«Καμμενιές» ή αλήθειες;

Γίνεται «Μακεδονικό» χωρίς Καμμένο; Ελειψε για ένα τριήμερο, στη διάρκεια του οποίου γινόταν το πατιρντί με το «Μακεδονία του Ιλιντεν», αλλά την Τρίτη το πρωί, αφού στο μεταξύ η κυβέρνηση έκανε την ανάποδη κωλοτούμπα και πήρε πίσω το «Μακεδονία του Ιλιντεν», βγήκε και ο Καμμένος σε ραδιοφωνικό σταθμό για να πει (πάντοτε σόλο) «ενδιαφέροντα» πράγματα.
 
Τη συζήτηση για το όνομα την περιφρόνησε με… εθνική υπερηφάνεια: «Εμείς δεν θα ψηφίσουμε κανένα όνομα, ούτε γκόρνα, ούτε νόβα. Δεν θα συμφωνήσουμε σε κανένα όνομα σύνθετο με τον όρο Μακεδονία», γιατί «από τη στιγμή που θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία θα είναι αλυτρωτικό. Είτε λέγεται κάτω, είτε λέγεται Μακεδονία του Βαρδάρη πάντα θα είναι Μακεδονία». Αυτά, βέβαια, δεν είναι καινούργια. Καινούργια ήταν η ερμηνεία της κυβερνητικής θέσης που έκανε ο Καμμένος: η θέση της κυβέρνησης είναι ότι δε θα υπάρξει ψήφιση και κύρωση της συμφωνίας εάν δεν έχει περάσει η συνταγματική αλλαγή στα Σκόπια. Εμείς άλλα έχουμε ακούσει και από τον Κοτζιά και από τον Τζανακόπουλο, ως κυβερνητική θέση. Οτι ζητούν συμφωνία που θα περιλαμβάνει σύνθετη ονομασία με χρήση έναντι όλων (erga omnes) και οδικό χάρτη για τις απαραίτητες αλλαγές  στο Σύνταγμα της FYROM. Ο Κοτζιάς μάλιστα έχει εξηγήσει πως ο οδικός χάρτης θα είναι σαφής, με χρονοδιάγραμμα εντός του οποίου θα πρέπει να ολοκληρωθούν οι συνταγματικές αλλαγές, από τις οποίες θα εξαρτηθεί η τελική έγκριση της Ελλάδας για την είσοδο της γειτονικής χώρας στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ. Είναι η περιβόητη «σαλαμοποίηση», για την οποία η κυβέρνηση κατηγορήθηκε από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.
 
Ο Καμμένος παρουσίασε διαφορετικά την κυβερνητική θέση, για να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι «δεν θα βρεθεί λύση και δεν θα βρεθεί γιατί οι ίδιοι οι Σκοπιανοί έχουν πλάσει ένα μύθο για τη Μακεδονία και δεν αλλάζουν το Σύνταγμά τους». Τα ίδια τα έχει πει πριν λίγο καιρό και στη Βουλή, σ' εκείνη τη μεταμεσονύχτια εμφάνισή του «στο τσακίρ κέφι». Πρόκειται για «καμμενιές» ή για αποκάλυψη μιας αλήθειας, την οποία η κυβέρνηση δεν ομολογεί, για να μην εκτεθεί στους ιμπεριαλιστές επικυρίαρχους; Αν κρίνουμε από την πρεμούρα του Τσίπρα να περάσει στους άλλους αστούς πολιτικούς αρχηγούς το «Μακεδονία του Ιλιντεν», μάλλον πρόκειται για «καμμενιές». Η κυβέρνηση δείχνει να επιδιώκει λύση, την οποία θα στηρίξουν και τα άλλα αστικά κόμματα (Ποτάμι, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ). Αν όμως αυτό δεν καταστεί δυνατό, τότε θα παίξει -όσο μπορεί- το blame game, οδηγώντας τη διαπραγμάτευση σε αποτυχία, την οποία θα φορτώσει στην κυβέρνηση Ζάεφ και την «αδιαλλαξία» της.