Η μία μίλησε στη συνδιάσκεψη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Ο άλλος μίλησε στη Μεγάλη Συνάντηση των Αντιπροσώπων (έτσι λένε την… κεντρική επιτροπή του Ποταμιού). Καθόρισαν, υποτίθεται, την πολιτική στρατηγική των κομμάτων τους. Αν όμως ρωτήσεις δέκα δημοσιογράφους του πολιτικού ρεπορτάζ δύσκολα θα μπορέσουν να σου πούνε τι είπαν ο Σταύρος και η Φώφη «στα όργανα». Αντίθετα, θα αναφερθούν με κάθε λεπτομέρεια στο ξεκατίνιασμα ανάμεσα στα δύο κόμματα, που τροφοδότησε σίριαλ με τίτλο: «Κάλεσε ή όχι η Φώφη τον Σταύρο για καφέ;».
Το πινγκ-πονγκ των εκατέρωθεν (ανεπίσημων) δηλώσεων ήταν πραγματικά ξεκαρδιστικό. Οι πασόκοι έλεγαν πως η Φώφη τηλεφώνησε από την Τετάρτη στον Σταύρο για να τον καλέσει στη συνδιάσκεψη, αλλά εκείνος επικαλέστηκε ανειλημμένες υποχρεώσεις. Είχε να παραστεί στο συνέδριο της νεοφιλελεύθερης Δράσης, έλεγαν με νόημα οι πασόκοι. Οι ποταμίσιοι απαντούσαν ότι ο αρχηγός τους δεν προσκλήθηκε ποτέ και μιλούσαν για «ανεξήγητες διαρροές της Χαριλάου Τρικούπη». Οταν είδαν ότι αυτό δεν ακουγόταν και τόσο πειστικό, εξέδωσαν ανακοίνωση για να επιτεθούν σε «διαρροές και ψιθύρους» και να διευκρινίσουν ότι ο Θεοδωράκης «δεν κλήθηκε ποτέ να μιλήσει ή να χαιρετίσει στη συνδιάσκεψη – όπως προφανώς δεν κλήθηκε και κανείς άλλος πολιτικός αρχηγός». Το ΠΑΣΟΚ απάντησε με άτυπη ενημέρωση στην οποία έκανε λόγο για «φανταστικούς μικροπολιτικούς διαλόγους και διαρροές που δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα» και επαναλάμβανε ότι ο Θεοδωράκης προσκλήθηκε αλλά είπε πως αδυνατεί να παραστεί. Ακολούθησε νέος γύρος διαρροών σχετικά με το αν υπήρξε ή όχι ένταση στο τηλεφώνημα Γεννηματά-Θεοδωράκη.
Με το ζόρι παντρειά δε γίνεται. Αν ο Θεοδωράκης ήθελε τη συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ θα είχε πάρει μέρος στη συνδιάσκεψη. Δεν τη θέλει, γιατί βλέπει ότι δεν μπορεί να του εξασφαλίσει πρόσβαση στην εξουσία. Το ΠΑΣΟΚ φιλοδοξεί να ξανακερδίσει από τον ΣΥΡΙΖΑ ό,τι έχασε τα τελευταία χρόνια, αλλά ο Θεοδωράκης -παιδί της κρίσης και της αποσύνθεσης του ΠΑΣΟΚ- φιλοδοξεί να παίξει αυτόνομο ρόλο, προοπτική που μόνο ο Μητσοτάκης μπορεί να του εξασφαλίσει. Είναι έτοιμος ακόμα και στα ψηφοδέλτια της ΝΔ να μπει (μαζί με τους κολλητούς του), αν δει ότι το Ποτάμι δεν μπαίνει αυτοδύναμα στη Βουλή. Εχει, βέβαια, τον Λυκούδη με την παρέα του, που πιέζουν για ένταξη στη συμμαχία της Κεντροαριστεράς, όμως δεν μπορεί να τα έχει όλα. Ξέρει (ο Θεοδωράκης) ότι οι δρόμοι τους με τον Λυκούδη θα χωρίσουν. Αλλωστε, και η σύμπραξή τους δεν ήταν τίποτα περισσότερο από μια ευκαιριακή προεκλογική σύμπραξη, από την οποία περισσότερο ωφελημένος βγήκε ο Λυκούδης, που κατάφερε να ξαναεκλεγεί βουλευτής.
«Η ιστορία διαμορφώνεται από τις παρουσίες, όχι από τις απουσίες. Από τους παρόντες και όχι από τους απόντες», είπε από το βήμα της συνδιάσκεψης η Γεννηματά και γέλασε κάθε πικραμένος. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η ιστορία διαμορφώνεται από τις απουσίες, καθώς μια συνδιάσκεψη που αναγγέλθηκε σαν το νέο ξεκίνημα της Κεντροαριστεράς, μέσα από ένα μετωπικό σχήμα όπου κάθε ομάδα διατηρεί την αυτονομία της και ο αρχηγός του μετώπου θα εκλεγεί με απευθείας ψηφοφορία από το λαό, κατέληξε να είναι μια σύναξη της Δημοκρατικής Συμπαράταξης. Δεν έλειπε μόνο το Ποτάμι. Ελειπε και το ΚΙΔΗΣΟ του ΓΑΠ, έλειπαν και όλα τα προβεβλημένα στελέχη του ΠΑΣΟΚ (Διαμαντοπούλου, Ραγκούσης, Φλωρίδης και σία), που υποτίθεται ότι θα σηματοδοτούσαν την επανασυσπείρωση του χώρου.
Ηταν εκεί μόνο ο Σημίτης, ο οποίος τους είπε -με το γνωστό στυφό ύφος του- περίπου ότι φταίνε αυτοί που δεν κατάφεραν να τους μαζέψουν όλους. Αρα, η υποτιθέμενη μεγάλη πρωτοβουλία της Φώφης αποδείχτηκε κανονικό φιάσκο.
