Κι εκεί που η ανακοίνωση του ναυάγιου των διαπραγματεύσεων για το Κυπριακό θεωρούνταν δεδομένη, η τουρκική πλευρά –με προφανή σκοπό να μην της φορτώσουν την ευθύνη- έκανε έναν θεαματικό ελιγμό της τελευταίας στιγμής και δέχτηκε να επαναληφθεί η διαδικασία της Γενεύης «εντός του Ιουνίου».
Οι σχετικές ανακοινώσεις έγιναν στην έδρα του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη, όπου μετέβησαν Αναστασιάδης και Ακιντζί και «δείπνησαν» επί τετράωρο με τον γενικό γραμματέα Γκουτέρες. Η τουρκική διπλωματία δεν παρέλειψε να ρυθμίσει και κάποιες λεπτομέρειες, σημαντικές από επικοινωνιακή άποψη (για να μην φανεί ότι σύρθηκε πίσω από την τελευταία πρόταση Αναστασιάδη), αλλά και άποψη ουσίας.
Ενώ ο Αναστασιάδης επέμενε πως στη νέα διάσκεψη πρέπει να συζητηθεί μόνο το κεφάλαιο «ασφάλεια και εγγυήσεις», γιατί τα υπόλοιπα έχουν συζητηθεί, το κοινό ανακοινωθέν που διάβασε παρουσία και των δύο ηγετών ο Γκουτέρες αναφέρει γενικόλογα πως «όλοι συμφώνησαν ότι το κεφάλαιο της ασφάλειας και των εγγυήσεων είναι ζωτικής σημασίας για τις δύο κοινότητες». Ως προς τη μεθοδολογία της διάσκεψης, όμως, το ανακοινωθέν αναφέρει πως «οι ηγέτες και ο γενικός γραμματέας συμφώνησαν ότι όλα τα θέματα θα τύχουν αλληλένδετης διαπραγμάτευσης. Τίποτα δε θα συμφωνηθεί αν δεν συμφωνηθούν όλα».
Αυτό δείχνει πως το μέλλον που προδιαγράφεται για τη Γενεύη ΙΙ είναι το ίδιο μ’ αυτό που είχε η Γενεύη Ι: αποτυχία επί της ουσίας και το πολύ διατήρηση της διαδικασίας ανοιχτής, περισσότερο για λόγους γοήτρου του ΟΗΕ. Παρά τις σημαντικές παραχωρήσεις που έχει κάνει ο Αναστασιάδης, φαίνεται πως η τουρκική πλευρά δεν είναι διατεθειμένη, τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση, να παραχωρήσει το παραμικρό απ’ όσα έχει κερδίσει με τον πόλεμο και έχει ντεφάκτο κατοχυρώσει εδώ και πάνω από τέσσερις δεκαετίες. Το καθεστώς Ερντογάν έχει πολύ «τραχανά απλωμένο», το τοπίο στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής παρουσιάζει εξαιρετική ρευστότητα και το καθεστώς Ερντογάν θέλει να εξακολουθήσει να διαθέτει το Κυπριακό ως διαπραγματευτικό όπλο, ιδιαίτερα ενόψει της ρύθμισης των ανοιχτών ενεργειακών ζητημάτων της περιοχής.
Οσο για το πρόσχημα που θα οδηγήσει τη Γενεύη ΙΙ σε αποτυχία, όταν στο τραπέζι τίθενται εξ υπαρχής όλα τα θέματα, είναι πανεύκολο όποια πλευρά δε θέλει συμφωνία, να οδηγήσει τα πράγματα σε αδιέξοδο, φορτώνοντας μάλιστα την ευθύνη στην άλλη πλευρά. Εκτός αν ο Αναστασιάδης είναι αποφασισμένος να ξεπουλήσει τα πάντα, να μη σώσει ούτε κάποια προσχήματα (π.χ. εδαφικό), να δεχτεί ακόμα και παραμονή μεγάλου αριθμού τουρκικών στρατευμάτων για χρόνια και μετά επανεξέταση της παραμονής τους, οπότε η τουρκική πλευρά μπορεί να μην απορρίψει αυτό το δώρο. Το αναφέρουμε ως μια δυνατότητα, μολονότι δεν της δίνουμε πολλές πιθανότητες. Σε κάθε περίπτωση, η όποια συμφωνία υπό τις παρούσες συνθήκες θα είναι μια καθαρά διχοτομική συμφωνία, που θα καλλιεργεί το εθνικό μίσος ανάμεσα σε τουρκοκύπριους και ελληνοκύπριους, εξασφαλίζοντας τα ιμπεριαλιστικά συμφέροντα.
