του πολιτικού κόστους αυτό το σκληρό πρόγραμμα.
Το ερώτημα είναι αν αυτά αποτελούν τις προσωπικές ακραίες απόψεις ενός στελέχους του ΠΑΣΟΚ ή θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Το ΠΑΣΟΚ ως κόμμα αντιπολίτευσης, βέβαια, δεν πρόκειται ποτέ να βγει και να υιοθετήσει ανοιχτά αυτές τις απόψεις. Θα ήταν σαν να έκανε πολιτικό χαρακίρι. Ο Παπαδόπουλος, όμως, δεν κάνει του κεφαλιού του. Τρέχει σαν «λαγός» στην κούρσα ανοίγοντας το δρόμο για τον αρχηγό του. Ο ίδιος είναι έμπειρος πολιτικός και ξέρει πολύ καλά ότι τέτοιες δηλώσεις δεν περνούν απαρατήρητες. Η ίδια η παραταξιακή εφημερίδα που φιλοξένησε τη συνέντευξή του παίζει ένα συγκεκριμένο ρόλο. Προσπαθεί να συγκρατήσει το ΠΑΣΟΚ από διολίσθηση προς λαϊκίστικη δημαγωγία, για να μη δημιουργούνται προσδοκίες στον κόσμο και προπαντός να μην ενθαρρύνονται «πεζοδρομιακού» τύπου αντιδράσεις ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ. Ο Παπαδόπουλος τραβάει το ραβδί όσο παίρνει προς τα δεξιά, για να μπορεί ο Γιωργάκης να το ισορροπεί στο κέντρο.
Ποια ήταν η πολιτική του ΠΑΣΟΚ την περίοδο 1993-2004; Πολιτική σκληρής λιτότητας, με ελάχιστη χαλάρωση από τα μισά του 2003 που πλησιάζαμε στις εκλογές. Ποια είναι η ουσία της κριτικής που ασκεί το γιωργάκειο ΠΑΣΟΚ στη ΝΔ; Την κατηγορεί για ανικανότητα. Η κυβέρνηση δεν κατηγορείται για την πολιτική που ακολουθεί αλλά επειδή δήθεν δεν έχει πολιτική. Ενώ, λοιπόν, θα περίμενε κανείς το ΠΑΣΟΚ να ενθαρρύνει εργατικές και λαϊκές κινητοποιήσεις, όχι μόνο δεν το κάνει, αλλά βγαίνουν και στελέχη του σε μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες για να δηλώσουν ότι πρέπει να γίνουν και χειρότερα απ’ αυτά που εφαρμόζει η ΝΔ. Αυτό ακριβώς σημαίνει «λαγός».
